Ale z drugiej strony wiem, że najlepiej byłoby być szczerym i wyjaśnić swoją sytuację.

Masz rację, uczciwość z góry jest lepsza niż narażając się na porażkę.

Przynajmniej uświadomisz swojemu przełożonemu, że masz ograniczenia i dlatego nie można go winić, jeśli ten nalega. To na nich spoczywa obowiązek użycia odpowiednich narzędzi do pracy. Możesz mile zaskoczyć wszystkich zainteresowanych obsługą projektu, ale najlepiej wyjaśnij, że nie masz pewności, biorąc pod uwagę parametry i ramy czasowe.

Zbyt dużo szumu wokół uczenia maszynowego. Może twój szef i klient są ofiarami tego szumu? Fakt, że nakładają na jednego juniora całą odpowiedzialność za wdrożenie rozwiązania, oznacza, że ​​nie są oni świadomi zakresu i złożoności domeny problemowej.

Będziesz musiał jakoś dać im poczucie, o co chodzi i jakie są rozsądne oczekiwania. Ogólnie rzecz biorąc, oczekiwania względem początkowego rozwiązania powinny być NISKIE, nawet jeśli pracuje nad nim zespół ekspertów.

Pamiętaj, że istnieją inne sposoby „przewidywania wartości” niż systemy uczące się. Jeśli tylko Ty nad tym pracujesz, oznacza to, że masz pewną swobodę wyboru innych podejść, takich jak analiza podstawowych danych i statystyki. Twój szef i klient nadal mogą powiedzieć, że jest to „uczenie maszynowe” i może być całkowicie opłacalne dla początkowego wysiłku (i często lepsze niż podejście oparte na uczeniu maszynowym).

Ogólnie rzecz biorąc, wybierz narzędzie przed wyborem podejście do problemu to przepis na ciężkie czasy. Posiadanie kogoś, kto nawet nie jest zaangażowany w pracę, z wyprzedzeniem wybrał dla Ciebie narzędzie, jest receptą na porażkę.

Musisz zmniejszyć oczekiwania swoich szefów. Robienie czegokolwiek pożytecznego z uczeniem maszynowym wymaga najpierw dużo nauki. To nie jest coś, co możesz zrobić w kilka tygodni. Miną przynajmniej miesiące, zanim będziesz mógł zrobić cokolwiek pożytecznego. Czy to brzmi, jakbyś nie był wystarczająco kompetentny? Tak. Może spróbować zatrudnić kogoś, kto jest wystarczająco kompetentny i spojrzeć na jego cenę.

PS. Miałem około 25 lat, kiedy nauczyłem się największej lekcji w moim życiu zawodowym: są rzeczy, których nie możesz zrobić. Jeśli napotkasz takie rzeczy, nie składaj obietnic, nie stresuj się, ale powiedz swojemu szefowi, że nie możesz tego zrobić. Wtedy on może się zestresować. Stresowanie się przez szefa jest o wiele lepsze dla twojego zdrowia niż stresowanie się.

Rozumiem Twoje obawy i są one ważne.

I nie jest nieprawdopodobne, że twój menedżer może zawieść, ponieważ jego oczekiwania nie zostały spełnione. Ale jest tak, jak sam powiedziałeś.

Ale z drugiej strony wiem, że najlepiej byłoby być szczerym i wyjaśnić swoją sytuację.

Myślę też, że odrzucenie nieuzasadnionej prośby to umiejętność, której musisz się również nauczyć w swojej karierze. Po prostu nie możesz zadowolić oczekiwań za każdym razem.

ale programuję odkąd skończyłem 15 lat, więc dość dobrze rozumiem programowanie

Chcę tylko podkreślić, że bycie programistą to coś więcej niż programowanie . Poruszanie się po miejscu pracy, interakcja ze współpracownikami i (co najważniejsze w obecnym przypadku) radzenie sobie z nieznanymi to rzeczy, których wszyscy oczekują od programistów w ich codziennych zadaniach.

Twierdzenie, że „znasz się na rzeczy” na podstawie samego doświadczenia w programowaniu, może przynieść odwrotny skutek.

• Menedżerowie nietechniczni są skłonni ufać Twojej samoocenie i oczekują biegłości we wszystkich zadaniach programistycznych, nie tylko w programowaniu. Ponieważ jesteś młodym dzieckiem, któremu przydzielono cały nowy stos technologii w małej firmie, ten punkt jest bardzo istotny.
• Może zaszkodzić Twojemu wizerunkowi, gdy sugeruje, że jesteś nieświadomy / naiwny co do nieprogramistycznych aspektów twojej pracy i ich znaczenia dla twoich zadań jako programisty.

Jak mogę rozwiązać mój problem z moim przełożonym bez brzmienia, jakbym nie był wystarczająco kompetentny?

Definicja „kompetentnego” jest podstawowym problemem związanym z problematyczną sytuacją, w której się znajdujesz.

Ponieważ umiejętność radzenie sobie z niewiadomymi i koordynacja z zespołem to podstawowe umiejętności programisty, nie wiesz, jak podejść do czegoś, czego jeszcze nie wiesz, jest formą „braku kompetencji” w tej konkretnej części pracy jako oprogramowanie programista.

Opierając się na tym, jak opisujesz swoje umiejętności wyłącznie w kategoriach umiejętności programistycznych, wydaje się, że utożsamiasz umiejętności programisty i umiejętności programistyczne. To powoduje problem, z którym masz do czynienia. Koncentrujesz się (do niezdrowego stopnia) na tym, jak uniknąć szkodzenia umiejętnościom programowania (lub ich reputacji).

Ale i to jest bardzo ważne, „brak kompetencji w czymś” nie oznacza „złego pracownika” . Oznacza to po prostu, że potrzebujesz pomocy (od współpracownika) lub wskazówek (od menedżera lub starszego programisty). I to jest absolutnie w porządku. Nikt nie jest jednoosobową drużyną, każdy ma coś, o czym nic nie wie. Nie ma w tym wstydu. Twoje pytanie pokazuje nawet, że ten stos technologiczny jest zupełnie nowy dla Twojej firmy, co dodatkowo potwierdza pogląd, że brak odpowiedzi na wszystkie pytania od samego początku jest całkowicie akceptowalny.

Twórcy oprogramowania często muszą sobie radzić rzeczy, których jeszcze nie wiedzą. To w pewnym sensie cel naszego zawodu: rozwiązywanie problemów. Jeśli potrafisz rozwiązać go skutecznie samodzielnie, wykorzystując rozsądną ilość czasu, to rozwiązujesz go samodzielnie. Jeśli napotkasz przeszkodę, której nie możesz rozwiązać samodzielnie lub zrobienie tego samemu zajęłoby zbyt dużo czasu, koordynuj ze swoim zespołem / kierownictwem, aby znaleźć najlepsze podejście do tego rozwiązania.

Normalnie nie byłby to problem, ale mój menedżer uważa, że ​​mogę to zrobić, trochę się postarając. Mam wrażenie, że mają wobec mnie zbyt wysokie oczekiwania.

Czytasz to, gdy Twój przełożony uporczywie obciąża Cię pracą, że (rzekomo) wie, że nie możesz lub nie powinien uchwyt.

Ale to, co tutaj przeczytałem, to menedżer, który mówi pracownikowi (który właśnie przekazał informację o niepewności lub braku pewności siebie, aby wykonać zadanie), że może poświęcić trochę czasu na rozwiązanie problemu.

Nie mogę jednoznacznie stwierdzić, czy Twoja lub moja interpretacja jest poprawna. Ale mogę powiedzieć, że twoja interpretacja nie jest jedyna, a twoje obserwacje mogą zostać wypaczone przez twoje obawy, że zostaniesz uznany za niekompetentnego programistę.

Trudno mi było zrozumieć podstawowe pojęcia związane z uczeniem maszynowym (używamy deeplearning4j), ponieważ jest to dla mnie zupełnie nowy temat, więc muszę się dużo nauczyć na ten temat (terminologia, matematyka itp.).

Potrzeba czasu, aby nauczyć się nowego stosu technologii, różni się od zmagania się ze zrozumieniem podstawowych pojęć i musisz dokonać rozróżnienia między nimi. Czy problem polega na tym, że potrzebujesz więcej czasu na naukę materiałów, czy też nie jesteś w stanie zrozumieć i nauczyć się z nich?

Prawdopodobnie mógłbym stworzyć prototyp, ale nie w ramach czasowych, które otrzymałem tylko dlatego, że nie mam wystarczającego doświadczenia (mam tylko 23 lata).
Obawiam się, że opinia moich menedżerów o mnie / moje umiejętności spadłaby, gdybym powiedział, że nie mogę tego zrobić.

Ponownie musisz rozróżnić właściwy problem. Czy to kwestia „Nie mogę tego zrobić”, czy „Nie mogę tego zrobić w tych ramach czasowych”. To rozróżnienie ma znaczenie.

W obu przypadkach porozmawiaj ze swoim zespołem (lub menedżerem - w zależności od tego, co dotyczy środowiska Twojej małej firmy), ale pamiętaj, aby wyjaśnić dokładnie, na czym polega problem. Kilka wskazówek, jak zgłosić taki problem:

• Czy poradzisz sobie z tym samodzielnie, czy utkniesz, dopóki ktoś ci nie pomoże? Jeśli poprosisz kogoś o pomoc, ile czasu zajmie jego przyspieszenie?

Jeśli ktoś Ci pomoże, pamiętaj, że firma płaci dwa płace w czasie rozwiązywania tego problemu.

Używając prostego ćwiczenia matematycznego, jeśli możesz zrobić to sam w ciągu 7 lub dwóch godzin, możesz to zrobić w ciągu 5 godzin (= 10 roboczogodzin), to nie powinieneś prosić kogoś o pomoc, ponieważ faktycznie zwiększa koszt, a nie go zmniejsza.

Istnieją uwarunkowania kontekstowe (np. termin, który jest ważniejszy niż liczba płatnych godzin), których nie mogę tutaj uwzględnić. Porozmawiaj ze swoim zespołem / menedżerem.

• Ile czasu zajmie Twoim zdaniem dostarczenie?

Jeśli problem polega na tym, że potrzebujesz więcej czasu na przestudiowanie nowego stosu technologii, zorientuj się, ile czasu Twoim zdaniem potrzebujesz. Jeśli jest to rozsądne, możesz po prostu uzyskać dodatkowy czas, którego potrzebujesz. Ale jeśli chcesz, aby Twój zespół / menedżer / firma podjęła decyzję, potrzebujesz konkretnej i dość dokładnej oceny.

• Czy firma może pomóc w zmniejszeniu problemu, np. kupując książki, wysyłając cię na kurs, dając ci więcej czasu na naukę, ...?

Jeśli zakupione materiały kosztują mniej niż dodatkowy czas potrzebny, gdybyś tego nie zrobił mieć te materiały (obliczone na podstawie Twojej stawki godzinowej), wtedy firma powinna zainwestować w te materiały.

Korzystając z prostego przykładu matematycznego: jeśli zarabiasz 100 USD dziennie, zajmie Ci to 5 dni aby nauczyć się tego samodzielnie, lub możesz to zrobić w 2 dni, korzystając z płatnego kursu 200 USD, wtedy warto wysłać Cię na kurs, ponieważ całkowity koszt (2 dni wynagrodzenia + 200 USD opłaty za kurs = 400 USD) jest niższy niż wtedy, gdy Ty zrób to sam (5 dni pensji = 500 $).

Ponownie, istnieją kwestie kontekstowe (np. korzyści ciągłe przez cały okres trwania projektu), których nie mogę tutaj uwzględnić. Porozmawiaj ze swoim zespołem / menedżerem.

We wszystkich przypadkach następny krok pozostaje taki sam: Porozmawiaj ze swoim zespołem / menedżerem. Jeśli nie możesz tego naprawić samodzielnie , musisz to omówić i skoordynować ze swoim zespołem / menedżerem. Im dłużej zwlekasz z prośbą o pomoc, tym mniej efektywnie radzisz sobie z tym problemem blokującym.

Myślę, że jest to jeden z obszarów, w którym szkoła wyrządza ludziom krzywdę. Szkoła sprawia, że ​​uważasz, że nie zdałeś egzaminu, jeśli nie znasz odpowiedzi przed rozpoczęciem testu. W prawdziwym świecie, niektóre z najbardziej interesujących prac, które wykonasz, nie będziesz wiedział, jak to zrobić, kiedy zaczniesz.

Sztuczka polega na przyznaniu, że jeszcze nie wiesz, że programiści się uczą działając i przekazując kierownictwu tylko następny krok lub dwa. Nie wiem zbyt wiele o uczeniu maszynowym, więc to dobry przykład pokazujący, jak bym to zakomunikował.

„Interesuję się uczeniem maszynowym, ale nie robiłem tego wcześniej, więc nie mogę oszacować całej funkcji z żadną precyzją. Niektóre szybkie badania pokazują, że OpenCV i TensorFlow są bardzo przydatne dla osób, które wykonują podobne projekty. Mam zamiar spędzić kilka dni na tworzeniu samouczków na temat tych projektów i „Witaj świecie” uczenia maszynowego na miejscu do dalszych eksperymentów. ”

Następnie, po zakończeniu hello world:

„ Wygląda na to, że OpenCV i TensorFlow zrobi to, co chcemy, ale natknąłem się na wiele żargonu na temat różnych sposobów wykonywania różnych czynności i nie rozumiem różnic między nimi, a który najlepiej pasowałby do naszej aplikacji. Mam około 15 możliwych podejść i zamierzam spędzić dzień lub dwa na każdym z nich, aby dowiedzieć się, jak działają, abym mógł kontynuować pracę z pewnością i uniknąć zbyt wielu przeróbek funkcji, której chcemy.

Lub alternatywnie:

„Zrobiłem hello worlds i wygląda na to, że OpenCV naprawdę nie jest tym, czego szukamy. Znalazłem te alternatywy, dla których mam zamiar zrobić samouczki. ”

W końcu dojdziesz do punktu, w którym możesz wyobrazić sobie, że ta funkcja jest do końca, i możesz ułożyć kroki następnie. Po prostu podaj swoje najlepsze przypuszczenia w każdym momencie i pamiętaj, aby opisać, jak zmienia się Twoja niepewność.

Dobrzy menedżerowie już rozumieją, jak działają pracownicy umysłowi, a innych menedżerów można uczyć.

Większość odpowiedzi skupia się tutaj na samym problemie, więc nie będę dodawać kolejnej opinii, jak najlepiej sobie z tym poradzić. Zamiast tego chcę odpowiedzieć na pytanie, które prawdopodobnie pojawia się z tyłu głowy: „Czy naprawdę powinienem ryzykować rezygnację z tego zadania, ponieważ byłoby to przyznanie się do niekompetencji?”

Po pierwsze, jeśli menedżer przydziela to zadanie tobie, który ma 23 lata i jest w zasadzie pierwszym studentem w firmie, a przy większych projektach programistycznych, najprawdopodobniej również nowicjuszem na tym poziomie odpowiedzialności, jest złym menedżerem. Każdy „menedżer”, który jest wart swojej soli, powinien umieć umieścić odpowiedniego człowieka na odpowiednim stanowisku. Czytając swoje wątpliwości i jeśli nie jesteś najbardziej przebiegłym psychopatą, kierownik powinien był zauważyć, że nie jesteś gotowy, czytając cię i oceniając swoją dotychczasową pracę. Dobry menedżer będzie w stanie ocenić umiejętności każdego człowieka w swoim zespole i wybrać odpowiedniego człowieka do pracy. Najwyraźniej tak nie jest i dlatego to jego wina.

Po drugie, najprawdopodobniej nie będzie tego postrzegał w ten sposób, a jeśli spróbujesz przekazać to, co właśnie powiedziałem, będzie miał to przeciwko tobie. Młodszy nie krytykuje starszych. Więc jeśli pójdziesz i poprosisz o zwolnienie z tego zadania, upewnij się, że nie obwiniasz go za błąd. To również źle wpłynęłoby na niego i jego przełożonych i nie spodoba mu się to

Po trzecie, jeśli nie wyjdziesz z tego zadania i nie odniesiesz porażki, winą za porażkę będzie ciebie, a nie twój menedżer za wybranie niewłaściwego człowieka. Jeśli jesteś przekonany, że w końcu Ci się nie uda, najlepiej będzie zakończyć go teraz, zamiast go przeciągać.

Na przykład, z mojego doświadczenia wynika, że ​​kiedy wybierasz nowe narzędzie, przede wszystkim język, któremu zakładam, że twoje narzędzia są równoważne (nie znam uczenia maszynowego, więc po prostu zakładam, że jest to równe nauce nowego języka ) kilka pierwszych projektów, które stworzysz, BĘDZIE śmieciami. Po prostu nie da się tego obejść. Potrzeba trochę praktyki, aby zrozumieć nie tylko pojęcia języka, ale także nauczyć się, jak je skutecznie używać. Ponieważ jest to twój pierwszy projekt z narzędziami, z których korzystasz, nie wyjdzie dobrze.

Po piąte, nie wiem o twoim pochodzeniu, myślę, że nie pisałeś o tym, ale moja Przypuszczam, że jesteś człowiekiem, który sam się stworzył i nie poszedłeś na studia informatyczne, biorąc pod uwagę, że masz tylko 23 lata i już tam pracujesz. Nie ma w tym nic złego. Ale jeśli twoi przełożeni są doktoratami lub jak to nazywają w Niemczech, możesz postawić 10: 1, że będą patrzeć na ciebie z góry i uznają cię za nie do końca równego. Może inni faceci w Twojej firmie też się uczą, to w porządku, ale jeśli twoi przełożeni, a nawet twoi współpracownicy, mają stopień naukowy, BĘDĄ uważać cię za gorszego. Zarobisz mniej pieniędzy. Tak, wiem, że 75% tych, którzy to czytają, jest doktorantami i już są wściekli, czytając to, ale to tylko moje doświadczenie z 30 lat pracy w IT w różnych firmach i przy różnych produktach. To fakt.

Więc to, co zrobisz, zależy od Ciebie, to tylko moje przypuszczenie na temat Twojej sytuacji i próbuję dać Ci więcej informacji na temat parametrów, które Cię dotyczą, abyś mógł podjąć decyzję, która nie opiera się tylko na „czy poradzę sobie z tą pracą, czy nie”. Miałem jedną lub dwie sytuacje w moim życiu, w których pędziłem do przodu, ponieważ chciałem rozwijać swoją karierę i wpadłem w coś, czego po prostu nie byłem w stanie zrobić. Wiem, że to nie jest miłe uczucie, kiedy wiesz, że nie możesz zrobić tego, czego inni od ciebie oczekują. I zanim ktokolwiek powie: „Więc dlaczego nie powiesz facetowi, jak wydostałeś się z tej dziury?”: Firma zbankrutowała, zanim wyszedł na jaw fakt, że nie nadaję się do tej pracy, więc to uratowało mnie. I nie, to nie moja wina, że ​​firma zbankrutowała.

Powodzenia w każdej decyzji.

To doskonała okazja, aby wykorzystać budżet szkoleniowy, aby nauczyć się nowej umiejętności. Firma zidentyfikowała:

• Temat, którym jest zainteresowany (uczenie maszynowe)
• Osoba dysponująca dostępnością i predyspozycjami, choć nie posiadającymi wiedzy, do podjęcia tego tematu (ty)

Nie trzeba się zastanawiać, czy jeśli chcą, aby ten temat był kontynuowany, właściwym podejściem jest podniesienie umiejętności w tym zakresie. Kierownik liniowy powinien zawsze być chętny, aby zobaczyć, jak ich bezpośredni raport identyfikuje tematy do samodoskonalenia.

Jeśli Twoja firma nie ma budżetu na szkolenia; odejdź.

Kiedy mi się to przytrafia, robię dwie rzeczy:

1. Komunikuję (na piśmie), że projekt jest dużo trudniejszy niż pozwalają na to wyznaczone ramy czasowe. Jeśli mówią, żeby iść dalej, kontynuuj bez presji.

2. Pracuj tak ciężko, jak tylko możesz i opisz, czego się nauczyłeś i dlaczego prototyp nie jest wykonalny .

„W tej chwili skontaktuj się (!) zarówno z szefem, jak i ze współpracownikami!”

Nie bój się sięgnąć do żadnego z nich - i nie zwlekaj z tym.

„OK, czujesz, że właśnie poproszono Cię o łyk z wąż strażacki! ” Witamy w zawodzie.

Zrozum: „ pomyślne tworzenie oprogramowania to zespół silny> wysiłek! ” Nieważne, jak dobry jesteś,„ zadanie, które masz pod ręką jest większe niż jesteś ”. Dlatego nikt nie prosi cię o bycie gwiazdą rocka. Proszą cię tylko o bycie świetnym graczem zespołowym. Najpierw skontaktuj się z kolegami z drużyny. Bądź szczery. Bądź szczery. „W porządku!”

Następnie - jeśli trzeba - zrób to samo ze swoim szefem. (Myślisz, że „go tam nie było?” Zgadnij ponownie.)

Witamy na pokładzie.