Ponieważ możesz być postrzegany jako kozioł ofiarny swojego byłego pracodawcy z powodu własnych ewentualnych braków, ponieważ Twój były pracodawca nie jest tam obecny, aby obalić jakiekolwiek Twoje roszczenia.

Firma może postrzegać Cię jako potencjalny wpływ, który może prowadzić do podziałów, a kiedy sytuacja stanie się trudna, może wrócić do Twojego utrwalonego nawyku obwiniania najpierw pracodawcy, potencjalnie szerząc negatywizm i szkodząc morale współpracowników.

Obwiniając swojego byłego pracodawcę, ujawniasz się jako plotka, a nie godna podziwu cecha, chyba że ubiegasz się o pracę policyjnego informatora lub reportera tabloidu.

Obwiniając swojego byłego pracodawcę, okazujesz się, że nie jesteś w stanie rozwiązać problemów ze swoim przełożonym poprzez negocjacje i podstawową dyplomację, przez co możesz zostać odebrany jako prawdopodobnie przyczyna niepotrzebnych bólów głowy i straconych godzin spędzonych na mediacji między tobą a współpracownikami / kierownictwem.

Poza tym najprawdopodobniej będziesz postrzegany jako osoba zbyt ignorancka, by mimo wszystko wziąć pod uwagę lub zrozumieć którąkolwiek z powyższych koncepcji i narzekać na swojego byłego pracodawcę.

Dlaczego nie jest dobrym pomysłem „oszukiwać” poprzedniego pracodawcę?

W pewnym momencie potencjalny pracodawca może zostać Twoim poprzednim pracodawcą. A jeśli on wie, że masz skłonność do krytykowania poprzednich pracodawców, po co miałby cię zatrudniać? Prawdopodobnie później go okryjesz.

Dyplomacja to podstawa. Można powiedzieć, że nie zgadzałeś się z szefem i / lub współpracownikami. Jeśli jednak ich złościsz, ty okazujesz się typem złośliwego. To nie jest idealne.

Najważniejsze jest to, że „coś” jest nie tak, inaczej nie wyszedłbyś. Będziesz musiał coś znaleźć, ale:

• Nie rób tego do siebie
• Nie rób tego emocjonalnie
• Może To nie jest coś, nad czym masz kontrolę, ale nie udało się tego naprawić.

Twój zespół i menedżer są dysfunkcyjni, więc być może będziesz musiał powiedzieć: „Nie ma miejsca na postęp”. Firma nie rozwija się wystarczająco szybko. Chcesz rozwinąć technologie, z którymi pracujesz i chcesz stawić czoła wyzwaniom, ponieważ Twój obecny projekt jest na wyciągnięcie ręki.

Nie możesz powiedzieć: „Nie lubię swojego szefa, a on jest głupcem”. Nikt nie dba o to, jaka jest Twoja opinia o firmie, ale jeśli będziesz ich źle mówić, będą o tobie myśleć mniej. Pamiętaj, że większość rozmów kwalifikacyjnych będzie odbywać się z kierownictwem. Nikt nie chce zatrudniać niezadowolonego pracownika. Cokolwiek powiesz przeciwko zarządzaniu, wezmą to do siebie. Przepraszam, ale taka jest ludzka natura. Każdy, kto ma złego szefa, będzie ci współczuł, ale nie zatrudnia.

Podstawowy pomysł:

Jeśli zamierzasz mówić mi źle o nim, dlaczego nie mówisz źle o mnie komuś innemu?

Możesz mieć osobiste złe przeczucia co do swojego obecnego pracodawcy lub konkretnego członka zespołu ze względu na sytuację, w której się znalazłeś. Ale z zawodowego punktu widzenia dobrze jest odrzucić to i skupić tylko na podstawie wartości, którą wnosisz.

Oto kilka innych powodów:

1. Nikt nie lubi narzekać.
2. Twój nowy pracodawca może znać ludzi w obecnym miejscu pracy. Nie chcesz ryzykować, w końcu to mały świat.
3. Wybacz i zapomnij: nawet jeśli naprawdę cię niepokoili.

Zgadzam się z większością tego, co już zostało powiedziane, ale dodam to.

Pamiętaj, że osoba przeprowadzająca rozmowę nie wie, jak naprawdę wygląda Twoja obecna praca. MOŻE być tak, że wszystkie twoje skargi są w pełni uzasadnione, twój szef to totalny kretyn, itp. Ale jest prawdopodobne, że oni też będą się zastanawiać, czy to jest ta osoba, z którą rozmawiam, kto jest problemem? Może jest po prostu kłopotliwym i malkontentem? Z pewnością wszyscy w takim czy innym momencie słyszeliśmy, jak przyjaciel narzeka na problem z innym przyjacielem i myślisz: Wow, Bob naprawdę jest palantem. Następnie słyszysz stronę historii Boba i myślisz: Wow, jeśli mówi prawdę, to Alice jest tą, która jest kretynem. Osoby z pewnym doświadczeniem życiowym zaczynają rozważać możliwość, że dana osoba pochyla historię, aby ich strona wyglądała lepiej. Czasami, gdy słyszę, jak ktoś narzeka na inną osobę, szukam luk w jej historii.

I pamiętaj, że jeśli narzekasz na swojego szefa, osoba, z którą rozmawiasz, jest również szefem i jest prawdopodobnie spojrzy na sprawy bardziej z punktu widzenia szefa. Mógłby pomyśleć: Czy szef naprawdę jest dominujący i manipulujący, czy też ten facet jest kimś, kto po prostu nalega na to, by zawsze stawać po swojemu i nie może kierować się ani być częścią zespołu?

Nawet jeśli ankieter akceptuje, że twoje skargi są uzasadnione, chce mieć w swoim zespole kogoś, kto rozwiązuje problemy lub przynajmniej sobie z nimi radzi, a nie tylko narzekać na nie i / lub poddawać się. Wiedzą, że tam organizacja składa się również z omylnych ludzi, a ich środowisko pracy też nie jest doskonałe. Kiedy znajdziesz błędy w ich towarzystwie, czy będziesz narzekać i wywoływać kłopoty również tam? Lub szybko zrezygnować?

Uwaga Nie twierdzę, że jest coś, co mógłbyś zrobić, aby rozwiązać problemy w obecnej pracy lub że rzucenie palenia nie jest najlepszą opcją. Chodzi mi o to, że potencjalny pracodawca nie może być pewien, czy zachowujesz się całkowicie rozsądnie, czy przesadnie. A jeśli jesteś cały emocjonalny i jęczysz i narzekasz lub wrzeszczysz i krzyczysz, to sprawia, że ​​brzmisz mniej racjonalnie i bardziej emocjonalnie.

Celem rozmowy kwalifikacyjnej nie jest udowodnienie, że masz rację w swoim spory z poprzednim pracodawcą. Z pewnością nie po to, aby zapewnić katartyczne uwolnienie się od frustracji - jeśli tego potrzebujesz, daj upust przyjacielowi lub udaj się do psychiatry. Na rozmowie kwalifikacyjnej chcesz ich przekonać, że jesteś najlepszym kandydatem do nowej pracy.

Wiele negatywnych porad (np. „Nie mów takich a takich”) jest udzielanych z uwzględnieniem możliwych założeń, jakie osoba przeprowadzająca rozmowę kwalifikacyjna mogłaby poczynić na Twój temat na podstawie tylko wywiadu.

W tym przypadku możliwe jest takie założenie.

Najczęściej ankieter jest prawdopodobnie szefem, osobą z działu HR lub kimś, kto miał do czynienia z personelem. Nie wie, że jesteś całkowicie rozsądną osobą w niefortunnej sytuacji. Po prostu wie, że miałeś już wcześniej kłopoty z szefem i pomimo twoich protestów, że to twój szef był złym facetem, a nie ty, z jej punktu widzenia możliwe, że ty jesteś problemem i po prostu mają trudności w dogadywaniu się z szefami.

„Ludzie tutaj naprawdę się nie lubią.” Możesz mówić prawdę, ale Twój rozmówca może pomyśleć: „Czy ludzie po prostu cię nie lubią?”

Chcesz sprawiać wrażenie pozytywnej osoby, która jest entuzjastycznie nastawiona do Twojego miejsca pracy. Obmawianie szefa ma odwrotny skutek.

Jeśli chcesz udzielić oczyszczającego wyjaśnienia, wyjaśnij terapeucie lub innej osobie, której ufasz, że zachowuje poufność . Nie jest to właściwe zachowanie w środowisku zawodowym, a nawet publicznym, chyba że uważasz, że sytuacja faktycznie stanowi zagrożenie dla opinii publicznej.

Twój szef z pewnością brzmi jak toksyczna postać, przynajmniej z twojego opisy. Ale ostatecznie nie ma to znaczenia dla twojej (potencjalnej) nowej pracy: zatrudniają ciebie, nie on. Masz wiele wątpliwości co do siebie, co nie jest zaskakujące dla kogoś, kto wychodzi z agresywnego środowiska pracy, ale reklamowanie swojej wątpliwości zachęca innych do podzielenia się nią . To denerwuje ankieterów z tych samych powodów, dla których denerwujesz się, tylko że to oni muszą zdecydować, czy Cię zatrudnić.

Zgadzam się, że musisz to wyrazić rzeczy w pełny i uczciwy sposób. Ale rozmowa kwalifikacyjna to nie czas ani miejsce na to . Przykro mi słyszeć o twojej sytuacji, ale brzmisz, jakbyś mógł skorzystać z kilku sesji z profesjonalistą. Oprócz zapewnienia bezpiecznego miejsca do ujścia, może to również pomóc w zwątpieniu w siebie.

To trudne.

Jako osoba przeprowadzająca rozmowę kwalifikacyjną ważne jest dla mnie ustalenie, dlaczego kandydat odchodzi, ponieważ ten powód może być bardzo istotny dla mojego wyboru, czy teraz go zatrudnić . Z tego samego powodu, w twoim najlepszym interesie jest upewnienie się, że ankieter posiada te informacje: jeśli unikniesz pytania, to podejrzane, a zacznę się zastanawiać, co ukrywasz. Ukrywanie powodu, dla którego odchodzisz z firmy, nie jest czymś, co mogłoby mnie skłonić do podjęcia ryzyka wobec ciebie.

Z drugiej strony nie chcesz uchodzić za plotkę, szczur lub jęczenie.

Nie potrafię powiedzieć dokładnie, co powiedzieć, ale nie unikałbym tego całkowicie: spróbuję znaleźć sposób na wskazanie rzeczywistego powody, dla których odchodzisz, ale bez oskarżania osób o jakiekolwiek szczegóły.

Dlaczego miałbyś obgadywać przeszkodę, której nie możesz ukształtować, a jedynie ominąć? Co więcej, powinieneś być uczciwy wobec swojego poprzedniego pracodawcy: nawet jeśli ludzie w Twoim zespole byli nieprzyjemni, niekoniecznie dotyczy to całej firmy.

Zmiana pracy dotyczy tylko Ciebie. Znalazłeś się w sytuacji, w której żadna poprawa kariery nie była możliwa, więc ruszasz dalej. Kontrolujesz tylko siebie. Nie możesz zmienić firmy, której właścicielem jest ktoś inny.

Czy to ja? Czy moja percepcja jest po prostu wyłączona? Czy mogę to dostosować? Czy mam kontrolę nad kulturą tego działu? Czy mogę poświęcić się dla lepszej kariery?

Musisz pamiętać, że zawsze będziesz sobą. Możesz spróbować zmienić swoje poglądy, ale drastycznie, a może to skończyć się zranieniem siebie. Jeśli nie jesteś wyznaczony do kierowania działem, nie Twoim zadaniem jest utrzymywanie go w czystości. Po prostu unikaj kłopotów, a zwykle kończy się dobrze. Poświęcenie, które ma na celu poprawę twojej kariery, to miecz obosieczny. Aby odnieść sukces, musisz poświęcić się, pytanie brzmi, co chcesz poświęcić i czy postępujesz właściwie.

Dlaczego zdecydowałeś się opuścić swoje stanowisko?

Odpowiedzi z podręczników są powszechne, ale każdy je zna, a zatem może to prowadzić do podstępnych pytań, próbujących ustalić dokładny powód, dla którego odszedłeś. Karty, które możesz tutaj zagrać, w dużej mierze zależą od tego, co nosisz na początku. Jeśli musisz się przeprowadzić, a nowa praca jest bliżej \ bardziej dostępna, to dobry początek. Masz dzieci? Może w okolicy są lepsze szkoły. Widzisz, dokąd tu idę? Po prostu nie kłam.

Nigdy nie oszukuj poprzedniego pracodawcy. Ale dlaczego nie?

Spokojnie, jeśli Twoja stara praca jest podobna do nowej, a może nawet znajduje się blisko lokalizacji geograficznej, Twój poprzedni szef i potencjalny nowy szef MOGĄ wiedzieć wzajemnie. Niewielka szansa, ale jest to pułapka, w którą NIE chcesz wkraczać. Poza tym chciałbyś mieć jakieś papiery od swojego starego szefa, żeby pokazać nowego, i prawdopodobnie skończy rozmawiać o tobie przez telefon.

Na koniec, jak już wspomniałem, nie chcesz wyglądać jak dupek. Nie tak, jak twój nowy szef może wiedzieć, czy twój stary szef rzeczywiście był dupkiem, czy też to ty byłeś tym dupkiem przez cały czas.

Krótko mówiąc: jeśli krytykujesz swojego poprzedniego szefa, to tylko siebie oszukujesz.

Jeśli porzuciłeś swoją starą pracę, ponieważ było to „toksyczne środowisko pracy”, możesz to powiedzieć w porządku. To nie jest „obmawianie swojego pracodawcy”.

To, czego chcesz uniknąć, to nieuzasadniona, subiektywna krytyka, na przykład „Mój szef był dupkiem” lub „Moi współpracownicy byli dupkami”. W wywiadzie nie ma miejsca na subiektywne oceny, zwłaszcza negatywne. Jeśli będziesz trzymać się faktów, nic ci nie jest.

Jednym ze sposobów wyrażenia swojej poprzedniej sytuacji jest: „Moje poprzednie miejsce pracy było bardzo upolitycznione, a sukces w firmie nie miał nic wspólnego z wynikami. Chciałem znaleźć miejsce, w którym moja praca będzie doceniona ”.

Zabranie bagażu od poprzedniego pracodawcy na rozmowę kwalifikacyjną to samobójstwo zawodowe. Jasne i proste.

Po prostu postaw się na miejscu ankietera. Zatrudniając kogoś, szukam pozytywności i entuzjazmu. Pozytywne i entuzjastyczne podejście do pracy jest dla mnie o wiele ważniejsze niż referencje.

Wiem już, że jest tam wielu kretynnych szefów - też mam swój udział. ALE: Wiem również, że jest wielu pracowników, którzy są w zasadzie niedojrzałymi dziećmi, którzy nie mogą pracować pod kierunkiem i sprawić, że życie ich szefów stanie się piekłem.

Jeśli ktoś przyszedł do mojego biura na rozmowę kwalifikacyjną i zaczęli schodzić na swojego poprzedniego pracodawcę, zwykle umieszczałem ich w drugiej kategorii. Nie jest to miejsce, w którym chciałbyś być.

Rozważ mówienie rzeczy pozytywnych, na przykład „Szukam miejsca, w którym mógłbym lepiej wykorzystać swoje talenty”. Jeszcze lepiej, poszukaj informacji o firmie przed rozmową kwalifikacyjną i powiedz pozytywne rzeczy, na przykład „Cieszę się, że będę miał okazję pracować nad projektem xyz z Johnem Smithem”.

Sposób, w jaki mi to opisałeś, miałeś naprawdę okropne doświadczenie w swojej poprzedniej pracy i chcesz od niego uciec tak szybko, jak to możliwe. To całkiem rozsądne i zrozumiałe.

Nadal nie powinieneś mówić, że twój szef jest okropną osobą, a nawet nadmiernie rozmyślać nad tym poprzednim stanowiskiem, starając się o nowe, szczególnie podczas rozmowa kwalifikacyjna.

„Konflikt interesów” to zwykle słowo-klucz, którego pracownicy poszukujący informacji używają do powiedzenia „nienawidziłem swojej poprzedniej pracy”, a pozostawienie go na takim poziomie jest zwykle dopuszczalne. Jeśli wiesz na pewno, że twój szef i współpracownicy cię nienawidzili lub jak powiedziałeś, że „wykorzystają cię kosztem twoich osobistych celów”, możesz dodać, że było to toksyczne środowisko pracy, o którym chciałeś odejść, ale nie wymieniaj nazwisk, nie odwołuj się bezpośrednio do swojego szefa lub okropnych rzeczy, które zrobił, i nie wystawiaj żadnych brudnych rzeczy poprzedniego pracodawcy.

Niezależnie od tego, jak dobra będzie Twoja następna praca, będą oni patrzeć na Ciebie jako na pracownika i jak będziesz reprezentować firmę podczas rozmowy kwalifikacyjnej. Jeśli uważają, że będziesz ich źle reprezentować, nie zatrudnią cię. A trzymanie urazy do poprzedniej firmy jest dokładnie czymś, czego nie chcą oglądać.

Nienawidzisz tej poprzedniej firmy i to jest w porządku. Poinformuj ich, że odszedłeś z powodów osobistych, aby znaleźć lepsze środowisko pracy, to też jest w porządku. Ale nie trzymaj się tej urazy. Zarówno dlatego, że źle przez to wyglądasz, jak i dlatego, że na dłuższą metę osobiście jest dla ciebie naprawdę złe trzymanie tej urazy. Nie jesteś z tej firmy. Nie musisz przeciągać urazów przed nowym szefem.

Podczas rozmowy mówisz przeciwko reputacji firmy i jeśli Twój pracodawca nie został już skrytykowany przez udowodnione zarzuty niewłaściwego postępowania, będziesz wyglądać źle, nawet jeśli to, co opisałeś, jest prawdą (ale ani udowodnione, ani rzekome w sądzie).

Wszystkie dotychczasowe odpowiedzi dotyczyły „dyplomacji”, „nie narzekaj” itp., które podsumowuję jako „polityka”. Możesz wybrać polityczność - „pracować” ze swoim przełożonym, nawet jeśli może to spowodować podwyższenie ciśnienia krwi, mówić mu miłe rzeczy, chociaż masz inne zdanie na temat itp., Albo możesz być szczery. Możesz zdecydować na podstawie wyboru, który masz - powiedzmy w innej firmie, jakie jest prawdopodobieństwo, że masz podobnego menedżera? Generalnie „uczciwość” nie działa - jeśli powiesz „trudno było mi pracować z moim przełożonym”, nawet jeśli to prawda, żadna firma nie zobaczy Cię w korzystnym świetle.

Ponieważ pracodawca w nowej pracy, o którą się teraz ubiegasz, może być na tyle samokrytyczny, by rozpoznać swoje zwykłe zachowanie.