Myślę, że najlepiej byłoby dostać jakąś profesjonalną (medyczną) diagnozę.

O wiele łatwiej jest zwrócić się do szefa z terminem medycznym, który może do pewnego stopnia odnosić się do i doceniać, a nie niejasny opis, który mogliby po prostu pomyśleć, oznacza „czuje się leniwy w niektóre dni i chce, abym pozwolił sobie odpocząć”.

Miałem dokładnie ten sam problem, który opisujesz przez około 7 lat. Czasami budziłem się nie mogąc w ogóle się skoncentrować, a w inne dni mogłem ciężko pracować, aby nadrobić zaległości.

Po kilku latach odkryłem, co było tego przyczyną (i że nie było to normalne) . Jednym z objawów była dość ciężka depresja, która od czasu do czasu narastała. Po odkryciu przyczyny mogłem zasięgnąć porady i zapisać się na terapię.

Jeśli chcesz przekonać swojego przełożonego, że jest to coś prawdziwego, potrzebowałbyś notatki od swojego lekarza z dowodem, że to prawda. Jeśli tego nie masz, będzie to trudna rozmowa.

Myślę, że najważniejszą częścią jest poinformowanie przełożonego o problemie i poważnie nad tym pracujesz. lekarz / terapia / coś.

Radziłbym poszukać (profesjonalnej) pomocy i porozmawiać o problemie. Rozmowa z lekarzem byłaby świetnym pierwszym krokiem. Jeśli jesteś zakonnikiem, możesz spróbować poprosić o duszpasterstwo w swojej wspólnocie. Dla mnie kościół był w stanie pomóc mi w drodze, zanim pojawił się profesjonalista.

Chciałbym zająć się tą kwestią inaczej (chociaż zgadzam się z innymi plakatami, że powinieneś zwrócić się o profesjonalną pomoc, aby upewnić się, że nie masz poważniejszego problemu medycznego lub psychologicznego).

W tej sytuacji internalizujesz problem całkowicie na sobie - to są twoje złe dni, nie masz pracy gotowe. Ale wydaje mi się, że masz bardzo poważny problem z tym, jak Twoja praca definiuje produktywność i wyznacza terminy.

Jeśli pracujesz w IT, prawdopodobnie znasz terminy takie jak LOE (Level of Effort) , Agile Storypoint i Team Velocity . Terminy te istnieją wyłącznie jako uznanie, że aby osiągnąć dowolny cel projektu, należy obliczyć bardzo szczegółowe pomiary dotyczące złożoności zadań, zdolności zespołu i alokacji zasobów. Uświadomienie sobie, że na tych etapach projektu wystąpią przeszkody i przeszkody, jest absolutnie ważne dla prawidłowego obliczenia tych pomiarów (i ostatecznie sukcesu projektu).

Każdy ma złe dni ... nawet najzdrowsi z nas. Energiczni ludzie będą cierpieć przez ciężkie noce snu, szczęśliwi ludzie będą cierpieć z powodu smutku, pilni ludzie będą mieli problemy z koncentracją. Gwarantuję , że nawet najmilsza i najbardziej profesjonalna osoba, którą znasz, kogoś przeżuła wcześniej bez powodu, poza tym, że „obudzili się po złej stronie łóżka” ( Widzisz! Jest tak często, że istnieją angielskie idiomy opisujące to zachowanie! )

Nie ma ani jednej osoby na tej ziemi (łącznie z Elonem Muskiem) , która mogłaby produkować w 100% każdego dnia tygodnia . Jeśli traktujesz to oczekiwanie jako punkt odniesienia dla normalności, to naprawdę narażasz się na porażkę. Co gorsza, jeśli Twój zespół programistów korzysta z codziennych pomiarów produktywności, zamiast umieszczać nieprzewidziane zdarzenia w swoich harmonogramach, należy się tym zająć. Zespoły programistyczne nie powinny codziennie mierzyć produktywności. .

Zdecydowanie polecam wykorzystanie tego projektu jako lekcji do nauki w przyszłości:

• Upewnij się, że każdy LOE zapewni dodatkowy czas na rozwiązanie nieprzewidzianych problemów (takich jak „ dni wolne ”)
• Upewnij się, że nie przeznaczasz 100% swojego czasu pracy na odbieranie zadań (musisz również przygotować czas na prace administracyjne)
• Spróbuj i skup się na terminach występujących w trakcie Sprintu (lub tygodniowym / dwutygodniowym), a nie na codziennym celu produktywności

W międzyczasie ... porozmawiaj ze swoim projektem menedżer . Nie mów im o swoim osobistym problemie (jeszcze), ale powiedz im, że twoje terminy są tak napięte, że każda drobna czkawka uniemożliwi Ci osiągnięcie celu . Jest to ryzyko, którego menedżer musi być świadomy (i szczerze mówiąc, powinno być dla nich kopnięciem w spodnie, aby w pierwszej kolejności ponownie ocenili, jak wyznaczają te terminy).

Wreszcie ... nie jestem lekarzem (więc proszę iść na wizytę), ale należy wspomnieć, że wypalenie zawodowe wykazuje wiele takich samych objawów jak kliniczna depresja . Jest to niezwykle powszechne w naszym zawodzie i jeśli pracujesz na ekstremalnym poziomie produktywności od lat , może to bardzo dobrze wyjaśnić niektóre z Twoich doświadczeń.

Powinieneś spróbować go zdiagnozować. Wygląda na to, że się stresowałeś, może nawet nie zdając sobie z tego sprawy. Ale może to być również fizjologiczne. Na przykład. zaburzenia równowagi hormonalnej mogą objawiać się wahaniami nastroju.

Kiedy już to zrozumiesz, możesz pomyśleć, jak je złagodzić. Nawet jeśli jest to „tylko” stres.

Nie uważam też, aby oddzielać go od pracy, jeśli jest to spowodowane pracą, która jest niemożliwa. Każdy ma od czasu do czasu zły dzień i wielu menedżerom to nie przeszkadza. Programowanie to zwykle praca twórcza i normalna jest zmienna produktywność. Jednak ciągły stres związany z pracą wymaga również zajęcia się w pracy.

Krótka historia: Nie poszedłem po profesjonalną pomoc, ale byłem nowy i miałem problemy z dotrzymaniem terminów (nie nie trzeba go trzymać) pracował przez 12 godzin dziennie, aż do wystąpienia złego samopoczucia fizycznego. Zaufaj mi, przez wielu reklamowany jestem jako najbardziej wyluzowana osoba, jaką znają. Presja mnie dotknęła i nie otrzymałem pomocy potrzebnej zespołowo. Modus operandi moich zespołów polegał na tym, aby mieć więcej zadań niż mieści się w harmonogramie i po prostu naciskać na te, które nie zostały wydane, ale nie mogłem się do tego dostosować. Ciągle czułem się słabo wykonujący, nawet po otrzymaniu komunikatu „spełnia wszystko oczekiwania „trwają dwa lata z rzędu. Nie miałem na to ochoty, a presja, którą czułem, była głównie podświadoma i wywołana przez siebie

Menedżer może temu zaradzić, i prawie cały stres związany z pracą jest. Zmieniłem zespół (w firmie) i myślę, że lepiej mi pasuje. Jest wiele innych sposobów, takich jak hobby lub nie dawanie zbyt wielu bzdur, ale najpierw musisz ustalić przyczynę.

( Podjąłem decyzję, zanim porozmawiałem o tym z poprzednim menadżera, ponieważ nie chciałem się narażać na wypadek, gdyby nie było lekarstwa. )

Zajmij się tym samodzielnie poza miejscem pracy. Wykonałeś pierwszą i najtrudniejszą część, przyznając, że jest problem i że jest twój, a posiadanie go jest zdecydowanie najtrudniejszą częścią. Teraz znajdź coś, co działa, aby to złagodzić.

Ćwiczenia, nowe hobby, coś interesującego i pozytywnego. Kup worek bokserski itp. NIE wyrzucaj tego jednak na swoją rodzinę, wiele osób radzi sobie ze stresem w ten sposób i jest to po prostu przenoszenie winy, niezdrowe na wiele sposobów.

W większości przypadków wszystko, co jest potrzebne, to proaktywna zmiana postawy i zamknięcie spójrz na to, co jest na tyle ważne, żeby się złościć. Jeśli potrafisz wytrenować swój umysł w rozpoznawaniu tego, co się dzieje i podejmujesz pozytywny wysiłek, aby to zlekceważyć, możesz.

Nie rób sobie dramatu chwili (i trwającego) w pracy. Szkodzi to twojej dyscyplinie osobistej, a także reputacji zawodowej.

Nie rozmawiaj o tym ze swoim przełożonym, chyba że osobiście Cię zna na tyle dobrze, że może ci współczuć. Mają też złe dni i terminy.

Polecam, abyś omówił to z rodziną i przyjaciółmi. Pomogą ci zidentyfikować i rozwiązać problem, zanim wymknie się on spod kontroli.

Jeśli masz wahania nastroju z powodu pracy, masz dwie możliwości - albo rozwinąć grubą skórę i żyć z problemem (jeśli pieniądze są tak ważne) lub poszukaj czegoś bardziej satysfakcjonującego w swoim życiu. Jeśli problem jest związany z jakąś inną dziedziną twojego życia, zidentyfikuj go i zajmij się nim jak najszybciej.

Informowanie zespołu jest najmniejszym z Twoich zmartwień. Podążając tą ścieżką, zmierzasz do prawdziwego załamania. Wtedy to tylko kwestia czasu, zanim Twój zespół dowie się o Twoim problemie, niezależnie od tego, czy mu powiesz, czy nie.