Cytat OP z komentarzy:

Nie, kiedy powiedzieli „jeśli wszyscy zostaną weganami, to nie mamy miejsca na ziemi, aby przygotować jedzenie dla wszystkich”, prawda jest taka, że ​​osoba wszystkożerna zajmuje 18 razy więcej miejsca niż weganin, ponieważ zwierzęta nie jedzą powietrza. I to jest prawda; kiedy mówię prawdę, jest mniej więcej tak, lub coś w stylu „nie możesz uprawiać sportu, jeśli jesteś weganinem” i spójrz na mnie - jestem zdrowy i uprawiam wiele sportów. Są też kulturyści, którzy są faktycznie weganami. To nie jest kaznodziejstwo ani zasada przewodnia, po prostu informuję ludzi.

To jest kaznodziejstwo i sprawia, że ​​jesteś uczciwą grą dla żartów. Gdybyś kiedykolwiek powiedział w tej sprawie, że jesteś weganinem, żarty byłyby rzadkie i z czasem by zniknęły. Kiedy już zaczniesz zastanawiać się, dlaczego Twój sposób myślenia jest najlepszy, zaproś do dyskusji na temat Twojego sposobu myślenia.

Aby w przyszłości złagodzić skutki, przestań omawiać swoje przekonania, jeśli nie chcesz, aby były omawiane. Jeśli współpracownicy nadal sami o tym wspominają, wzruszaj ramionami i wyglądaj na znudzonego. Nie angażuj ich w tę dyskusję, a ostatecznie znudzą się i przejdą do innych rzeczy.

W odpowiedzi na edycję:

czy to źle mieć ideały ? Źle jest rozpocząć debatę na ten temat? Może myślę, że coś jest naprawdę nie tak, ale istnieje konfrontacja, aby coś dobrego mogło wyjść, jeśli zostanie zrobione prawidłowo. A może powinienem uzyskać dodatkowe informacje iw tym celu naprawdę zacząć debatować - a więc głosić - ponieważ będę utrzymywał pogląd x osób na ten temat przeciwko y innym?

Nie, nie jest źle mieć ideały, ale rozpoczęcie debaty na ten temat jest złym pomysłem, jeśli nie chcesz, aby inni żartowali z Twoich punktów widzenia. Jeśli chodzi o uzyskanie dodatkowych informacji, jesteś osobą, która nie chce mieć takich dyskusji, więc nie bierz udziału w tych dyskusjach. Krytyka innych punktów widzenia, jakkolwiek jest racjonalna, otwiera cię na własną krytykę. Nie rozdawaj tego, jeśli nie możesz tego znieść.

Wybierz jedną z poniższych odpowiedzi, aby uzyskać natychmiastowe odpowiedzi.

• Przykro mi, że tak się czujesz.
• Szanuję Twój wybór jedz mięso, czy możesz uszanować mój wybór?
• Naprawdę wolałbym nie omawiać moich wyborów żywieniowych w pracy.

Od Alison Green:

• Nie mam ochoty rozmawiać o żywieniu.
• Nie chcę wdawać się w tę rozmowę w pracy.
• Wolałbym o tym nie rozmawiać.

Sucha odpowiedź i przekierowanie :

• Tak, dobrze, teraz o projekcie, który zaczyna się w przyszłym tygodniu ...
• Nie słyszałem tego przed Paulem. Hej Mike, jak poszła wycieczka do ...
• Jeszcze mnie to nie zabiło, więc tak jak mówiłem ...

Jako alternatywna strategia, zaproponuj udostępnienie za każdym razem, gdy pojawi się uwaga:

• Nie wiesz, czego tracisz, chcesz trochę?
• Zawsze wspominasz o moim jedzeniu , jesteś pewien, że nie chcesz?
• Naprawdę nie możesz przestać mówić o moim lunchu, prawda? Następnym razem przyniosę ci trochę więcej.
• Mógłbym jutro zrobić dodatkową porcję, czy lubisz [włoski / chiński / ...]?

I popularna odpowiedź na spostrzeżenia o przekroczeniu granic, którą uważam za ulubioną przez Carolyn Hax:

• Wow
• Wow, po prostu wow.

Niektóre bardziej agresywne od Alison Green do użycia z naprawdę obraźliwymi lub przesadnymi uwagami:

• Wow , czy naprawdę właśnie to powiedziałeś?
• To niesamowicie nie do przyjęcia
• W jakim sensie ktoś inny wybiera Twój biznes? ”

Teraz, jeśli to nie pomoże, czas bezpośrednio zwrócić się do sprawców z szerszej perspektywy . Zapytaj ich, dlaczego czują potrzebę krytykowania twoich życiowych wyborów. Następnie poproś ich, aby uszanowali twój wybór lunchu i pozwolili ci zjeść go w spokoju. W rzeczywistości, ponieważ najwyraźniej trwa to od jakiegoś czasu, proponuję od razu przejść do tego, ponieważ nagle wydobycie zjadliwego dowcipu może sprawić, że staniesz się złym facetem, który „nie może żartować”. Wiem, że to niesprawiedliwe, ale chcesz tu zachować spokój.

Po tej rozmowie, jeśli nadal się dzieje, udaj się do swojego przełożonego. Wyjaśnij, że próbowałeś w tej chwili go wyłączyć i rozwiązać problem bezpośrednio ze współpracownikiem, który go popełnił, ale nadal się to dzieje. Powinien być w stanie interweniować, ponieważ tego rodzaju środowiska w szkole średniej mogą zniszczyć morale.

Cokolwiek robisz, nie próbuj przekonywać tych ludzi o zaletach wegańskiego stylu życia. Ludzie, którym brakuje zdrowego rozsądku, aby unikać tych uwag, nie są ludźmi, których przekonasz racjonalnymi argumentami, a próby tylko ich zdenerwują i skłonią do dalszych uwag.

Samokrytyczne poczucie humoru jest kamieniem węgielnym amerykańskiego miejsca pracy, a Twoi współpracownicy w rzeczywistości dają ci szansę na poprawę relacji i zdobycie większej popularności oraz większego wpływu w miejscu pracy. Aby się tam dostać, musisz pozbyć się myśli, że lekkie lekceważenie i samoocena wiąże się z utratą twarzy - tak nie jest - są wyrazem uczucia.

Najlepszym sposobem radzenia sobie z dokuczanie w kontekście społecznym ma na celu wzmocnienie uczucia. Ma to nieoczekiwany efekt, że ludzie się śmieją, a także dowodzi, że komentarz nie przeszkadza. Przestaje dalej drażnić zmarłego. Obejrzyj program „Bob Newhart” w telewizji, aby zobaczyć przykład szanowanego profesjonalisty, który z powagą wypowiada się o własnej deprecji.

Oto kilka odpowiedzi na usłyszane komentarze:

nie smakują tak dobrze jak te z mlekiem i jajkami

tak, smakują jak karton

człowiek został stworzony do polowania na zwierzęta

właściwie, kanibale mówią, że nic nie smakuje tak dobrze jak człowiek

nawet rośliny cierpią

tak, chyba ja jak myśl o tym

W programie Człowiek z Wysokiego Zamku odbyła się interesująca wymiana zdań, w której ktoś dyskutował z Japończykiem, który w Ameryce, jeśli czujesz się bardzo blisko kogoś, nazywasz go obraźliwym imieniem, np. „hej palant”. Ale jeśli naprawdę jesteś na kogoś zły i masz zamiar zrobić mu krzywdę, w rzeczywistości wybierasz formę zwracania się z większym szacunkiem, na przykład „hej bracie”.

Nie polecam nazywać nikogo palantem, ale umieszczam to kolejny przykład paradoksów naszej kultury, których zrozumienie i docenienie może zająć każdemu trochę czasu.

Obawiam się, że to się stanie. Jednym z powodów, dla których niektórzy ludzie wybierają wegan jest to, że niestety jest wielu wegan, którzy mają skłonność do bardzo „kaznodziejstwa” na temat swojej diety. Popularnym żartem jest „skąd wiesz, że ktoś jest weganinem? Poczekaj, a ci powiedzą”. Nie usprawiedliwiam tego , ale tylko wyjaśniam, dlaczego tak się dzieje.

Należę do określonej religii. Nie zgłaszam się na ochotnika w pracy, ponieważ są ludzie, którzy by sobie z tego żartowali, ponieważ nie rozumieją . Pozwala to uniknąć wielu kłopotów. Ale nie każdy chce to zrobić lub może. To wybór.

Niektórzy ludzie są po prostu łobuzami. Zalecam przyjęcie wobec nich postawy „cokolwiek”. Jeśli cię zaczepią, powiedzą tylko „nie wiesz, czego ci brakuje”, „czuję się lepiej, kiedy jem w ten sposób” i „cóż, to działa na mnie”.

Jak łobuziaki Kiedy zobaczą, że ci przeszkadza, niektórzy będą po prostu to kontynuować. Niestety, wiele złych zachowań, które ludzie nabywają jako dzieci, nie odchodzi, gdy dorosną.

Jest coś związanego z innym podejściem do odżywiania - im mniej mówisz o tym, co jesz, im mniej tytułów używasz, tym lepiej.

Powiedzenie „Jestem wegetarianinem” lub „Jestem weganinem” umieszcza małą naklejkę na czole - jestem inny niż Ty. Może to sprawić, że kilka osób poczuje się niekomfortowo, ale nie jest to samo w sobie problemem.

Problem zaczyna się, gdy zaczynasz mówić o weganizmie - nawet jeśli zawiera się niewiele, pozornie nieszkodliwych komentarzy.

Za każdym razem, gdy próbujesz poinformować ludzi o tym, na czym polega weganizm, ta mała naklejka na twoim czole zaczyna się nieco zmieniać. Powoli zmienia się od „Jestem inny niż ty” do „Jestem lepszy niż ty”. I wtedy zaczyna się problem . Możesz nie postrzegać tego w ten sposób, ale każde słowo, które powiesz o tym, jak dobry jest weganizm, automatycznie mówi, że każdy inny nawyk żywieniowy jest zły . Zamiast mówić o weganizmie, powiedz, jak lubisz sałatki. Zamiast mówić „Nie potrzebuję mięsa z powodu X”, po prostu powiedz, że go nie lubisz. Sympatie i antypatie są łatwiejsze do zrozumienia niż doktryny.

Pomyśl, jak to jest podobne do radykalnych użytkowników Linuksa - problem nie polega na tym, że używają Linuksa. Problem polega na tym, jak o tym mówią!

Więc naprawdę nie martw się tak bardzo. Jeśli będziesz uważać, jak mówisz o swoich nawykach żywieniowych, ludzie szybko zapomną o tym, jak jesteś „inny” i przestaną ci przeszkadzać.

Na marginesie: „Nie mówię nic poza prawdą” już sprawiło, że nie podobało mi się to, jak trochę mówisz o weganizmie. Ponownie, nie ma problemów z tym, że chcesz być weganinem. Po prostu nie rób sobie z tego powodu, a powinno być dobrze!

Czytałem to pytanie, ponieważ wydało mi się bardzo interesujące, a potem zauważyłem, że mówisz, że jesteś za granicą, i dołączyłem do społeczności tylko po to, by odpowiedzieć.

Cześć Mark, tu Mauro ... z Włoch. Wszystko, co następuje, jest z całym szacunkiem i pochodzi od wegetarianina, który przez rok pracował w europejskim centrum badawczym (zlokalizowanym we Włoszech), w którym ponad 2 tysiące ludzi z całego świata radzi sobie całkiem nieźle.

Chociaż twoje pytanie samo w sobie jest dobre, całkowicie się omija i ignoruje to, co powinno być główne: nie jesteś w swoim rodzinnym mieście, nie jesteś w swoim regionie, a przynajmniej nie jesteś nawet we własnym kraju ! Jesteś w zupełnie innym kraju, z zupełnie innymi zachowaniami społecznymi.

Twoim problemem tutaj nie jest bycie weganinem, twoim problemem jest myślenie, że jest problem. Ale tak nie jest, po prostu takie są interakcje społeczne w tym kraju ... i masz szczęście, że jesteś na północy Włoch, gdzie ludzie są znacznie zimniejsi i mniej skłonni do żartów. Ja też jestem wegetarianką i zapewniam, że żartowanie z tego powodu jest całkiem normalne. Boże, nawet żartuję sobie, że jestem wegetarianinem, mówiąc, że rośliny też cierpią i że powinienem jeść skały! Wszyscy tutaj żartują, to nasz podstawowy sposób na życie. To jak bycie zaskoczonym Brytyjczykami pijącymi piwo, naprawdę! A jedzenie jest tradycyjnie ogromną częścią naszego życia, więc często o nim mówimy (i żartujemy).

A czytając inne odpowiedzi i komentarze ... tak, brzmisz jak kaznodzieja. I jest to coś, czego Włosi wcale nie lubią. Co więcej, ignorując same Włochy, jeśli po roku spędzonym w obcym kraju nadal nie masz pojęcia, jakie są podstawowe zasady tego kraju, jeśli chodzi o interakcje społeczne, a jedyne, co możesz powiedzieć, to to, że żartujesz, że jesteś weganinem, a oni nie rozumieją jego wartości ... ogólnie masz poważne problemy społeczne.

Ogólnie rzecz biorąc: jeśli planujesz pozostać w innym kraju przez dłuższy czas, naucz się i spróbuj się przystosować. Nie jeździsz do muzułmańskich narodów, patrząc na kobiety, ani do Japonii rozmawiając o pracy podczas lunchu itp. Itp. Jeśli nie chcesz przystosować się do nowego kraju, nie masz innego wyjścia, jak odizolować się i pozwolić tylko na profesjonalne interakcje .

Poważnie, możesz być weganinem, blondynką, wysoką (mam 187 lat, aw Indonezji większość ludzi gapiła się na mnie ze śmiechu, myślisz, że się wkurzyłem?), szczupła, po prostu normalna (co w ogóle jest normalne?), nieważne, nie jesteś tym, kim jesteś, po prostu jesteś w innym kraju o innych nawykach społecznych; nie ma to nic wspólnego z tym, co jesz.

„Chciałbym móc z nimi więcej rozmawiać, aby uzyskać więcej informacji, ale nie mogę, ponieważ nie jest to związane z pracą”.

Nawet gdyby nie było to w kontekście miejsca pracy, rozmowa informowanie ich o korzyściach płynących z weganizmu nie byłoby dobrym podejściem. Żarty, które robią, dobrze wskazują, że a. Prawdopodobnie już zdecydowali, że nie chcą być weganami i b. Są przyzwyczajeni do tego stereotypu, że wegan są brzoskwiniowe, więc próba wyjaśnienia po prostu wzmocni ten stereotyp i przyniesie efekt przeciwny do zamierzonego.

„Zgłaszanie i tego typu rzeczy nie są oczywiście nawet możliwe. / p>

Dlaczego nie? Jednym z obowiązków menedżera jest upewnienie się, że nie ma problemów ze współpracą zespołu, co może obejmować spory społeczne. Jednak nadal powinieneś najpierw spróbować samodzielnie rozwiązać problem. Po prostu weź kogokolwiek na bok i powiedz: „Dla twojej wiadomości, nie podoba mi się, kiedy żartujesz z weganizmu, więc czy możesz przestać?”. Kiedy już raz zapytasz wszystkich przestępców, czy są wrogo nastawieni lub odmawiają słuchania, udaj się do swojego przełożonego i poproś go, aby z nimi porozmawiał.

Przeczytałem wszystkie odpowiedzi i przedstawię Ci inne podejście, jeśli się nie zgadzasz, nie obrażaj się.

Trochę tła: jestem kierownikiem, a poniżej znajdują się tysiące osób ja i kilka dziesięcioleci doświadczenia, więc wiele przeszedłem, dużo widziałem, mieszkałem na każdym kontynencie i doświadczyłem wielu różnych ludzkich zachowań ... Myślę, że mogę udzielić ci ważnych rad.

. ... ale przeczytaj to bardziej tak, jakby twój ojciec udzielał ci rad, a potem radę faceta z (prawdopodobnie) większym doświadczeniem.

Dlaczego nie pójdziesz i nie zaczniesz się śmiać, ZANIM ludzie będą się śmiać ty? Widziałem to w wielu kulturach i zazwyczaj powstrzymuje to ludzi przed wyśmiewaniem się z innych.

Wiele lat temu miałem tego chorobliwie otyłego pracownika. Kilka razy dzwoniłem do swojego pokoju, aby poprosić o wizytę u lekarza firmowego, ponieważ osobiście martwiłem się o jego zdrowie i rodzinę. Niektórzy z najstarszych pracowników zaczęli się z niego naśmiewać, na przykład naśmiewać się do tego stopnia, że ​​zranili MOJE uczucia ... ale niestety musiałem porozmawiać z prawnikami itp., Aby zastosować się do prawa tego kraju i zacząć zwalnianie ludzi z tego powodu (i zamierzałem ich wszystkich zwolnić). Kilka dni później zadzwoniłem do niego i zapytałem, kto się z niego nabija, o dziwo, że nikt nie powiedział.

Byłem zaskoczony i na początku myślałem, że chroni tych drani, ale później dowiedziałem się, że wszyscy przestali robić zabawa z niego. Zaprosiłem go później na obiad i powiedział, że miał tego rodzaju problem przez całe życie, nigdy się nim nie przejmował, śmiał się z tego i zawsze wyśmiewał się z jego stanu i miał przy tym przyjaciół.

Więc Krótko mówiąc, następnym razem, gdy będziesz mieć przyjęcie urodzinowe, zaproś się kilkoma wielkimi czerwonymi słowami „UWAGA: WEGAŃSKIE PRZYJĘCIE URODZINOWE PROSZĘ NIE PRZYNOSIĆ ŻADNEGO ŻADNEGO SMAKU. HOMEMADE VEGGIE HAMBURGER ”. Poczuj się bardzo, bardzo pewnie, gdy zapraszasz ludzi, dużo się uśmiechaj, śmiej się z siebie.

Z mojego doświadczenia wynika, że ​​nikt nie będzie się z ciebie śmiał, skoro już to zrobiłeś, to już nie będzie zabawne. Poznasz nowych przyjaciół i będziesz znany jako kiepski wydział.

Wiem, że możesz myśleć, że to niesprawiedliwe i nie powinieneś to robić, że ludzie powinni szanować twoje wybory żywieniowe. Ale to jest życie, możesz równie dobrze robić to, co sugerowałem i nigdy więcej nie przeszkadzać ludziom i przychodzić tutaj i pytać, jak rozwijać się jako profesjonalista, co moim zdaniem jest znacznie lepszym wykorzystaniem twojego czasu.

Jeszcze raz nie obrażaj się.

Istnieją dwa rodzaje dokuczania: przyjacielskie dokuczanie, które ma na celu łączenie ludzi i dokuczanie, które ma na celu wykluczenie ludzi i sprawienie, że poczują się mniej niż. Sposób radzenia sobie z każdym jest inny.

Najlepszą rzeczą do zrobienia, gdy napotkasz przyjacielskie drażnienie, jest delikatne drażnienie tej osoby.

Uważam, że nieprzyjazne dokuczanie działa najlepiej, aby osoba poczuła się nieswojo. Jedną rzeczą, która sprawia, że ​​ludzie są naprawdę niekomfortowi, jest rozciągająca się cisza. Zwykle nawiązuję silny kontakt wzrokowy, a następnie nic nie mówię i pozostawiam chwilę, aż druga osoba poczuje się nieswojo. Oczywiście używam mojego opatentowanego spojrzenia „nauczyciela z niesfornym uczniem” - takiego, w którym z jego spojrzenia jasno wynika, że ​​druga osoba robi coś złego lub dziecinnego. Ludzie rzadko próbują mnie zastraszyć dwa razy.

Jeśli nie możesz udoskonalić spojrzenia i niewygodnej ciszy, często działa też klapsa. Łobuzi wolą łatwe cele. Ponieważ weganie mają reputację kaznodziei, jeśli stosujesz metodę klapsów, prawdopodobnie lepiej jest zepsuć im jakąś inną cechę niż ich nawyki żywieniowe. To ich zmyli, ponieważ nie jest to oczekiwane od ciebie zachowanie.

Smackdown jest jednak bardziej niebezpieczny niż niewygodna cisza. Mogą twierdzić, że ich nękałeś. Mogą się zdenerwować. Trudno narzekać, gdy ktoś milczy i się gapi.

Różnica między tymi dwoma rodzajami dokuczania polega na tym, że generalnie przyjazne drażnienie odbywa się w przyjaznym, żartobliwym tonie, a nieprzyjazne jest powiedział z większą ostrością. Ale niektórzy ludzie są całkiem dobrzy w udawaniu przyjaznych, kiedy nie są. Moja ogólna zasada jest taka, że ​​zakładam, że jest to przyjazne drażnienie i odpowiednio reaguję za pierwszym razem. Jeśli dokuczanie staje się bardziej nieprzyjemne, eskaluję do założenia, że ​​jest to nieprzyjazne dokuczanie.

Powiedziałbym, że początkowo unikaj robienia z tego wielkiej formalnej umowy, ale nadal daj im do zrozumienia, że ​​żarty Ci przeszkadzają i muszą się skończyć. Jeden ruch, którego użyłem ze względnym sukcesem w podobnej sytuacji, to:

Następnym razem, gdy zrobią wegański żart: 1) Uśmiech 2) Spójrz na ziemię 3) Podnieś głowę (nadal się uśmiecha) i powiedz coś w stylu „Ok chłopaki, czy moglibyście ostudzić to na podstawie wegańskich żartów? Na przykład… Rozumiem, ok?”

Czuję, że tego rodzaju podejście przenosi Twoją irytację na nich, nie natrafiając na spięty lub łatwo obrażony. Jeśli tak będzie dalej, można zastosować coraz mocniejszy ton. Wstawianie, w jaki sposób żarty wpływają na twoje samopoczucie, może również pomóc w humanizowaniu sytuacji („Hej, poważnie, te żarty się starzeją. Czy mógłbyś odpocząć?”).

Jeśli jest oczywiste, że poproszenie ich jako dorosłych o zaprzestanie żartów nie działa, być może będziesz musiał udać się do H.R. i złożyć raport.

Tak, to będzie niewygodne. Tak, możesz zyskać nieuczciwą reputację w miejscu pracy jako pozbawiony poczucia humoru. Jest jednak bardziej niż prawdopodobne, że otrzymają znacznie gorsze skutki, takie jak groźba zwolnienia, jeśli nadal będą prześladować w miejscu pracy. To twój wybór stylu życia, który dosłownie nikogo nie szkodzi, więc powinni być w stanie powstrzymać język, jeśli się z tym nie zgadzają.

Nie miałem okazji dużo rozmawiać ze współpracownikami, a nawet nie mieliśmy zbyt wielu okazji, aby pogadać tak często.

Powiedziałem niektórym współpracownikom, że jestem weganinem .

Teraz, kiedy tylko mogą, żartują ze mnie.

To wielki postęp. Teraz wiedzą o tobie coś, o czym mogą porozmawiać. Niestety, wydaje się, że jest to jedyna rzecz, jaką o tobie wiedzą, więc jest to jedyna rzecz, o której wiedzą, że mogą z tobą porozmawiać, a która nie jest związana z pracą. Fakt, że używają go w kontekście żartów, oznacza, że ​​czują się z tobą dość dobrze. Nie sądzę, żeby zamierzali obrażać Ciebie lub Twoje wybory, chociaż przypuszczam, że jeśli zareagujesz negatywnie, mogą zacząć w ten sposób to wykorzystywać.

Najpierw proponuję poszerzyć ich wiedzę o sobie. Nie jesteś już tylko „programistą”, jesteś „wegańskim programistą”. Kim jeszcze jesteś? Jakie podejmujesz wybory dotyczące rozrywki? Jakie są Twoje zainteresowania? Czy masz inne ważne osoby i / lub dzieci? Czy chodzisz do jakichś klubów / grup / organizacji?

Dzieląc się z nimi więcej o sobie i swoim życiu, dajesz im możliwość poruszania tematów innych niż praca i weganizm. Niektóre z nich będą sprzeczne z ich wyborami - może ty nie masz dzieci, a oni mają, może lubią grillować mięso. Niekoniecznie będą one negatywne, ale nadal będą przedmiotem dyskusji, a konkretnie porównań.

Niektóre będą podobne. Jeśli masz dzieci, inny współpracownik z dziećmi może z tobą o tym porozmawiać. Dzielenie się swoimi hobby da im inne tematy.

Zapytaj o nich i ich życie. Dowiedz się, co im się podoba, a czego nie. Wyjdź z nimi na lunch, jeśli wyjdą i po prostu porozmawiają. Jeśli pracujesz w izolacji, może się wydawać, że drażnią cię, kiedy może się zdarzyć, że próbują wyciągnąć cię z twojej skorupy do swojej grupy.

Na koniec, jeśli dokuczanie Ci na temat wegańskiego stylu życia naprawdę Cię niepokoi, po prostu bądź bezpośredni.

„Słuchaj, naprawdę czuję się nieswojo, słysząc, jak żartujesz z mojej diety. Czy możesz przestać o tym mówić?”

Jeśli dojdzie do tego, że poczujesz się nieswojo, porozmawiaj z swojego przełożonego lub HR.

Zastrzeżenie: ja też jestem taką osobą, ale może nie w tym zakresie, ale proszę wziąć pod uwagę, że mogą nie żartować z ciebie, ale ogólnie z wegan, ponieważ mają tendencję do „nawracania” innych.

Teraz mogą czuć się tacy sami. Dlaczego?

Nie są weganami. Ty jesteś. Przyniosłeś je wegańskie wypieki. Czemu? To nie było dla ciebie - przyszedłeś się podzielić. Mogłeś przynieść własne ulubione wegańskie przekąski. Powiedziałeś im, że jesteś weganinem. Kogo to obchodzi? To ty przygotowałeś wegańskie jedzenie, nie oni. Nie musieli tego wiedzieć - ty to robiłeś i wykorzystałeś tę wiedzę. Po co im to mówić?

Teraz oczywiście jestem trochę zbyt krytyczny, odgrywając rolę orędownika diabła, ale mogą czuć się tak, jakbyś propagował kulturę wegańską, a ludzie tak naprawdę nie lubią to. Osobiście nie zgadzam się z weganami, a śmiech to tylko mój sposób na wyrażanie swoich myśli - uważam ich styl życia za trochę absurdalny.

Ale chciałbym przyjąć inne podejście; rozważmy to pytanie: czy oznaczają krzywdę? Czy chcą, żebyś czuł się źle?

Prawdopodobnie nie. Po prostu dobrze się bawią. Nie podoba Ci się ich sposób zabawy, więc masz dwie możliwości.

Pierwsza z nich to zgłoszenie ich do działu kadr / kierownictwa lub danie im oczywistych znaków, że nie zgadzasz się z ich zachowaniem.

To okropny pomysł.

Już w momencie, gdy to robisz, pokazujesz im, że nie masz absolutnie żadnego poczucia humoru. Co więcej, pokazujesz też, że jesteś naprawdę wrażliwy na małe rzeczy (myślę, że żaden z nich nie uważa, że ​​to coś problematycznego), a to może być dla ciebie szkodliwe - przynajmniej nie będą z ciebie żartować, ale prawdopodobnie ograniczy komunikację z Tobą - ludzie nie lubią sygnalistów. Proszę, nie rób tego.

Druga opcja to imho najlepsza: równie dobrze możesz przyjąć tytuł wegański i żartować z siebie.

Wiem. To prawdopodobnie trudne. Nie chcesz zrobić z siebie głupka. Po prostu chcesz im pokazać, że potrafisz się śmiać i nie przejmujesz się ich obelgami. Po pierwsze, kiedy żartujesz z osoby, która też żartuje z siebie (i jej to nie obchodzi), żart nie jest już taki zabawny.

Po drugie, możesz go użyć, aby zobaczyć jak najwięcej tego - masz poczucie humoru, umiesz się śmiać i jesteś przyjacielski. Troszczysz się o ich jedzenie bardziej niż oni - powiedz to, ale żartobliwie. Pamiętaj - ci faceci nie chcą zostać weganami. Jeśli spróbujesz je przekonwertować, będziesz wyglądać jak głupiec. Jeśli śmiejesz się tak jak oni - z wegańskim akcentem - wszystko jest w porządku („Cóż, Josh,. I tak ich nie nawrócisz. Pokaż im, że nie przeszkadza ci w jedzeniu mięsa” (dlaczego i tak nie miałbyś być?) i wkrótce zapomną. Uczyń z tego swoją siłę.

Miejsce pracy

Dieta nie jest taką kategorią.

Ludzie wyśmiewający innych ludzi może być nierozważne, ale niekoniecznie stanowi naruszenie.

Wcześniejsze podejście

pyszne, ale wegańskie wypieki

Oni [powiedział] „och, nie smakują tak dobrze jak te z mlekiem i jajkami” (ale w rzeczywistości są [pyszne], jak powiedzieli niektórzy)

(Ja dodał kilka słów w nawiasach, w oparciu o to, jak zinterpretowałem wypowiedziane przez Ciebie stwierdzenie.)

OK, więc pozwól mi powiedzieć wprost: identyfikujesz wegańskie wypieki jako pyszne. Wtedy inni ludzie przedstawili inny pogląd, a ty wyrażasz takie rzeczy, jak gdyby ich komentarz był błędny.

„Smak tkwi w języku patrzącego” nie jest tak naprawdę dobrze znanym zwrotem. Jednak rzeczywistość jest taka, że ​​„piękno jest w oku patrzącego” jest dużo bardziej prawdziwe w odniesieniu do smaku niż piękna. Niektórzy ludzie nie lubią niektórych potraw, w tym smaku wielu produktów roślinnych. Nie są nie nieprawidłowe . To nie jest scenariusz poprawności / niepoprawności. To jest gust . Gust to preferencje, a nie kwestia dokładności.

Bardzo lekceważycie ich punkt widzenia, jakby był to zły, niepoprawny punkt widzenia. Smaki, które uważasz za pyszne, niekoniecznie są tym, co uznają za tolerowane. Nie oznacza to, że są błędni.

Jeśli chodzi o rozmowę o jedzeniu, w którym mówię o nim swoją opinię , zawsze otrzymuję rodzaj biernego [...]

(podkreślenie pogrubienia zostało dodane do cytowanego tekstu oryginalnego).

Tak więc komentarze, które robią, które uważasz za nieprzyjemne, są ich odpowiedziami na komentarze, które robisz. „Mówię swoje zdanie” to twoje słowa. Następnie, po rozpowszechnieniu swoich opinii, wyrażają swoje opinie, a ty czujesz się urażony.

W szczególności wydaje się, że sprzeciwiasz się temu (rozpowszechnianiu opinii) na powtarzanych okazja. Więc naprawdę zachęcasz do krytyki, kontynuując dyskusję o poglądach, z którymi wiesz, że się nie zgadzasz. Jeśli nie podoba ci się sposób, w jaki rozmowa toczy się dalej po przedstawieniu opinii, z którymi wiesz, że się nie zgadzają, może powinieneś po prostu przestać ich prowokować.

Nawet szybko omówię przykłady, które podasz .

„nawet rośliny cierpią”

Jasne, nie krzyczą, jeśli oderwiesz jedną z kończyn. Ale rośliny to życie. Nie sądzę, żeby cierpieli zbytnio zrywając jabłko z drzewa, które wkrótce potem upuści. Ale czy myślisz, że wykorzenienie jest dobre dla rośliny?

„Człowiek został stworzony do polowania na zwierzęta”

Chociaż człowiek mógł zacząć jeść warzywa , istnieją zapisy o polowaniach pierwszych mężczyzn.

Ich komentarze nie wydają się być szalenie niedokładne. Tak, ich komentarze wydają się być sprzeczne z wegańskim punktem widzenia. Jednak nie wydają się być komentarzami, które poniżają cię jako całą osobę, która ma inne (niezwiązane) aspekty twojego życia.

(na pewno w dzisiejszych supermarketach)

Natychmiast po wspomnieniu ich komentarza (o polowaniu na zwierzęta) nie tracisz czasu na rzucanie własnym sarkastycznym podejściem. Ledwie udaje ci się przedstawić siebie jako niewinną ofiarę.

Po prostu nie cieszy Cię niepopularny koniec nieporozumienia. Bycie po mniej popularnej stronie może sprawić, że poczujesz się, jakbyś przegrał kłótnię. Jeśli czujesz, że ci ludzie nie będą przekonani do twojego punktu widzenia, najlepszym rozwiązaniem może być po prostu unikanie takich dyskusji.

Pozytywny plan

Nadal możesz być miły dla swoich współpracowników i oznaczać wspólne potrawy tak, aby mogli łatwo uniknąć doświadczeń, o których wiesz, że mogą być dla nich nieprzyjemne. (Oznaczając swoje wypieki jako „wegańskie”, mogą wiedzieć, że powinni pominąć takie potrawy, jeśli uznają ten rodzaj jedzenia za niesmaczny).

Zrozumienie sprzeciwu

Nie mają szczególnie mocnych powodów, by sprzeciwiać się jedzeniu przez innych ludzi jedzenia (np. wegańskich ciastek), które inni uważają za smaczniejsze. Jeśli wydaje się, że coś ich denerwuje, to prawdopodobnie dlatego, że odkrywają, że wkład takiej żywności skutkuje mniejszą ilością żywności, którą doceniają. (Jeśli jest za dużo wegańskiego jedzenia, a za mało jedzenia o innych smakach).

Ten „problem” (ich zdaniem) może wydawać się szczególnie irytujący, gdy weganie jedzą mniej ogólnie (co wydaje się być częste zjawisko, być może związane z poglądami, że kobiety wydają się często jeść mniej niż mężczyźni, a weganizm wydaje się przyciągać więcej kobiet niż mężczyzn). Tak więc na początku imprezy jest nie tylko wyższy niż tego chcą procent wegańskiego jedzenia, ale także wegańskie oferty nie znikają z czasem (podobnie jak jedzenie, które lubią), ponieważ weganie nie Nawet nie zawracają sobie głowy jedzeniem (dużo) rzeczy, które przynoszą, więc 20 minut później nie ma jedzenia, które uważają za pyszne, i po prostu widzą mnóstwo nieapetycznych wegańskich ofert.

Może to być denerwujące, szczególnie jeśli osoby niejedzące w końcu słyszą wysiłki ludzi, którzy starają się znaleźć kogoś, kto odda resztki (zamiast cieszyć się nimi w domu). To nie tylko niepożądane doświadczenie, w którym miejsce na blacie jest przeznaczone na jedzenie, którego muszą poświęcić wysiłek, aby go uniknąć (lub, co gorsza, nie udać się tego uniknąć i cierpieć z powodu nieprzyjemnego smaku). Co gorsza, kończy się to problemem, który po prostu nie znika. Zamiast tego po prostu utrzymuje się przez większą część dnia (dla porównania). Zamiast 3 minut delektowania się smacznym przysmakiem (takim jak tradycyjne ciasteczka, z którymi ludzie dorastali), wegańskie oferty wydają się mieć niepożądany wpływ przez ponad 20 minut.

Plan pozytywny

Jeśli miałbyś przynieść mieszankę ofert wegańskich i nie wegańskich, z takim podziałem, że oferty wegańskie są zwykle spożywane w całości, taki ruch będzie prawdopodobnie postrzegany jako przyjazny gest. I dlaczego w ogóle jesz takie przekąski / posiłki, z wyjątkiem imprezy towarzyskiej, która prawdopodobnie ma być przyjazna?

Potwierdzenie

Pamiętaj, że nie mówię, że masz obowiązek to zrobić. Nie wiem wystarczająco dużo o twoich sytuacjach (strukturach twojej społecznej dynamiki / wydarzeniach), aby określić, do czego powinieneś czuć się zobowiązany. Izolacja może być lepsza, jeśli i tak planujesz odejść i nie chcesz inwestować w taką uprzejmość. Chodzi mi o to, że takie podejście może być szansą na wygraną / wygraną, którą możesz rozważyć, jeśli chcesz, aby ludzie byli szczęśliwsi. Wygrałbyś, mając szczęśliwszych współpracowników, którzy są mniej skłonni do dyskusji na temat, który ich aktywnie denerwuje (a tym samym tworzy dyskusję, która aktywnie cię denerwuje). Wygrywają, ciesząc się oferowanym jedzeniem. To prawda, dla nich brzmi to jak bardziej wygrana, ale to lepsze niż przegrana przez uczucie strasznej agonii, tak jak wtedy, gdy pisałeś pytanie. Bycie miłym najprawdopodobniej doprowadzi do tego, że doświadczysz zwycięstwa jednego z nich, okazując współczucie i włączając do siebie mieszaną ofiarę, pamiętając o swojej pozycji polegającej na unikaniu ich pokarmów, tak jak oni decydują się unikać twojego. To, czy uznasz, że taka korzyść (lub potencjalna korzyść) jest warta Twoich kosztów / wysiłku, jest decyzją, którą musisz podjąć. Myślę, że powinieneś to zrobić, ale to dlatego, że uważam, że ludzie powinni pokornie starać się uszczęśliwić innych ludzi, kiedy mają na to szansę. Nie mówię, że nie ma żadnego powodu, abyś czuł się jakikolwiek konkretny obowiązek podjęcia tego dobrego kursu życia.

Edycja: Dodano następną sekcję:

Podejście alternatywne

Jeśli nie chcesz pozytywnie inwestować w to, czym inni ludzie będą zainteresowani, w porządku. Jeśli nie masz grubej skóry, po prostu nie angażuj się w dyskusje, które według Ciebie nie okażą się pożądane. Osoby, które przynajmniej chcą okazywać szacunek, mogą odczuwać mniejszą radość z robienia anty-wegańskich komentarzy, jeśli dowiedzą się, że wielokrotnie zmienia się to w obalenie, które wydaje się mniej zabawne, na przykład „Porozmawiajmy o czymś innym. >

Mimo to oznaczanie żywności (jako reklama dla zwolenników i ostrzeżenie dla krytyków) jest rozważne. Taka uprzejmość jest nadal godna polecenia.

Wygląda na to, że można by tego uniknąć, gdybyś zachował swoje preferencje żywieniowe dla siebie. Dlaczego komuś zależy na tym, co wybierasz? Mówiąc najprościej, to nie ich sprawa, ale ty uczyniłeś to ich sprawą, wychowując to. Nie ma nic złego w byciu weganinem; szerzenie „wiary” jest w najlepszym razie irytujące. Chociaż mówisz, że po prostu informujesz i nigdy nie głosisz, jest to często błędnie interpretowane.

Weźmy na przykład hipotetyczną super religijną osobę pracującą w twoim biurze. Każdego dnia powtarzają te przekonane o własnej nieomylności tyrady, głosząc, że ich wiara jest najlepsza, a każdy, kto się z nimi nie zgadza, jest kompletnym kretynem. Za każdym razem, gdy próbujesz porozmawiać z nimi z innego punktu widzenia, szydzą z ciebie i odchodzą. Jak byś się czuł w tym momencie? Domyślam się, że nie chciałbyś wchodzić w interakcje z tą osobą w przyszłości.

Z mojego doświadczenia wynika, że ​​jeśli nie chcesz złapać za coś ciepła, zatrzymaj to dla siebie. Zdecydowana większość kłótni, w które wdałem się w miejscu pracy, była spowodowana tym, że ludzie nie sprawdzali swojej polityki / religii / czegokolwiek przy drzwiach. To nieuchronnie powoduje nieporozumienia, które zamieniają się w kłótnie, które w środowisku zawodowym przynoszą skutki odwrotne do zamierzonych. W końcu jesteś po to, aby pracować jak wszyscy inni.

W każdym razie spróbuj spojrzeć na to z ich perspektywy. To może dostarczyć pewnych informacji. Może rozpocznij rozmowę, która nie ma nic wspólnego z tym tematem i lepiej ich poznaj. Możesz skończyć z kolejnym przyjacielem lub dwoma!

Powodzenia!

Chyba mam trzy zachowania w pracy:

• Staram się o tym nie wspominać (lub nie wspominam).

• Wspominam o tym, jeśli jem z innymi ludźmi (np. zamawiam inne jedzenie). Jeśli zapytają mnie „Dlaczego?”, Odpowiadam: „Wiele powodów”; jeśli zapytają „Czy to z tego powodu czy z tamtego?”, odpowiadam „Oba”.

• Jeśli ktoś próbuje mnie drażnić, oglądam go i uśmiech (jakby żartowali); a następnie przejdź do czegoś innego, gdy tylko się zatrzymają.

To, co napisałeś, prawdopodobnie brzmi prawdziwie (szczególnie wśród młodszych dorosłych):

Jeśli zamierzam zostać w stylu „hej zabójcy, jak się masz?”, Na pewno otrzymam złe komentarze.

Jeśli mówisz (lub głosisz), to dość powszechnym doświadczeniem jest „rozmowa wsteczna” - patrz np. ten blog.