Gdyby ten klient chciał dać wspólny napiwek, włożyłby go do wspólnej puli.

Więc to była osobista wskazówka lub prezent dla ciebie, zachowaj ją.

Możesz być zobowiązany do podzielenia się wskazówką, upewnij się, że nie dotyczy to Twojego podręcznika pracownika. Jeśli zasada jest taka, że ​​wszystkie napiwki mają być dzielone między personel, prawdopodobnie będziesz musiał podzielić się również tym, ponieważ nawet jeśli został dostarczony osobiście, nadal jest napiwkiem za usługę świadczoną w sklepie. Jeśli tak jest, wyjaśnij to swojemu przełożonemu.

Jeśli tak nie jest, masz wybór między przyjęciem wskazówki a udostępnieniem jej. Moralnie wydaje się, że zasłużyłeś na to. Ale jak twoi współpracownicy wiedzą, że to dostałeś (i będą szalenie spekulować na temat kwoty w środku), to, że nie podzielisz się tym z nimi, wywoła urazę, czy tego chcą, czy nie. Musisz więc zastanowić się, czy zachowanie całej wskazówki jest warte spowodowania potencjalnego rozłamu między wami.

Ostatecznie nie możemy podjąć tej decyzji za Ciebie, ponieważ znasz czynniki, najlepsze, co mogę zrobić, to wskazać potencjalne konsekwencje. Innym sposobem byłoby podzielenie się częścią napiwku z personelem, tylko na tyle, aby byli zadowoleni z otrzymania swojej części. Trudna równowaga, gdy w grę wchodzi większa suma pieniędzy.

Są ludzie, którzy mają tradycję dawania prezentów pracownikom pospolitym podczas świąt - moja rodzina zawsze zostawia kopertę z napiwkiem dla naszego mleczarza i dawała napiwki podczas dostawy papieru.

Policzyłbym to jako prezent świąteczny od stałego klienta. O ile podręcznik pracownika wyraźnie nie wymaga, abyś go nie trzymał, lub jeśli będziesz leżał w nocy z poczuciem winy, zachowam go jako swój własny. To prezent! Nie wydaje mi się, żeby było coś etycznego w zachowaniu prezentu, który został wręczony Tobie z wypisanym Twoim imieniem.

Jeśli ta wiadomość została zaadresowana indywidualnie i dostarczona w zapieczętowanej kopercie, wygląda na to, że otrzymałeś prezent , a nie wskazówkę , nawet jeśli jest to wynagrodzenie za Twoją usługę.

Jeśli jednak uważasz, że powinno się to podzielić, podziel je - dzielenie się ze współpracownikami jest całkiem niezłe i wydaje się co najmniej równie etyczne, jeśli nie bardziej. Najpierw przedstawię to Twojemu bezpośredniemu przełożonemu na wypadek, gdyby wydarzenie było objęte polityką lub tylko ich przeszłą mądrością .. prawdopodobnie

• zachowaj / brawo!
• włóż to wszystko do puli
• podzielić określoną część lub ilość (tj. 18% ich ostatniego rachunku)

Zazwyczaj dzielimy się wskazówkami co tydzień.

Moje pytanie brzmi: czy powinienem podzielić się tą wskazówką z innymi baristami? Czy nie mylę się etycznie / moralnie, jeśli zachowałbym tę indywidualną wskazówkę dla siebie?

Wydaje mi się jasne, że protokół polega na dzieleniu napiwków.

Ale jeśli myślisz, że ktoś włoży go do koperty, jest to wyjątek, porozmawiaj z szefem i zapytaj.

Cóż, z jednej strony, gdybym to był ja, po prostu podzieliłbym to i uznałbym, że dobra wola, którą kupiłbym za to, byłaby dobrze tego warta.

Ale zastanów się, czy ten prezent był, a nie gotówką, przedpłaconą kartą Visa. Czy w takim przypadku należałoby się od Ciebie rozdzielić?

Ostatecznie otrzymałeś je w trakcie i ze względu na pracę, którą wykonywałeś jako pracownik, a zatem jesteś objęty swoimi zasadami zatrudnienie. Proponuję uważnie go przeczytać przed zwróceniem się do kierownictwa o wyjaśnienie dokładnych zasad; jeśli klient mówi „nie dziel”, czy nadal musisz dzielić? A jeśli prezent nie jest w gotówce, czy nadal musisz go podzielić?

Po uzyskaniu tych informacji jedną z opcji może być zapytanie klienta, co zamierzał, i podzielenie go, jeśli powie, że to właśnie zamierzali.

Jeśli powiedzą, że mieli na myśli prezent wyłącznie dla Ciebie, może rozważ podjęcie ryzyka przepraszającego zwrotu prezentu, z wyjaśnieniem zasad (np. „w przeciwieństwie do prezentów i kart podarunkowych, cała gotówka jest uważany za wskazówkę i musi zostać podzielony, więc nie mogę tego wziąć, ponieważ wiem, że nie pójdzie tam, gdzie chcesz ”) - ryzykowałbyś, że klient zrozumie wskazówkę i pójdzie jednak trzeba było go przekonwertować na formę, którą można by przyjąć wszystko.

Czy nie mylę się etycznie / moralnie, jeśli zachowałbym tę zindywidualizowaną wskazówkę dla siebie?

Jeśli istnieją pisemne zasady firmy

Jeśli pisemna polityka firmy mówi, że możesz ją zachować, to wszystko jest w porządku etycznie i według firmy.

Jeśli pisemna polityka firmy mówi, że musisz się nią podzielić, to dzielenie się nią jest w porządku etycznym i na firmę.

Jeśli pisemna polityka firmy mówi bla bla bla, wtedy „bla bla bla” jest w porządku etycznym (prawdopodobnie) i dla firmy.

Oczywiście wzór tutaj. Jeśli nie zgadzasz się z pisemną polityką firmy, powinieneś poszukać pracy gdzie indziej (lub zachęcić do jej zmiany).

„Słoik napiwków, w którym klienci mogą zostawić pieniądze” nie będzie stanowił dorozumianej polityki firmy IMO.

Jeśli nie ma pisemnej polityki firmy

Jeśli pisemna polityka firmy, jeśli w ogóle, milczy w tej sprawie, utkniesz w „słoiku ze wskazówkami, klienci mogą zostawić pieniądze na „trochę i rozmyślając” w witrynach takich jak ta.

Wątpię, czy kierownictwo powie coś innego niż uszczęśliwienie całego personelu i doradzi, aby się nimi podzielić - ale kto wie - porozmawiaj ze swoim przełożonym jeśli Twoim celem jest długoterminowa współpraca z firmą.

Pamiętaj, że jeśli Twój przełożony radzi Ci się nim podzielić, mogło to przynieść Ci korzyści w przeszłości, kiedy doradzano również współpracownikom.

Niefortunny brak jasnych zasad

Ponieważ zasady są niejasne dla OP, prawdopodobnie są również niejasne dla patronów . Bez jasności dla wszystkich zaangażowanych, opowiadam się za zwykłą i zwyczajową praktyką: wskazówki mogą być kierowane do osoby.