Powiedziałbym bardzo mało prawdopodobne. Napisałeś:

będzie po prostu gnić na kanapie do końca życia

, jeśli zostanie pozostawiona jej własnym urządzeniom. To wyraźnie pokazuje, że nie chce znaleźć pracy. Podanie o pracę mówi, że chce znaleźć pracę. Dlatego każda aplikacja byłaby kłamstwem w tym najważniejszym punkcie.

Jeśli złożysz podanie o nią, będziesz kłamać i marnować zasoby niewinnej firmy i ludzi - jak można czy to kiedykolwiek będzie etyczne?

Jeśli chcesz jej „pomóc”, musisz zmienić jej nastawienie i pragnienia. Nie jestem specjalistą w tej kwestii. Jeśli ty też nim nie jesteś, możesz zaproponować jej spotkanie. Terapeuci, psycholodzy i psychiatrzy potrafią obecnie naprawdę zdziałać.

Edytuj: nie wiemy, co jest źródłem problemu. Nie możemy tego wiedzieć. Nie powinniśmy. Są specjaliści. Widzimy skutki, które mogą być spowodowane przez coś niewinnego lub śmiertelnego. Nie jesteśmy przygotowani, aby sobie z tym poradzić. Tylko wykwalifikowani specjaliści.

Powiedziałbym, że to zależy od tego, jak bardzo chcesz się zaangażować. Jeśli po prostu pomagasz jej stworzyć życiorys i wysyłasz go w jej imieniu, nie sądzę, by ktokolwiek mógł znaleźć w tym błąd.

Inaczej jest, jeśli piszesz listy motywacyjne w jej imieniu. Sposób, w jaki osoba pisze i konstruuje takie listy, w znacznym stopniu informuje potencjalnego pracodawcę o osobowości kandydata. Zatem nie tylko etyka kogoś innego niż wnioskodawca piszący list motywacyjny jest wątpliwa. Może to również negatywnie wpłynąć na rozmowę kwalifikacyjną, którą otrzyma z powodu twojego podania.

Chociaż nie na równi z kradzieżą, jest to z pewnością nieetyczne. Kiedy firma otrzymuje podanie o pracę, jej ocena wymaga niezerowego wysiłku i będzie to robić na podstawie dobrej wiary. Proponujesz w najlepszym przypadku wprowadzenie w błąd - rzekomy wnioskodawca nigdy nie złożył wniosku , więc na początku jest to zasadniczo nieuczciwe. Mogę mówić tylko w swoim imieniu, ale dla jednego oczekuję, że kandydaci będą mieli niezbędną etykę pracy, aby w rzeczywistości ubiegać się o pracę, co jest czymś na poziomie absolutnego minimum. Twoje aplikacje proxy mogą być dokładnym odzwierciedleniem jej umiejętności i kwalifikacji, ale nie są dokładnym przedstawieniem jej jako osoby.

Pragmatycznie rzecz biorąc, może to nie być problemem, jeśli „kandydat” był prawdopodobnie podnieść pałeczkę procesu zatrudniania i działać zgodnie z nim, ale ze wszystkiego, co powiedziałeś w swoim poście (i przepraszam, jeśli to brzmi surowo) nie widzę, aby tak się stało. A jeśli nie zgłosi się do aplikacji (powiedz, że ma rozmowę kwalifikacyjną i po prostu nie idzie), to gratulacje, że właśnie zmarnowałeś czas wszystkich , w tym Twój.

PS: Co nie na temat Workplace SE - leniwi ludzie jedzący łyżeczką rzadko sprawiają, że są mniej leniwi. Wszystko, co robisz, to wzmacnianie zachowania.

Jeśli nie masz jej zgody, nie powinieneś składać podania o pracę w jej imieniu. Możesz mieć najlepsze intencje, ale wejście w świat pracy polega na tym, że jesteś niezależny i odpowiedzialny za siebie. To są dwie cechy, których nie zdobędzie, jeśli wykonasz całą pracę za nią.

Inną rzeczą jest to, że robienie rzeczy w jej imieniu bez jej zgody może zranić twój związek. Znam kogoś, kto złożył podanie o stanowisko i przeprowadził rozmowę kwalifikacyjną, ale po rozmowie firma zareagowała powoli. Jego dziewczyna, nie mówiąc mu o tym, zaczęła aplikować w jego imieniu do innych firm. Dostał pracę w oryginalnej firmie, ale po rozpoczęciu pracy skontaktowały się z nim firmy, do których zgłosiła się jego dziewczyna. W ogóle nie był zadowolony z tego, co zrobiła i rozstali się z tego powodu.

Tl; dr: zadajesz złe pytanie. Nie rób tego, zamiast tego pomóż zmotywować ją do tego.

Wygląda na to, że nie musisz zadawać pytania o to, czy to „ etyczne „ubiegać się o pracę w jej imieniu i nawet nie powinno się tego robić na początku, ale prawdopodobnie przejdź do sekcji Umiejętności interpersonalne i sprawdź, czy jest tam pytanie, jak możesz pomóc zmotywować żeby zmieniła swoje zachowanie na bardziej produktywną, byłoby dobrze.

To nie jest kwestia ubiegania się o pracę - wiesz, że chce siedzieć na kanapie i oglądać telewizję przez cały dzień, to jest kwestia motywowania jej do zrobienia czegoś innego (jeśli to w ogóle właściwe, nie potwierdzam tego w ten czy inny sposób).

Jeśli chcesz, aby znalazła pracę, rozpocznij karierę lub wróć do szkoły, musisz pomóc jej zmotywować ją do tego. Miałem ten sam problem z moim SO (ona też chciała siedzieć i oglądać telewizję przez cały dzień), więc podjąłem kroki, aby zmotywować ją do znalezienia czegoś, co jej się podoba (całkiem nieźle lubi naukę i matematykę, więc poszliśmy w tym kierunku) i zaczęliśmy nad tym pracować. Teraz chce kontynuować ten kierunek.

Będziesz musiał podjąć podobne kroki tutaj, ale pamiętaj, że Twoim celem nie jest :

1. NIE: Kieruj nią w pobliżu : nie mów jej, że musi zrobić <X>;
2. NIE: Powiedz jej, że „zawodzi” : poważnie, nie demotywuj jej, powinieneś postarać się tutaj zrobić odwrotnie ;
3. NIE: Powiedz jej, w co ma się zabrać : wygląda na to, że nie wie, co chce zrobić, więc nie mów „powinieneś zrobić <X>”, pomóż jej zbadać i znaleźć odpowiednie ścieżki;

Udałbym się do sekcji Umiejętności interpersonalne i sprawdziłbym, czy możesz znaleźć jakieś powiązane pytania lub sprawdzić, czy pytanie o jak to zrobić jest na temat , ale powinieneś spróbować zachęcić ją do zmiany zachowania, jeśli naprawdę uważasz, że to właściwa droga.

Zakończę przykładową anegdotą o tym, jak robić dokładnie to może pójść spektakularnie źle: w (pozornie) popularnym programie Parks and Recreation odcinek The Fight (sezon 3, odcinek 13), Leslie Knope zgłasza Ann Perkins do pracy w Departamencie Zdrowia miasta Pawnee. (Dokładnie to samo, co sugerujesz tutaj, ale na jedną pracę). Dowiedziawszy się, Ann Perkins jest wściekła , a ona i Leslie wpadają w shenanigans i kończą do znaczącej walki i prawie na stałe rozstają się. Później godzą się i wszystko „wraca do normy”, ale nie wierzę, że twoje życie to sytuacyjny dramat komediowy i podejrzewam, że naprawienie tych szkód byłoby znacznie trudniejsze w prawdziwym świecie .

Nie rób tego poważnie.

Następnie zapytasz, czy etyczne jest udawanie jej, czy zatrudnianie jej kuzyna do udziału w rozmowie kwalifikacyjnej. Następnie, jeśli ty też możesz wykonać tę pracę za nią po jej zatrudnieniu.

Twój partner jest dysfunkcyjny. A ty jesteś jej pomocnikiem. Nazywa się to spiralą współzależności.

Współzależność to stan zachowania w związku, w którym jedna osoba umożliwia drugiej osobie uzależnienie, zły stan zdrowia psychicznego, niedojrzałość, nieodpowiedzialność lub -osiągnięcie.

Nie pomagasz osobom dysfunkcyjnym umożliwiając im dysfunkcję. Musisz przerwać ten cykl.

Daj jej rozsądną ilość czasu, powiedzmy kilka tygodni, niewiele więcej lub mniej. Wybierz wakacje, wydarzenie rodzinne lub coś arbitralnego w kalendarzu i postaw ultimatum na temat pierwszych kroków - a nie więcej studiów! Instytucjonalny czynnik umożliwiający.

Jeśli jej się nie uda, anulujesz przekaz. Następna zawodzi, zastawiasz telewizor. Następnym razem zastawiasz kanapę.

Ostatnią słomą jest to, że poprosisz ją, aby wyszła. Jeśli nie może lub nie chce, anulujesz dzierżawę i odchodzisz.

To nie jest okrutne. W ten sposób pomagasz ludziom. Niektórzy ludzie nie reagują dobrze na pomoc. Ale nie ma innego wyjścia. Miejmy nadzieję, że Twój partner zareaguje dobrze. Któregoś dnia ci podziękuje.

Czy aplikowanie o pracę w imieniu partnera jest etyczne?

Jeśli aplikując masz na myśli dosłownie „wysłanie jej CV i listu motywacyjnego”, to właśnie o to chodzi w rekrutacji agencje to robią. Jeśli oni mogą to zrobić, Ty też możesz to zrobić.

Jednak żadna praca nie jest przydzielana tylko po złożeniu podania. Kandydat będzie musiał przejść rozmowę kwalifikacyjną / proces selekcji. Tam nie możesz jej zastąpić, zarówno ze względów praktycznych, jak i prawnych. Nie chcesz przechodzić przez mękę wyjaśniania, dlaczego rozmawiali z facetem z brązową brodą, a teraz mają w recepcji blondynkę, która prosi o rozpoczęcie dnia pracy.

To nie jest ściśle nieetyczne. Kluczem jest to, że jest poinformowana i wyraża zgodę.

TL; DR

Napisz dla niej CV. Zapytaj ją, czy to dobre i czy chce, abyś wysłał go potencjalnym pracodawcom w jej imieniu. Jeśli powie tak dla obu, to śmiało, jeśli odmówi, zdecydowanie zachowaj to dla siebie.

Wysyłanie dokumentów w imieniu innej osoby jest w porządku, jeśli ta osoba przejrzy i zatwierdzi dokument przed wysłaniem. To powszechna praktyka.

Bardziej szczegółowo w odniesieniu do tego pytania: możesz zatrudnić ludzi, którzy pomogą Ci napisać CV lub napisać je w całości za Ciebie w oparciu o przekazane im informacje. Możesz także zatrudnić osoby, które wyślą je do potencjalnych pracodawców. Istnieje cały rynek agencji rekrutacyjnych, który opiera się na fakcie, że ubieganie się o pracę w czyimś imieniu jest w porządku.

Więc byłoby w porządku, gdybyś napisał dla niej jej CV, ale skłonić ją do przeczytania i zaakceptowania . Upewnij się również, że zgadza się na przesłanie tego dokumentu w jej imieniu przed wysłaniem go.

Jeśli chodzi o tło i wiele komentarzy, które z niego wynikły: stres może prowadzić do zwlekania, apatii i depresji, a pierwszy krok w kierunku rozwiązania może zdecydowanie pomóc komuś „wyjść z rutyny”, w której się teraz znajduje. Mając to na uwadze, jeśli akceptuje CV, które dla niej napisałeś, i pozwala wysłać je do potencjalnych pracodawców, nie sądzę, aby wysyłanie CV było stratą czasu dla potencjalnego pracodawcy ; Myślę, że to może być to, czego potrzebuje, aby wstać z kanapy.

JEŚLI jednak kiedy pokażesz jej CV, które dla niej napisałeś, nie podoba jej się i / lub nie da Ci pozwolenie na wysłanie go potencjalnym pracodawcom w jej imieniu, nie wysyłaj go.

Powodzenia.

Jeśli ta osoba obecnie nie ma ochoty znaleźć pracy, ale siedzi na kanapie i żyje z twoich pieniędzy lub z pieniędzy podatników, to wszystko, co możesz zrobić, aby to zmienić, jest etyczne.

Wiele osób otrzymuje pomoc w pisaniu CV lub zatrudnia do tego specjalistów. Nic w tym złego. Zrobiłem to dla innych i dzięki temu dostali pracę. Napisz CV, aplikuj o nie, a jeśli jest rozmowa kwalifikacyjna, podwieź ich pod drzwi firmy, aby nie mieli wymówki. Zadzwoń dzwonkiem i popchnij ich przez drzwi, jeśli tego potrzebują. Pchaj je tak mocno, jak możesz i tak mocno, jak potrzebują. Albo to, albo poszukaj innego partnera.

Chciałbym rzucić wyzwanie ramce:

Dlaczego miałaby znaleźć pracę? Czy ona naprawdę potrzebuje? Dlaczego potrzebuje pracy?

Jest wielu ludzi, którzy chcą żyć wyjątkowo tanio. Niektórzy z tych ludzi nie potrzebują pracy. Dla kogoś, kto zechce włożyć ten wysiłek, możliwe jest wyżywienie się za dziesiątki lub setki dolarów rocznie. Osobiście lubię kupować tanią żywność w dużych ilościach, a najlepszą jest żywność, która kosztuje mniej niż pół dolara za funt, a dodałem do tego ogród warzywny. Tam, gdzie mieszkam, woda jest dosłownie tańsza niż brud; jeśli dobrze pamiętam, płacę mniej niż centa za galon wody.

Jeśli ona nie potrzebuje pieniędzy, po co marnować czas na ich zdobywanie? Jeśli nie żyje tanio i oczekuje, że zapłacisz za wszystko, to następnym razem, gdy będzie czegoś chciała, powiedz jej, że jesteś gotów pomóc jej to zdobyć, płacąc za nią połowę.

Jednak nawet jeśli nie żyje tanio i oczekuje, że zapłacisz za wszystko, co nie oznacza, że ​​nie ma wartości dodanej. Moja żona od lat nie miała pracy zarobkowej. Oboje nadal uważamy, że ma pracę, tylko pracę w domu. Jej działalność w domu, taka jak zarządzanie naszymi zapasami, gotowanie, znajdowanie dobrej sprzedaży itp., Pozwala nam zaoszczędzić rozsądną ilość pieniędzy. Zaoszczędzony dolar to zarobiony dolar. Ponieważ patrzysz na swój związek finansowo, powinieneś wziąć pod uwagę wartość dodaną, a także konsumowane przez nią finanse.

W naszym przypadku też mamy dzieci. Opieka nad dziećmi jest tutaj bardzo droga, a i tak nie ufamy usługom opieki nad dziećmi, ponieważ jest zbyt wiele zgłoszeń (niektóre potwierdzone) o wykorzystywaniu dzieci. Pozafinansowe korzyści wynikające z opieki nad własnymi dziećmi są jeszcze wyraźniejsze.

Dodanie oszczędności na opiekę nad dziećmi do wspomnianych już ogólnych oszczędności oznacza, że ​​moja żona prawdopodobnie zaoszczędzi nam więcej pieniędzy niż zarobiłaby, gdyby miała pracę za minimalną płacę, więc praktycznie zarabia tyle pieniędzy, jakby nawet miała taką pracę chociaż nie otrzymuje wypłaty.

W twoim przypadku, chociaż możesz nie mieć dzieci, powinieneś również wziąć pod uwagę oszczędności na opiekę nad dzieckiem, jeśli myślisz, że możesz mieć dzieci w przyszłości.

Podsumowanie

Jeśli finanse są jednym z twoich największych zmartwień o twój związek, zastanów się, czy wartość dodana twojego związku z nią (finansowa i nie tylko) jest warta finansowego kosztu.

Odpowiadając na tytułowe pytanie, tak, generalnie jest to etycznie dozwolone.

Ubieganie się o pracę w czyimś imieniu nie jest z natury nieetyczne. Jest to w istocie tym, co robią niektóre usługi pośrednictwa pracy i nie różni się tak bardzo od tego, co robią niektórzy rekruterzy. Nie jest trudno znaleźć usługi, które zapiszą dla Ciebie CV, a złożenie wniosku jest zasadniczo krokiem administracyjnym.

Pisanie listu motywacyjnego jest trochę bardziej szare, ponieważ ludzie oczekują, że będzie to coś bardziej osobiste oświadczenie. Ale podczas pisania listu motywacyjnego dla kogoś przesuwa się granice, udzielając porad i redagowania, nawet obszernych porad i redagowania, listu motywacyjnego po napisaniu podstawowej treści jest bardzo powszechne i ogólnie akceptowane. Warto również zauważyć, że listy motywacyjne są zwykle opcjonalne.

Tworzenie próbki pisania dla kogoś innego, jeśli jest to wymagane, z pewnością byłoby przekroczeniem granicy i byłoby nieetyczne. Jednak nawet tam udzielanie ogólnych porad i lekka edycja jest zwykle akceptowane, chyba że wnioskodawca wyraźnie tego zabroni. Zwykle używam fragmentów niektórych moich publikacji jako próbki do pisania. Chociaż rdzeń pracy należy do mnie, te zostały oczywiście zredagowane przez wykwalifikowanych redaktorów, a redaktorowi dziękuje się z imienia i nazwiska w przypisie na pierwszej stronie opublikowanego artykułu, który znajduje się w próbce.

Z Oczywiście, jeśli jest jakiś rodzaj testu przesiewowego, absolutnie nie możesz zapewnić żadnej bezpośredniej pomocy w tym teście. To byłoby oczywiście nieetyczne. Ale te zwykle pojawiają się po początkowym etapie aplikacji.

W twojej konkretnej sytuacji prawdopodobnie nie, a przynajmniej nie bez wyraźnej zgody i współpracy twojego partnera.

Treść tego pytania sprawia mi wrażenie, że zamierzasz wysłać część z tych wniosków bez pełnej, świadomej zgody partnera. Jeśli to wrażenie jest słuszne, to jest zarówno nieetyczne, jak i może powodować problemy z praktycznego punktu widzenia.

Jedną rzeczą jest niesienie pomocy komuś, kto o nią prosi w znalezieniu pracy, a inną zachowywanie się w charakterze „ofensywnego wtrącania się” i narzucanie pomocy komuś, kto jej nie chce. Wysyłanie aplikacji bez w pełni świadomej zgody partnera jest nieprawidłowym ukrywaniem informacji przed partnerem i potencjalnym pracodawcą, ponieważ pracodawca może zasadnie oczekiwać, że wniosek pochodzi przynajmniej od upoważnionego przedstawiciela wnioskodawcy.

Ponadto prawdopodobnie wcale się nie skończy. Twój partner skończy rozmowę kwalifikacyjną na stanowiska, którymi prawdopodobnie nie będzie zainteresowany lub do których nie będzie przygotowany, a które w najlepszym przypadku zmarnują czas wszystkich.

Jeśli składasz wniosek, który twierdzi lub ma sprawiać wrażenie, że Twój partner złożył wniosek, to kłamiesz. Narusza to etyczny obowiązek wobec firmy, ponieważ wprowadzasz ich w błąd i swojego partnera, ponieważ składasz fałszywe zapewnienia na jej temat i odmawiasz przyjęcia jej wolnej woli. Choć wydaje ci się, że jej zachowanie jest słabe, to jej wybór i nie masz prawa tego zmienić. Termin „partner” odnosi się do równych sobie i jeśli zaczniesz podejmować decyzje w oparciu o to, co Ty uznałeś za „najlepsze dla niej”, nie traktujesz jej jako równej sobie.

Jest bardzo mało prawdopodobne, że odniesie sukces, ponieważ Twój partner nadal będzie musiał przejść przez resztę procesu i nie tylko nie będzie zmotywowany do rozpoczęcia, ale prawdopodobnie będzie urażony, że jesteś nieuczciwy. Ponadto, jeśli kiedykolwiek odzyska motywację, prawdopodobnie zobaczy wiele spalonych mostów, a pracodawcy niechętnie przyjmą dalsze podania od kogoś, kto wcześniej marnował czas.

Myślę, że etyczny / nieetyczny nie ma znaczenia. To może nie być legalne (nie masz żadnej pozycji, by zastępować kogoś w tym względzie), ale zdecydowanie bezcelowe.

Jaka firma ma zamiar zatrudnić kogoś tak niezainteresowanego pracą dla że nawet nie zadali sobie trudu, żeby się przyłożyć?

Jako osoba, która przeprowadza rozmowy kwalifikacyjne, podanie o pracę oznacza:

• „Najlepszą stopę” dla kandydata
• Szczere zainteresowanie stanowiskiem
• Wiedza na poziomie, na którym się spodziewam

Ktoś składający podanie w czyimś imieniu zdradza moje oczekiwania wobec tego kandydata, co skutkowałoby tym, że żadnemu z nas nie byłoby lepiej .

W efekcie to szkodzi partnerowi bardziej niż pomaga ; podczas wywiadu ujawniłyby się ich wady i raczej nie wygenerowałyby niczego pozytywnego z tego rodzaju doświadczeń, a czułbym się naprawdę oszukany, mając od kogoś niesamowite zastosowanie, żeby okazało się niewypałem .

Z Twojej perspektywy powinieneś rozważyć poradnictwo ze swoim partnerem i uzyskać w ten sposób pomoc. Zrobienie tego dla swojego partnera nie sprawi, że przekroczy on żadną z twoich barier (a gdyby się wydawały, byłoby to tylko powierzchowne); muszą chcieć to zrobić dla dla siebie .