Naprawdę chcę wystąpić i powiedzieć coś między wierszami: „Bardzo mi przykro, nie miałem złych zamiarów, to był błąd i mogę nawet zaproponować, że zwrócę opłatę firmie cateringowej, jeśli chcesz. ”, ponieważ jestem bardzo uczciwą osobą.

Dokładnie to powinieneś zrobić. Jesteś uczciwą osobą i uczciwi ludzie przyznają się do swoich błędów. I każdy popełnia błędy.

Potrzebne są szczere przeprosiny. I prawie bez wyjątku szczere, szczere przeprosiny są przyjmowane łaskawie.

Ale rozmawiałem o tym z kilkoma osobami spoza mojej pracy i wszyscy powiedzieli mi, żebym po prostu „zamknął się do diabła z tym i nie wspominając o tym. Nie wiedzą, kto to zrobił, dowiadują się o twoich błędach i nigdy więcej tego nie robią.

Zgadzam się z częścią dotyczącą uczenia się na błędach i nigdy to znowu. Reszta nie jest wystarczająco uczciwa dla mnie (i być może dla Ciebie).

Jaki byłby właściwy sposób podejścia do rzeczy z Twojej perspektywy?

Mówisz, że chcesz się przyznać, więc sugeruję, abyś posłuchał siebie i zrobił to. Jestem pewien, że gdyby chcieli dowiedzieć się, kto rzeczywiście złapał te talerze, mogliby to zrobić, więc nie ma sensu temu zaprzeczać (zgodnie z złą radą, którą dali ci niektórzy).

Poproś swojego przełożonego o rozmowę i wyjaśnij sytuację. Zrób to podobnie, jak zrobiłeś to tutaj z nami; wyjaśnij, że nie zamierzałeś nikomu jeść lunchu i omyłkowo wziąłeś ten talerz, zakładając, że to resztki.

Następnie możesz porozmawiać ze swoim przełożonym, jak to rozwiązać, co może skutkować jedynie przypomnieniem użycia i zasady jedzenia i stołówki, czy też zastępowanie naczyń, które wziąłeś. W każdym razie, nie sytuacja życia lub śmierci ...

Następnym razem spróbuj być bardziej ostrożny podczas wyjmowania jedzenia z lodówki i dokładnie sprawdź, czy nie ma ona właściciela. W razie wątpliwości najlepiej go zostawić i uniknąć ewentualnego nieporozumienia.

Wydaje się, że są tu dwa problemy:

1. Jedzenie jest regularnie kradzione przez dłuższy czas.
2. OP przypadkowo ukradł jedno z pudełek z jedzeniem.

Na pierwszy wskazuje dość gorzki wewnętrzny e-mail. Zwykle nie używa się tego narzędzia, jeśli zdarzyło się to raz w roku lub po raz pierwszy.

Jeśli wiesz, jaki posiłek zjadłeś lub jeśli można go znaleźć (ktoś napisał do -wszystkie e-maile i ktoś musi na to narzekać) możesz je znaleźć, przeprosić, jasno powiedzieć, że to błąd, którego nie chcesz powtórzyć. Możesz zaoferować im wybrany posiłek.

Jeśli są rozsądni, zrozumieją i zaakceptują przeprosiny. Jeśli szturmują, powinieneś ich unikać.

W obu przypadkach jest to dla Ciebie zwycięski scenariusz.

„Przypadkowo wziąłem lunch z lodówki, myśląc, że to resztki. Przepraszam za pomyłkę. Ktokolwiek to był na lunch: czy mogę kupić ci lunch lub zwrócić ci za obiad, który zjadłem?”

Po prostu przeprosiłbym anonimowo. Możesz zostawić notatkę, aby wyjaśnić, że to był szczery błąd i że to się więcej nie powtórzy, co da im komfort, wiedząc, że to nie była kradzież, ale bez powoływania się na komplikacje związane z wiedzą, kto to jest było - czego nie muszą.

Przyznanie się do błędu i naprawienie go to dobra rzecz, jeśli nie jest uciążliwa. Jeśli HR pozwoli Ci spłacić za ich pośrednictwem koszt posiłku bez ujawniania tożsamości osoby, która narzekała, to można to zrobić bez marszczenia piór.

Jeśli musisz publicznie przyznać się do tego, a Twój skarżący musi również ujawnić się publicznie, sytuacja staje się znacznie trudniejsza i może być zbyt uciążliwa, aby ją naprawić.

Rozwiązanie

Powiedz im.

Nie zrobiłeś tego złośliwie, to był prawdziwy błąd, więc nie masz nic do ukrycia.

Comment

Naprawdę nie sądzę, że można tak łatwo nazywać siebie „bardzo uczciwą osobą” :)

Ty:

• nie zgłosił się,
• rozważasz nie zgłaszanie się, „ponieważ nie wiedzą, kto to zrobił”,
• musiał zadać w StackOverflow pytanie o to, co do zrobienia.

Z drugiej strony szukasz właściwej drogi, aby iść do przodu i to dobrze.

Nie mówię tego w próżni. Kiedyś podgrzałem czyjś obiad. Był w niezwykłym pojemniku, identycznym jak mój i nie otworzyłem go przed wrzuceniem do mikrofalówki. Znalazłem osobę, wyjaśniłem, co się stało, przeprosiłem i poszedłem dalej.

To był tylko obiad - jednorazowa irytacja. Być może byłeś kroplą, która złamała plecy wielbłąda w związku z problemem, który już istniał w twoim miejscu pracy.

Powinien byłeś przeprosić, gdy nadarzyła się okazja, aby zrobić to w nieszkodliwych warunkach, zanim sytuacja przybrała określony poziom eskalacji. Nie poprawi się, gdy przyznasz się do pojedynczego błędu. Jeśli już, w przyszłości zostaniesz pierwszym oskarżonym, a twoja reputacja może zostać niesprawiedliwa - nawet jeśli możesz być najmniejszym sprawcą.

Zajmij się swoją świadomością bez sabotowania siebie, by uzyskać natychmiastową ulgę . Po prostu unikaj ponownego popełnienia tego błędu.