Bardzo rozsądne jest powiedzenie komuś „Przykro mi, że odchodzisz. Co dalej?” w odpowiednim środowisku, na przykład podczas prywatnej rozmowy. „Co dalej?” Lub „Gdzie dalej?” są na ogół łatwiejszymi tematami niż „dlaczego” (jak zauważył w komentarzach Frank Hopkins), ale mogą służyć jako przykład „dlaczego?”

Mimo to mogą nie chcieć odpowiadać lub mogą nie wiedzieć co dalej. Jeśli nie mają czegoś w ustawieniu i jeśli jest to ktoś, kogo chciałbyś polecić (a z Twojego posta wynika, że ​​byś to zrobił), możesz zaoferować swoją rekomendację, co prawdopodobnie zostanie docenione.

W trakcie rozmowy pytanie bardziej zdecydowane o to, dlaczego odchodzą, może mieć sens, albo mogą dobrowolnie podawać powody. Możliwe jednak, że chcieliby zachować swoje powody w tajemnicy i nie byliby otwarci na podzielenie się nimi z Tobą. Ta rozmowa jest prawdopodobnie łatwiejsza, jeśli jesteś bliżej wychodzącej osoby (nie brzmi to tak, jakby tak było w tym przypadku).

Chyba że istnieje konkretny powód, dla którego musisz to wiedzieć (myślenie o pozostawieniu siebie itp. ) Poleciłbym lekkie dotknięcie i zrozumienie, że Twoja ciekawość może po prostu nie zostać zaspokojona.

Możesz, ale pamiętaj, że mogą nie chcieć Ci powiedzieć.

Powiedziałbym coś w rodzaju:

Hej. Przykro mi, że wychodzisz, jestem pewien, że zostaniesz pominięty. Zaskoczyło mnie, kiedy powiedziałeś mi wcześniej, czy nie masz nic przeciwko, żebym zapytał dlaczego? Całkowicie zrozum, jeśli nie chcesz się dzielić, byłem po prostu ciekawy.

Oczywiście zmień sformułowanie w zależności od tego, jak blisko jesteś, ale ponieważ wydaje Ci się, że to była ich decyzja, a nie zwolnienie, nie widzę problemu.

Nie zgadzam się z poglądami wszystkich innych tutaj. Ten facet podszedł do ciebie i dał ci swoją wizytówkę. Myślę, że CHCIAŁ, żebyś zapytał. Myślę, że chciał pozostać w kontakcie. Cokolwiek będzie „następne dla niego”, chce, żebyś o tym wiedział. Może założył własną firmę i zidentyfikował cię jako osobę, którą chciałby zaangażować. Może odchodzi ze względów etycznych, a także uważa, że ​​jesteś uczciwy i pracowity, i uważa, że ​​powinieneś wiedzieć o nieetycznym wydarzeniu. Myślę, że spróbuję zjeść lunch z tym facetem.

Wydaje mi się, że to rodzaj pytania, w którym jeśli musisz zadać, prawdopodobnie znasz odpowiedź.

Pozwól, że zilustruję: miałem współpracownika, którego znałem całkiem dobrze, podszedł i powiedział że jutro był ich ostatni dzień. Sapnęłam i odruchowo zapytałam, co się stało. Skończyło się na tym, że tego dnia dostaliśmy lunch i spędziliśmy cały lunch na brodzeniu przez krwawe szczegóły tego, co się działo. Nawet nie zastanawiałem się, czy jeśli powinienem zapytać, znałem tę osobę na tyle dobrze, że wiedziałem, że spodziewa się udostępnienia mi szczegółów.

W innym przypadku miałem współpracownika, którego nie znałem wiem bardzo dobrze, powiedz mi to samo. Uśmiechnąłem się, życzyłem im powodzenia i uścisnąłem ich dłoń. Tydzień później, kiedy zaktualizowali swój profil LinkedIn, podając nazwisko nowego pracodawcy, „polubiłem” tę aktualizację jako pokaz wsparcia dla ich przejścia.

Innymi słowy: są pewne okoliczności, a ja nie ” myślę, że istnieje jedna prawidłowa odpowiedź na każdą sytuację, ale jako ogólna wskazówka:

• Jeśli znasz tę osobę naprawdę bardzo , prawdopodobnie nie byłbyś zaskoczony ich zapowiedzią, ponieważ wiedziałeś już wystarczająco dużo o ich życiu, aby wiedzieć, co się dzieje. Nie byłoby więc potrzeby pytać „co się stało”.
• Jeśli znasz ich trochę dobrze i uważasz, że są wystarczająco blisko, możesz ocenić ich otwartość na takie pytanie, a następnie postępować zgodnie z tym, co ma sens.
• Jeśli naprawdę nie znasz ich dobrze, i nie myśl możesz ocenić ich otwartość na Twoje wścibskie pytania, prawdopodobnie najlepiej będzie „pozostać profesjonalistą” i zadbać o przyjemny i wysoki poziom.

Zapytanie w tamtym czasie byłoby całkowicie rozsądne w uprzejmy sposób. Pytanie później, czy nie jest to ktoś, z kim często rozmawiasz, jest być może trochę bardziej niezręczne, ale nie masz wiele do stracenia, ponieważ nie będzie ich w przyszłości!

Ponieważ dali Ci kartę, możesz wysłać im e-maila poza pracą, być może po ich ostatnim dniu, aby życzyć im wszystkiego najlepszego i wyrazić zdziwienie nagłym wyjazdem, zapytać, czy nie mają nic przeciwko powiedzeniu, dlaczego odeszli?

W języku rosyjskim występuje sufiks giełdowy „... если не секрет” („- jeśli to nie jest tajemnica”), szczególnie w przypadku, gdy zadajesz pytanie, na które druga osoba może nie chcieć odpowiedzieć. W takim przypadku osoba pytająca może odrzucić pytanie bez implikacji moralnych, twierdząc, że jest to rzeczywiście „sekret” - co sugerowałoby, że jest to „tajemnica” przynajmniej dla niektórych osób, które w danej chwili je słyszą. p>

W tym przypadku tłumaczenie słowo na słowo brzmiałoby: „Co się stało? - jeśli to nie jest tajemnica”.

Nie wiem, jaki jest angielski odpowiednik, Jeśli w ogóle. Możesz o to poprosić na https://english.stackexchange.com/.

„Czy to właściwe?” Tak.

Ale nie wyważaj tego, z czym czują się komfortowo. To byłoby niegrzeczne i nie jest już odpowiednie.

„Powinienem?” To zależy.

W poprzedniej pracy chciałem zachować to dla siebie, kiedy odszedłem. Powiedziałem swojemu menadżerowi, że powiem swojemu liderowi scrumowi i kilku osobom z zespołu, które muszą wiedzieć z oczywistych powodów związanych z przepływem pracy, ale poza tym chciałbym cicho odejść.

Poczta pantoflowa szaleje , wszyscy o tym usłyszeli, a nawet ludzie z poprzednich projektów pod kierownictwem poprzedniego menedżera, przyszli do mnie i zapytali, dokąd idę, dlaczego i inne pytania. Do licha, było kilku ludzi, których mijałem na korytarzu lub którzy byli na niektórych z tych samych spotkań, ale których tak naprawdę nawet nie wiedziałem, kto mnie o to pytał. To było dziwne.

Ktoś podsłuchał całą rozmowę o moim odejściu, poskarżył się HR, który skarżył się mojemu przełożonemu, który powiedział mi, że nie pozwalają mi skończyć moich 2 tygodni, ponieważ ludzie obawiali się, że reklamuję fakt, że wyjeżdżałem i dokąd zmierzałem. Przypomniałem mu, że nie chcę zwracać na siebie uwagi, że to winorośl szaleje i ludzie przychodzą do mnie. Powiedział, że się nie zgadza, ale to nie ma znaczenia: „Dzisiaj jest twój ostatni dzień”.

W twoim przypadku, z którego wyjeżdżają jutro, jest trochę inaczej, ale pamiętaj, że zwracanie uwagi na opuszczenie może powodować negatywne skutki uboczne. Może spalić mosty dla osoby, która pewnego dnia będzie chciała wrócić.

Zdarzyło mi się to kilka razy - prawdopodobnie nie należy omawiać w biurze.

Sugeruję, abyś był naprawdę zainteresowany i chciał spędzić trochę czasu, możesz ich zapytać, czy możesz kupić im obiad lub drinka po pracy (może już być grupa wychodząca na drinka po pracy). Kiedy przechodzisz taką przemianę, może być naprawdę miło mieć kogoś, komu można dać upust.

Jeśli szukasz tylko szybkiej odpowiedzi - jakiejś soczystej ploteczki firmowej, prawdopodobnie po prostu powiem „ Przepraszam, że odchodzisz ”i czekam, aż plotki pojawią się w przyszłym tygodniu :)

wręczył mi swoją wizytówkę z informacją i powiedział: „Miło było z tobą pracować, powiedziałem [szefowi], że jutro będzie mój ostatni dzień”. To było niespodziewane, więc wszystko, co mogłem powiedzieć, to „Dziękuję, też miło z tobą pracować”, kiedy wychodzili.

Z tego, co mogę stwierdzić, czujesz to, ponieważ dali ci kartę, czy jest jakaś motywacja lub wskazówka, że ​​dana osoba chciała, abyś się z nią skontaktował?

Moja rada jest taka, że ​​jeśli istnieje adres e-mail, wyślij wiadomość e-mail z życzeniami powodzenia i podaj swój POC informacje na wypadek, gdyby chcieli się z tobą skontaktować. Zwykle imię i nazwisko, numer i adres e-mail są wystarczające.

Zostawienie swoich danych przed wyjazdem to tylko profesjonalna uprzejmość. Możesz poprosić o użycie go jako odniesienia lub odwrotnie. Nie jest to plotka ani wyjaśnienie, dlaczego odeszli. Odkąd dał ci swoją kartę, z tym, co uważam za informacje o jego POC poza biurem, czuje się na tyle komfortowo, że możesz się z nim skontaktować lub odwrotnie, jeśli potrzebujesz referencji lub ogólnego kontaktu zawodowego. Może to być nawet wskazówka do znalezienia nowej pracy, jeśli szukasz w przyszłości. Wystarczy, że skontaktuje się z Tobą, a on może wewnętrznie przesłać CV, aby lepiej rozważyć stanowisko.

Dodam tutaj inną odpowiedź na podstawie podobnego zdarzenia, które wydarzyło się jakiś czas temu.

TL; DR;

Jeśli nie masz ochoty pytać go bezpośrednio, możesz poprosić o dodanie go w sieciach społecznościowych (na przykład LinkedIn), aby się dowiedzieć.

Udało mi się, gdy znajomy, którego znałem od jakiegoś czasu (chodziliśmy na tę samą uczelnię, ale zaraz potem straciliśmy kontakt) i około 10 później pracowaliśmy w tej samej firmie. Około 6 miesięcy po tym, jak dołączyłem, powiedział mi, że wyjeżdża w przyszłym tygodniu.

Ponieważ czułem, że mogę zadać bardziej osobiste pytanie „Gdzie w takim razie zamierzasz pracować?” jego odpowiedź brzmiała: „Nadal tu pracuję i Wydaje mi się, że nie pora się dzielić tym, dokąd zmierzam ”. Myślałem, że moja ciekawość pozostanie bez odpowiedzi, ale kilka tygodni po jego odejściu kanał LinkedIn powiedział mi, dokąd się udał.

Więc skoro dał ci swoją wizytówkę, możesz wyszukać jego imię i dodać go jako kontakt na LinkedIn. Jeśli nie będzie chciał podzielić się z Tobą dodatkowymi informacjami, po prostu odrzuci Twoją prośbę. Opierając się na moich doświadczeniach z byłymi kolegami z firm, dla których pracowałem, jest to powszechna praktyka.

W jednej z organizacji, w których pracowałem w przeszłości, istniała tradycja, zgodnie z którą w ostatnim dniu roboczym ludzie wysyłali e-maile do każdego, kogo spotkali, a nawet witali się, korzystając z identyfikatora służbowego adresu e-mail do widzenia i dołączając ich osobisty identyfikator e-mail i / lub numer telefonu. Najbliższe im osoby już by wiedziały, a dla innych była to tylko informacja, a większość po prostu by ją zignorowała, a osoba, która wysłała e-mail, nie oczekiwałaby więcej niż „powodzenia” jako odpowiedzi.

Udostępnianie adresu e-mail lub numeru kontaktowego nie oznacza, że ​​chcą być z Tobą w kontakcie, zwłaszcza że rzadko się z nim kontaktowałeś. Więc nie czytałbym w nim zbyt wiele i na tym poprzestałem.

Wspomniałeś, że jesteś ciekawy. Jestem też ciekawą osobą i nawet z moimi najbliższymi przyjaciółmi, kiedy wspominają o czymś takim, mówię tylko: „Och! Nie spodziewałem się tego. Cóż, i tak powodzenia. Pozostań w kontakcie!”. Ci, którzy chcą się więcej dzielić, robią. Ci, którzy nie chcą, nie chcą. Po prostu myślę, że to nie moja sprawa, żeby zrozumieć, dlaczego cokolwiek zrobili. Chociaż twoje intencje są dobrze umiejscowione, znowu to ich wybór. Więc szanuj to i wracaj do pracy.