Zamierzam sprzeciwić się dotychczas odpowiedzi, która mówi „w razie wątpliwości załóż garnitur”. Zgadzam się z cytowanym cytatem - programiści zwykle nie noszą garniturów, noszą ekskluzywny biznesowy casual - spodnie, spodnie khaki, swetry, koszulki polo, koszule zapinane na guziki lub podobne (i damskie odpowiedniki). Rzadko w ciągu ostatnich 10 lat rozmawiałem z fachowcem technicznym w garniturze, krawacie lub nawet marynarce - a te rzadkie sytuacje to zwykle studenci.

To powiedziawszy - podczas rozmowy z kierownictwem lub obsługą klienta stanowisku, powiedziałbym, że nadal wskazane jest noszenie garnituru. Podobnie, jeśli planujesz sprzedawać swoją mocną stronę jako prezentacje i / lub umiejętności miękkie dla osób nietechnicznych - noś garnitur - pokaż, że wiesz, jak dobrze się ubierać.

Ale ogólnie rzecz biorąc, rozwój stała się taką ubieranką, że nie czuję, by garnitur działał na najlepszą korzyść - często wydaje mi się to trochę zbyt stara lub jakby kandydat nie był świadomy obowiązujących norm.

Ale żeby się zakreślić - naprawdę nie sądzę, żebym odmówił lub zaakceptował kandydata na podstawie tego, czy przegapili łódź w garniturze czy na co dzień. Bycie brudnym, obraźliwym lub wulgarnym może wykluczyć kandydata, ale kiedy znajdziemy się w zakresie stroju zawodowego, liczy się to, co znajduje się w głowie kandydata.

Z mojego doświadczenia wynika, że ​​nadal absolutnie zależy to od tego, gdzie przeprowadzasz rozmowę kwalifikacyjną. Oto kilka ogólnych porad:

• Błąd dotyczący nadmiernego ubierania się . Najgorsza reakcja to żart „Nie zakładaj tego krawata do pracy!” . Przebieranie się zwykle nie szkodzi.
• Jeśli jest to sytuacja techniczna dla firmy finansowej lub podobnej, noś garnitur lub co najmniej koszulę z kołnierzykiem, spodnie i krawat.
• Jeśli jest to firma programistyczna, zakładałbym spodnie, koszulę z kołnierzykiem (długi rękaw) i krawat (lub podobny biznesowy casual dla kobiet). Prawdopodobnie wszyscy mają na sobie dżinsy, ale sądzę, że noszenie dżinsów podczas rozmowy kwalifikacyjnej jest nadal błędem.

Wszystkie odpowiedzi tutaj wydają się brzmieć „graj ​​ostrożnie i noś garnitur”, ale chciałbym podzielić się spostrzeżeniami z mojego doświadczenia - z obu stron stołu.

Ta rada dotyczy tylko wywiadów technicznych (programistów). To prawdopodobnie zła rada dla osób pełniących inne role - zwłaszcza zajmujące się obsługą klienta.

Jak w przypadku wielu rzeczy w życiu, odpowiedź brzmi „to zależy”. Przeprowadzałem wywiady i pracowałem zarówno w dużych korporacjach, jak iw małych start-upach. Chociaż prawdą jest, że nawet w dużych firmach o ugruntowanej pozycji ubiór staje się mniej formalny, nadal nie pojawiłbym się w niczym innym niż w koszuli i krawacie. Gdybym miał nieszczęście rozmawiać z bardzo konserwatywną instytucją (patrzę na ciebie, banki / finanse), garnitur to jedyna droga.

Świat startupów jest zupełnie inny. Wszedłem na rozmowę w niczym innym jak zapinanym na guziki i bawełnianych spodniach, a pierwsze słowa, które wyszły z ust ankietera, brzmiały: „och, nie musieliście się przebierać tylko dla mnie”. Chociaż nie jest to koniecznie negatywne, wiele startupów poszukuje takiego samego (jeśli nie większego) podejścia / dopasowania kulturowego , jak dopasowanie techniczne / umiejętności. Pojawienie się w dusznym garniturze na rozmowę z kimś w bluzie z kapturem może faktycznie działać przeciwko tobie - nawet jeśli podświadomie.

Widziałem to z pierwszej ręki w moim obecnym ( startup). Jak każdy inny w średniej wielkości mieście, staramy się znaleźć talenty, więc sprowadziliśmy kandydata, który nie był najsilniejszy. Pojawił się w spodniach, koszuli i kurtce. Chociaż nie wyszedł z innych powodów (tak naprawdę nie miał technicznych szpilek ani kulturowego dopasowania, którego szukamy), jedyną rzeczą, która mnie wyróżniała, był komentarz z późniejszego okresu: „jego strój wydawał się za bardzo się starał ”.

Ten konkretny kandydat nie zostanie zatrudniony bez względu na to, w co się ubrał na rozmowę kwalifikacyjną, ale „bezpieczne granie” też nie pomogło . Najwyraźniej nie podejmujemy świadomie decyzji na podstawie stroju do rozmowy kwalifikacyjnej (poza „nie pokazaliśmy się w mankini”) - to byłaby po prostu głupia praktyka rekrutacyjna. Jednak gdyby jego obiektywne umiejętności techniczne były bliżej bańki, postawa „próbowania zbyt mocno” mogłaby sprawić, że skala przechyliłaby się w kierunku „nie” w oparciu o czysto subiektywne kulturowe kryteria dopasowania.

Dno tutaj jest to, że rozmawiasz na stanowisko, na którym często nie ma interakcji z klientami, a czasami nawet bardzo ograniczone interakcje wewnętrzne (między działami). (Lub żadna, w przypadku koncertów WFH.) Dopóki wykonujesz swoją pracę , sposób, w jaki się prezentujesz, nie ma znaczenia (oczywiście w pewnych granicach). Rozczochrany bałagan z brodą i okularami, który potrafi zamknąć 20 numerów dziennie, jest dla mnie o wiele bardziej wartościowy niż dżentelmen o nienagannym guście, który wciąż nie rozumie różnicy między HTML a (drżyj) PHP .

Czy więc pokazujesz się w dżinsach i koszulce? Prawdopodobnie nie, chyba że wiesz , że wszyscy inni wiedzą i że nic by im się nie stało. Garnitur? Tylko jeśli wiesz (lub masz powody do podejrzeń), że nie zrobienie tego byłoby szkodą. W większości przypadków można znaleźć dobre medium.

Opublikowałem tę odpowiedź wcześniej na powiązane pytanie programistów.SE

Najwyraźniej niedostatecznie ubrany jest dużym ryzykiem. Jeśli pojawisz się na rozmowie kwalifikacyjnej, w której spodziewają się, że będziesz nosił garnitur i masz na sobie dżinsy i t-shirt, istnieje duża szansa, że ​​Twoi ankieterzy nie potraktują Cię poważnie i będą zirytowani, że tego nie bierzesz rozmowa kwalifikacyjna poważnie. Osobiście nigdy nie uczestniczyłem w takim wywiadzie.

Z drugiej strony, pomimo tego, co mówią niektóre inne odpowiedzi, może być również poważne ryzyko nadmiernego ubierania się. Po prostu nie jest prawdą, że nie ma nic złego w noszeniu garnituru podczas każdego wywiadu. Pracowałem w firmach, w których zakłada się, że kandydaci noszący garnitury na rozmowę kwalifikacyjną nie pasują do „kultury”. W tych miejscach, jeśli nosisz krawat lub garnitur na rozmowę kwalifikacyjną, zakłada się, że jesteś „garniturem” - kimś, kto być może powinien zajmować się sprzedażą lub finansami - albo nawet kretynem przesadnie ubierającym się, by ukryć swoją niekompetencję.

Podczas lunchu rozmawiałem ze współpracownikami na temat wywiadów i ubioru.

JA: Co byś pomyślał, gdyby kandydat na rozmowę kwalifikacyjny przyszedł w garniturze i krawacie?
COWORKER 1: Kim jest ten klaun?
COWORKER 2: Pomyślałbym „och Jezu, to jakiś programista Enterprise Java Bean ”
COWORKER 1: Albo myślę, że on JEST Enterprise Java Bean
ME: <spit-take>

Te miejsca nie są mityczne ani marginalne - są głównymi pracodawcami inżynierów oprogramowania, takich jak Google, Microsoft i Apple:

Ludzie czasami zastanawiają się, jak się ubrać. Najważniejsze, żebyś czuł się komfortowo. Jeśli nadal potrzebujesz rekomendacji, powiem ci zapinana na guziki koszula, a nawet T-shirt. W niektórych firmach (np. Google) garnitur może wydawać się zbyt formalny.

Ten punkt nie jest tak ważny, ponieważ ludzi nie będzie to obchodziło. Powinieneś zapytać rekrutera o to, w co się ubrać, ponieważ różni się to w zależności od kraju i wschodniego / zachodniego wybrzeża. Firma taka jak Google jest bardziej swobodna, więc jeśli masz trzyczęściowy garnitur, ankieterzy mogą unieść brew. Jeśli masz towary w zakresie umiejętności inżynieryjnych, nie jest to jednak przełom. Jeden z kandydatów przyszedł na rozmowę w gotyckiej siateczkowej koszuli z dziurami, przez które wyraźnie widać było jego sutki. Nadal miał tę pracę. (Nie polecam podejmowania takiego ryzyka).
- Przygotowanie do wywiadu dotyczącego inżynierii oprogramowania, autor: Niniane Wang, czerwiec 2006

Bez remisu, chyba że zajmujesz się sprzedażą lub marketingiem. Pracowałem w Apple, Microsoft i Adobe, nikt nie przywiązuje się do rozmów kwalifikacyjnych na stanowiska techniczne.
- Komentarz do Ask MetaFilter

Jedynym wywiadem technicznym, w którym kiedykolwiek czułem się niewłaściwie ubrany, był czas, kiedy nosiłem garnitur na rozmowę kwalifikacyjną w Google. [przewraca oczami] Ludzie, z którymi rozmawiałem, z którymi miałem nadzieję zostać rówieśnikami, mieli na sobie dżinsy i T-shirty. Czułem się jak kompletny idiota, czułem się nieswojo przez cały dzień (jak na standardowy 8-godzinny maraton Google) i nie dostałem pracy.
- Z tego pokrewnego pytania na Stack Overflow

Pracowałem w firmach, w których ludzie mogli przegapić oferty pracy, ponieważ przyszli na rozmowę w garniturze. Ludzie powiedzieliby, że nie pasują do kultury.
- Z komentarza na forach Joel on Software

Absolutnie MUSISZ zrobić należytą staranność i dowiedzieć się, jakiego poziomu formalności krawieckiej oczekuje się od kandydatów na rozmowę kwalifikacyjną. Oznacza to wykonanie następujących czynności w podanej kolejności i zatrzymanie się po uzyskaniu odpowiedzi: (1) wyszukanie wskazówek na temat karier lub ofert pracy w firmie - na przykład Google wyraźnie mówi kandydatom na rozmowę kwalifikacyjną „swobodny biznes jest w porządku”; (2) zapytać znajomych lub znajomych, którzy pracują w firmie; aw ostateczności (3) zapytaj przedstawiciela HR lub rekrutera, który umówił się na rozmowę kwalifikacyjną. Zapytaj o coś w stylu „Pracowałem w środowiskach biurowych o bardzo różnych poziomach formalności. Jak formalnie powiedziałbyś, że jest to w Twojej firmie ”lub„ W co zazwyczaj ubierają się kandydaci, którzy pomyślnie przeszli rozmowę kwalifikacyjną? ” Istnieje pewne ryzyko, że osoba prowadząca rozmowę kwalifikacyjna zostanie wyłączona, że ​​nie będziesz wiedział, w co się ubrać na rozmowę kwalifikacyjną, ale myślę, że w większości przypadków możesz uniknąć tego rodzaju sytuacji dzięki wcześniejszej należytej staranności; tj. krok (1) lub (2).

Moje ostatnie dwie prace były dla startupów w Dolinie Krzemowej. Podczas wywiadów nosiłem dżinsy, zapinaną na guziki koszulę i luźne mokasyny.

Jako motocyklista przez prawie wszystkie wywiady, w których uczestniczyłem w ciągu ostatnich 10 lat, nosiłem koszulę z kołnierzykiem i albo eleganckie czarne dżinsy albo czarne skórzane spodnie i nigdy nie cierpiałem z tego powodu.

Na początku swojej kariery zabierałem ze sobą garnitur, przyjeżdżałem wcześniej i przebierałem się, gdy tam dotarłem. Zwykle jednak wczesne przybycie wydawało się tylko irytować ankieterów.

Później zacząłem przyjeżdżać na czas i pytać ankietera, czy nie chcieliby, abym się zmienił, ponieważ teoria była taka, że ​​zrozumieliby niepraktyczność jazdy motocyklem w garnitur, a mimo to doceniam moje wysiłki. Ani razu ankieter nie powiedział tak.

Od tamtej pory przyjąłem nastawienie, że jeśli elegancki casual nie jest wystarczająco dobry, to ja prawdopodobnie i tak by nie pasował, a to mi dobrze służyło.

Ponadto, jeśli tak jak ja nie czujesz się komfortowo w garniturze, wartość dopasowania może przeważyć niekorzystny wpływ noszenia garnituru na przebieg rozmowy kwalifikacyjnej. Dla mnie samo założenie krawata może poczuć się nieswojo . Mimo to, jeśli pojawię się na rozmowie kwalifikacyjnej i wszyscy mają na sobie krawat, mogę na chwilę przeprosić i założyć krawat, który przyniosłem ze sobą, na wszelki wypadek .

Ostatecznie, jeśli wyglądasz biznesowo i czujesz się pewnie , prawdopodobnie nie ma znaczenie dla pracy technicznej, chyba że próbujesz dostać się do bardzo środowiska formalnego / konserwatywnego.

To zależy od sytuacji i każdy, kto mówi inaczej, prawdopodobnie przesadza z uogólnianiem branży.

Z jednej strony napotkasz firmy, które natychmiast powiedzą ci, abyś wracał do domu, jeśli nie jesteś ubrany, ale są one rzadkie i przeciętny człowiek nie wpadnie na zwykłą kierunek. Z drugiej strony natkniesz się na firmy, które dadzą ci natychmiastowy głos negatywny tylko za założenie garnituru na rozmowę z nimi; jednak z mojego własnego doświadczenia wynika, że ​​jest bardziej prawdopodobne, że napotkasz osobiste uprzedzenia ze strony ankietera, w przeciwieństwie do pełnej kultury firmowej przeciwko garniturom.

W ogólnej praktyce najlepiej będzie Ci służyć, upewniając się, że Wygląda na to, że tego dnia ukazałaś się myśl, choćby jako uznanie sytuacji i grzeczność wobec innych. Pomijając skrajności na jednym lub drugim końcu spektrum, jest mało prawdopodobne, abyś miał negatywną reakcję, jeśli nosisz dobrze dopasowany garnitur na rozmowę kwalifikacyjną, chociaż jeśli garnitur jest słabo dopasowany (tj. Garnitur nosi Ciebie, a nie odwrotnie) może odbijać się negatywnie.

Generalnie, kiedy przychodzę na rozmowę kwalifikacyjną, zawsze nosiłem garnitur lub spodnie i sportową kurtkę, a jedynym wyjątkiem jest jak dotąd jedyny wyjątek, kiedy rozmawiałem ze start-upem i odkryłem, że są oni stronniczy garnitury przed ręką i „ubrane” w spodnie i koszulę.

Nie zapominaj, że podczas rozmowy kwalifikujesz się również do firmy, a wygląd osób, z którymi rozmawiasz, również coś mówi. Osobiście uważam za lekceważące, że jestem przesłuchiwany przez kogoś w krótkich spodenkach i parą siodeł, i należy się spodziewać, że ludzie, którzy przeprowadzają z tobą rozmowę, będą ubierać dotyk lepiej niż normalnie, również dzięki uprzejmości i szacunku.

Zwykle pytam bezpośrednio osobę, z którą będę rozmawiać, lub osobę przygotowującą rozmowę (która czasami, ale nie zawsze, jest tą samą osobą). Nie widzę sensu w odgadywaniu lub dowiadywaniu się pośrednio.

Pytałeś o dokładny język, ale nie sądzę, że ma to duże znaczenie. W jednym przypadku zapytałem (przez e-mail) "W co mam się ubrać (garnitur i krawat, na co dzień)?" W innym przypadku byłam trochę bardziej nieformalna, ponieważ pytałam koleżankę, która tam pracuje: „Zgaduję (i mam nadzieję), że to jest luźna sukienka (musiałem dziś założyć pełny garnitur i krawat na rozmowę kwalifikacyjną). " (W obu przypadkach odpowiedź była luźna.)

Jest wystarczająco dużo niepewności co do odpowiedniego ubioru podczas wywiadów technicznych, aby wychodzenie i zadawanie pytań nie powinno robić złego wrażenia.

Raz lub dwa razy nosiłem garnitur i krawat na rozmowę kwalifikacyjną i zapytano mnie, dlaczego jestem ubrany tak formalnie; w jednym przypadku osoba przesłuchująca powiedziała, że ​​sam nie posiada garnituru.

EDYCJA:

Jeśli istnieje dobry powód, nie po prostu zapytać ankietera, w co się ubrać, chciałbym to zobaczyć.

Z perspektywy dewelopera, który nie jest wystarczająco dobry , by pracować dla super fajnych, nowatorskich firm z Doliny Krzemowej, powiedziałbym, że ugryźć się w ten głupi garnitur.

Z niecierpliwością czekam na dzień, w którym ubranie garnituru na rozmowę kwalifikacyjną będzie postrzegane jako głupie, ale faktem jest, że wciąż mogą istnieć niektórzy staroświeccy menedżerowie ds. pokazujesz się tylko w polo i khaki.

Noszenie garnituru nigdy nie spowoduje, że menedżer nie Cię zatrudni, ale niestety może pojawiać się zbyt niedbale ubrany.

Podoba, czy nie. Jeśli nie ubierzesz się na rozmowę kwalifikacyjną, nawet w swobodnym stroju w miejscu pracy, osoba przeprowadzająca rozmowę kwalifikacyjną może pomyśleć, że nie uważasz, że jej stanowisko jest warte wysiłku, by wyglądać wyjątkowo ładnie.

Może to również doprowadzić do wniosku, że jeśli rozmowa kwalifikacyjna nie jest warta Twojego dodatkowego wysiłku, będzie wiele zadań, których wymaga od Ciebie ta praca, a które uważasz za niewarte dodatkowego wysiłku również wysiłek.

Innymi słowy, ryzykujesz wywołanie natychmiastowego negatywnego pierwszego wrażenia, nie pokazując, że ten wywiad jest dla Ciebie na tyle ważny, że sprawia, że ​​chcesz włożyć dodatkowy wysiłek, aby ładnie wyglądać.

Chociaż nie uważam żadnego z miejsc, w których pracowałem (przez ponad 20 lat) za duszne i wszystkie były zwykłą sukienką, nie przypominam sobie nikogo, kto został zatrudniony i nie pojawił się w rozmowa kwalifikacyjna w garniturze lub sukience biznesowej (dla kobiet). Pamiętam kilku przyzwoitych kandydatów, którzy ubierali się swobodnie, ale zostali odrzuceni z różnych powodów, które mogły zostać wzmocnione z powodu negatywnego pierwszego wrażenia, gdy nie włożono tak prostego dodatkowego wysiłku, jak ubieranie się.

Realistycznie (przez co mam na myśli cynicznie), działa to mniej więcej tak:

• W pop psychologii istnieje rozsądny zbiór myśli, które ludzie oceniają siebie nawzajem niemal natychmiast. Jeśli to prawda, rozmowy kwalifikacyjne są w większości bezcelowe, równie dobrze możesz się pojawić, uścisnąć dłoń, a oni mogą złożyć ofertę lub nie. Jednak prawdopodobnie nie jest to tak fałszywe, jak mogą się wydawać ludzie, którzy poświęcają dużo czasu, energii i techniki w zatrudnianie. Często ten czas nie jest przeznaczony na podjęcie decyzji o tym, czy jesteś odpowiedni, jest on poświęcony na uszeregowanie odpowiednich kandydatów, ponieważ mają tylko jedno miejsce do obsadzenia. Twoje ubranie nie będzie bezpośrednio wchodziło w to piękne porównanie, a jedynie przybliżone.
• Niektórych ludzi naprawdę nie obchodzi, w co ktoś się ubiera, o ile obejmuje kluczowe obszary anatomii. Tacy pracodawcy są nieistotni w tej dyskusji, ponieważ bardzo trudno jest im się ubierać źle. Są one jednak przelotne, ponieważ jeśli nie przeszkadza ci to, co nosisz, to przynajmniej masz z nimi coś wspólnego.
• Wiele osób twierdzi, że ocenia cię przede wszystkim na podstawie twoich umiejętności (i bycia precyzyjne, predyspozycje, wiedza, doświadczenie, podejście do rozwiązywania problemów), szczególnie na stanowiskach technicznych.
• Wiele (być może większość) ludzi ocenia się nawzajem na podstawie swoich ubrań cały czas . Niektórzy z nich mają dość przyzwoitości, by tego nie chcieć, ale i tak to robią.
• Punkt przecięcia dwóch poprzednich grup nie jest pusty, co oznacza, że ​​istnieje znaczna liczba pracodawców, którzy twierdzą, że (i być może pomyślą) oceniają umiejętności, ale w rzeczywistości używają umiejętności jako przełamania między ludźmi, którzy wyglądają na część.
• Niektórzy ludzie czują się nieswojo w garniturach, ale idą za daleko i naprawdę nie mogą pojąć, że to samo nie dotyczy wszystkich. Dlatego dla nich osoba w garniturze, która nie jest na weselu, jest jakąś marką szarlatana. Są głupcami, ale są też sprytni i starsi w niektórych firmach programistycznych, więc są wyjątkowo dobrze funkcjonującymi głupcami. Nie mogą też dosłownie pojąć, że osoba, która wybiera garnitur na rozmowę kwalifikacyjną (lub ogólnie, aby spotkać się z klientami lub innymi nieznajomymi w biznesie), może nosić dżinsy do regularnej pracy, jeśli okaże się, że to załatwione . Nie mają zbytniego ubioru, boją się i nie ufają ludziom, dla których jeden uniwersalny styl ubioru nie jest taki ważny.
• Niektórzy ludzie czują się niechlujnie, gdy nie w garniturach, ale posuwaj się za daleko i naprawdę nie mogę ... [podobne rzeczy do powyższych] ... bać się i nie ufać ludziom, dla których jeden uniwersalny styl ubioru nie jest taki ważny.
• Obie powyższe grupy spędzają dużo czasu na rozmowie o „kulturze firmy” i „czy ludzie pasują”, podczas gdy w rzeczywistości po prostu sprawdzają, czy wyglądasz tak samo jak oni, gdy cię pierwszy raz spotykają i śmieją się z ich żartów . To jest kod, to znaczy „boimy się różnorodności i tylko przez głupi przypadek lub radę naszych prawników nie dyskryminujemy chronionej cechy”. Jeśli jesteś dość szczęśliwy, że się z kimkolwiek dogadujesz, to z jednej strony prawdopodobnie możesz wejść do środka, ale z drugiej strony możesz zacząć myśleć o nich jako o konformistach i wyspiarskich. Ale jeśli potrafisz się z kimkolwiek dogadać, możesz dogadać się z wyspiarskimi konformistami, więc może to być w porządku.
• Kiedy ludzie Cię oceniają, oceniają Cię według własnych standardów. Kiedyś można było kupić książkę z etykietą, która wprost mówiła, w co się ubrać na każdą możliwą okazję, a wszystkie klasy społeczne, które obejmowała, pracowały z tej samej książki. Tak już nie jest. Wszyscy wymyślają na bieżąco, ale wielu cierpi złudzenie, że ich osobiste lub korporacyjne preferencje to „tylko zdrowy rozsądek”.
• Nie ma jednego ubioru, który byłby akceptowany we wszystkich sytuacjach podczas rozmowy kwalifikacyjnej. Dlatego jeśli chcesz osiągnąć właściwy ton, musisz zbadać lub zapytać. Nie ma sensu szukać srebrnej kuli, ponieważ jej nie ma.

Jeśli nie chcesz pytać ich bezpośrednio o strój do rozmowy kwalifikacyjnej (a pytanie jest ryzykowne, ponieważ jest to „zdrowy rozsądek”), a następnie przyjrzyj się, w co noszą osoby z firmy, aby spotkać się z klientami. To jest ich pomysł na „mądry dla nieznajomych”. W większości postów jest szansa, że ​​od czasu do czasu postawią cię przed klientem i będą chcieli wiedzieć, że będziesz dobrze wyglądać. Więc prawdopodobnie nie będą mieli tego przeciwko tobie. Ale jeśli jest duża różnica między tym, co noszą ich sprzedawcy, aby spotkać się z klientami, a tym, co noszą ich programiści, aby spotkać się z klientami, znajdź właściwą stronę tej luki.

Podobnie jak życiorys, Twój strój powinien być zgodny z kulturą firmy. Ale zawsze grałem bezpiecznie. Jak dotąd to zadziałało :)

Jeśli przeprowadzasz rozmowy kwalifikacyjne dla dużych firm, które są dość znane jako formalne (IBM, Microsoft itp.), Załóż garnitur.

Wszyscy inni ( małe lub wyluzowane firmy)? Po prostu zgub krawat i marynarkę. Zatrzymaj buty, spodnie i koszulę. Nadal wyglądasz bardzo profesjonalnie, tylko trochę mniej formalnie niż garnitur.

Kiedy po raz pierwszy wkroczyłem do świata pracy, do rozmowy kwalifikacyjnej potrzebne były garnitury, ponieważ były one wymagane do codziennego ubioru. Ale czasy się zmieniły, a miejsce pracy jest znacznie bardziej nieformalne. W szczególności specjaliści ds. Oprogramowania noszą dżinsy do codziennej pracy w większości miejsc pracy. Nie mam już nawet garnituru.

W przypadku wywiadu próbujesz zrobić dobre wrażenie. Zapytaj osobę, która organizuje rozmowę kwalifikacyjną, jaki jest standard ubioru firmy, jeśli nie jesteś pewien, w co się ubrać. Następnie ubierz jeden stopień powyżej. Więc jeśli wszyscy przychodzą do pracy w dżinsach, załóż spodnie i ładną koszulę, jeśli jesteś mężczyzną, a jeśli jesteś kobietą, spodnie od garnituru lub spódnicę z ładnym topem.

Kobiety mają pewne szczególne problemy związane z przesłuchiwaniem. To nie jest miejsce na noszenie bardzo krótkich minispódniczek ani żadnego stroju, który odsłania ramiączka stanika, dekolt lub pępek. Zachowaj seksowność poza biurem. Nie noś zabójczych szpilek. Chcesz być traktowany poważnie jako profesjonalista, a nie jako potencjalna randka.

Cokolwiek nosisz, zadbaj o to, by było schludne i czyste.

Bez względu na to, jak nieformalne jest biuro, zostaw koszulki z zabawnymi powiedzonkami lub nieprzyjemnymi lub politycznymi przesłaniami. Nawet jeśli wybierzesz dżinsy, noś ładną koszulę.

Chociaż można zapytać, innym sposobem rozwiązania tego problemu jest wykonanie małego rekonesansu w celu zebrania informacji, obserwując miejsce, w którym ludzie pojawiają się tam do pracy, zakładając, że nie jest to ogromne miejsce, w którym może być trudno określić aby dowiedzieć się, kim są programiści w tym miejscu.

Gdybym musiał zapytać kogoś na miejscu, prawdopodobnie powiedziałbym: „Cześć, przychodzę na rozmowę kwalifikacyjną i zastanawiam się, czy jest kodeks ubioru, którego mam przestrzegać. ”

Kluczem do używania tego rodzaju sformułowania jest to, że zadaję pytanie w sposób bezpośredni, bez zbytniego puchu i narastania. W razie potrzeby ujawniłbym swoje imię i nazwisko oraz szczegóły rozmowy, ale nie uważam, aby były one na początku ważne.

Błąd po stronie „przesadnego ubioru”. Jest więcej niż kilka firm, w których swobodny ubiór jest niedopuszczalny, zwłaszcza w branży finansowej. Scott Adams ma ciekawą anegdotę o jednym z wywiadów, w którym ubrał się jak student:

Kiedy miałem dwadzieścia lat, wyprowadzono mnie z biurowca ze względu na mój dobór ubrań. Stało się to w jednej z najlepszych firm księgowych w kraju i byłem tam na rozmowie kwalifikacyjnej podczas ostatniego semestru studiów. Byłem tak naiwny, że nie zdawałem sobie sprawy, że ktoś miałby problem z pojawieniem się mnie w moich długich włosach i zwykłym ubraniu, w stylu college'u. W końcu nie było tajemnicą, że byłem na studiach. Tak było w moim CV. Mój ankieter usiadł przy stole konferencyjnym, spojrzał na mnie i powiedział: „Najwyraźniej nie wiesz, dlaczego tu jesteś. Pokażę ci drzwi”. I tak zrobił.

Jeden bank, w którym pracowałem, wysyłał do domu ludzi, którzy mieli na sobie tenisówki i / lub dżinsy. Mam dziwnie wyprofilowane stopy, co sprawia, że ​​zdobycie „butów wyjściowych” jest procesem wielotygodniowym (można wejść do sklepu obuwniczego, przymierzyć każdy but w sklepie i znaleźć taki, który będzie wygodnie pasował), więc musiałem znaleźć trampki które były na tyle monochromatyczne, że można je było uznać za eleganckie buty. Kiedy znajdę pasujące buty wizytowe, kupuję teraz tyle części zamiennych, aby wytrzymać około 20 lat normalnego użytkowania.

W wywiadzie masz tylko kilka sekund na zrobienie pierwszego wrażenia i bardzo trudno jest przezwyciężyć zły początek. Moja rada, aby zmniejszyć ryzyko związane z tą częścią rozmowy, to ubierać się konserwatywnie i dobrze. Jedno z pytań, na które ludzie przeprowadzają wywiady z pracownikami IT, brzmi następująco: „czy możemy wypuścić tę osobę tam, gdzie mogą ją zobaczyć klienci?”

Wiele odpowiedzi tutaj obejmuje, że powinieneś wziąć pod uwagę zawód i kulturę potencjalnych pracodawców, a to nie jest wymagane, ale bardziej „bezpieczna” odpowiedź.

Warto również zauważyć, że powinieneś rozważyć Twoje ambicje i doświadczenie przy wyborze stroju.

Jeśli podejmuję pracę jako młodszy programista, ale moją ambicją jest bycie kierownikiem projektu, powinienem ubrać część. Powinienem również postępować w sposób odpowiedni dla kogoś, kto chce zostać premierem. (Ubierz się zgodnie z oczekiwaniami, a nie pracą, którą wykonujesz, postrzeganie to potężna rzecz)

Warto również wziąć pod uwagę swoje pochodzenie. Zasiadam w zarządzie i kilka ról, w których ładny garnitur był niewypowiedzianą koniecznością. Jeśli przechodzisz z roli, w której oczekiwano większego ubioru, do roli, która jest nieco bardziej luźna, prawdopodobnie powinieneś trochę się ubierać. To kwestia percepcji, prawdopodobnie nie do końca sprawiedliwa, ale ze względu na moje pochodzenie czasami ludzie oczekują ode mnie, że będę bardziej formalny i profesjonalny niż osoby pełniące tę samą rolę.

Z mojego doświadczenia wynika, że byłeś liderem lub masz ambicje, aby nim być. Chcesz, żeby ludzie myśleli o tobie jako o kimś, kto może przewodzić, zanim zaczną patrzeć. (w ten sposób, kiedy twój szef przejdzie na emeryturę, będziesz naturalnym wyborem, aby zająć jego miejsce)

Rzadko kiedy firma technologiczna jest tylko firmą techniczną. Większość firm technologicznych koncentruje się na określonej branży i będzie przestrzegać tych standardów. Na przykład finanse i prawo są nadal bardzo surowe. Marketing i opieka zdrowotna są nieco bardziej zrelaksowane.

Dobrym sposobem na określenie odpowiedniego stroju na rozmowę kwalifikacyjną jest zapytanie, czy obowiązuje firmowy strój lub strój na Twoje stanowisko. Na przykład konsultanci techniczni mogą być zobowiązani do noszenia garnituru, więc jeśli przeprowadzasz rozmowę kwalifikacyjną na to stanowisko, udowodnij, że możesz nosić garnitur.

Jeśli rekruter mówi Ci, że nie ma dress code'u lub że dress code jest bardzo luźny, przyjrzyj się branży. Firma technologiczna, która koncentruje się na marketingu i reklamie lub uważa się za „przełomową”, może chcieć, aby ktoś zasygnalizował, że jest „modny” w swoim stroju do rozmowy kwalifikacyjnej. W przypadku mężczyzn może to oznaczać spodnie od garnituru i zapinaną na guziki koszulę we współczesny wzór. W przypadku kobiet eleganckie ubrania lub skromne sukienki, najlepiej z jednym lub dwoma elementami w „odważnym” kolorze lub wzorze.

Rozmówcy, którzy chcą zasygnalizować, że są godni zaufania, mogą chcieć trzymać się „odzieży zarządzającej średniego szczebla”: spodni khaki, zapinanych na guziki lub koszulek polo, swetrów, jeśli jest zimno, spódnic i sukienek do kolan, eleganckie buty na rozsądnych obcasach.

Niedawno brałam udział w wywiadzie technicznym, w którym miałam na sobie ciemnozieloną wzorzystą sukienkę, która była modna, ale skromna, ciemne rajstopy, szare sznurowane szpilki i czarny rozpinany kardigan. Mój przyjaciel wziął udział w rozmowie kwalifikacyjnej na temat twórczej pozycji w morskiej marynarce, zapinanej na guziki bluzce i czarnych spodniach. Obojgu zaoferowano nam stanowiska.

W razie wątpliwości dobrym przewodnikiem jest często obowiązujący ubiór lokalnego katolickiego liceum: http://www.ignatius.org/media/2648/dress-and-appearance-standards -2016-17.pdf Jeśli chcesz wyglądać jak „krwawiąca krawędź”, złam lub nagnij kilka z tych zasad, przestrzegając pozostałych.

Twoje ubrania powinny przynajmniej dobrze pasować, być czyste, pozbawione dziur i rozdarć, wystarczająco skromne dla Twojej branży i wyglądać jak nowe.

Osobiście ubrałbym się, gdybyś miał garnitur i wzorzystą koszulę bez krawata.

Jeśli nie masz garnituru, możesz rozważyć ładne spodnie, zwykłą koszulę (niebieski zawsze wydaje się bezpieczne dla mnie) i krawat.

Złożyłem podanie o różne stanowiska IT w urzędzie rządowym lub w banku / dużej firmie w garniturze i bez krawata.

Ubieganie się o pracę techniczną w mniejszej firmie albo z czegoś w stylu „best buy” po prostu wybrałbym spodnie, koszulę i krawat.