Nie ma dobrej odpowiedzi, której możesz udzielić na to pytanie, więc IMHO najlepszą odpowiedzią jest nie odpowiadać.

Nie znam dokładnych okoliczności, w których <friend> i <company> rozstały się, więc spekulowanie na ich temat byłoby niewłaściwe.

Słyszałeś historię swojego przyjaciela i otrzymałeś oficjalną stronę firmy. Prawda prawdopodobnie leży gdzieś pomiędzy tymi dwoma, ale dokładnie w tym miejscu widma jest coś, co nie jest Ci znane.

Nie wdawałbym się w powody, dla których odeszli ze stanowiska. Jako odniesienie możesz ręczyć za ich umiejętności, skomentować ich etykę pracy i profesjonalizm lub wspomnieć o ich osiągnięciach lub doświadczeniu. Ale powodem, dla którego szukają innego stanowiska, jest coś, o co firma powinna zapytać potencjalnego pracownika, a nie jego referencje.

Możesz po prostu poinformować potencjalnego pracodawcę, że najlepiej byłoby zapytać znajomego że.

Zamiast wiedzieć, co powiedział im mój przyjaciel w związku z jego wyjazdem, co powinienem powiedzieć?

Słyszałeś obie strony historia, ale prawdopodobnie nie znasz całej prawdy o sytuacji. Nie do ciebie należy spekulowanie, domniemanie, zakładanie lub wygłaszanie jakichkolwiek oświadczeń na temat przyczyn takiego stanu rzeczy.

W związku z tym powinieneś powiedzieć, że nie jesteś w stanie wiedzieć ani mówić o powodów.

Ciekawe, jaki jest kraj, w którym menedżerowie ds. rekrutacji angażują się w tak bezczynne i bezproduktywne plotki, jak próba ustalenia, dlaczego ktoś odszedł, został zwolniony lub został zwolniony z poprzedniego stanowiska.

Po pierwsze wszyscy, każdy z IQ powyżej 75 lat i ponad 5-letnim doświadczeniem zawodowym wie, że jedynym nadrzędnym powodem pozbycia się ludzi jest to, że w oczach obecnego kierownictwa stały się one zbędne. Wszystko inne to tylko "powiedział, powiedziała" bzdury i bzdury, które ludzie wmawiają sobie, aby uzasadnić podjętą decyzję.

Oprócz faceta zabijającego kogoś w pracy lub spalającego budynek biurowy, nie ma obiektywnej „prawdy” o tym, dlaczego ktoś został zwolniony z poprzedniej pracy; to wszystko to tylko spostrzeżenia.

Po drugie, ale nie jest to konieczne, mniej ważne: poproszenie kogoś o „korporacyjny brud” na kogoś innego stawia osobę przesłuchiwaną w bardzo niewygodnej sytuacji, gdy musi ujawniać wewnętrzne informacje, które firmy są zazwyczaj wyjątkowo niechętny do dzielenia się (pracownicy nie istnieją w próżni, więc mówiąc o czyjejś pracy możesz ujawnić poufne lub zastrzeżone informacje o planach firmy, technologii, produktach itp.).

A zwrócenie się do wnioskodawcy bezpośrednio stawia go w sytuacji, w której może naruszyć jedną ze świętych zasad przeprowadzania rozmów kwalifikacyjnych: nigdy nie oszukuj swojego byłego pracodawcy.

Na przykład kiedyś zwolniono mnie z firmy, ponieważ kierownik był wyraźnie uprzedzony do mojego pochodzenia etnicznego. Ponieważ nie byłem zainteresowany pozwaniem tej firmy ani tworzeniem jakichkolwiek dramatów wokół tego menedżera w naszej małej społeczności zawodowej, musiałbym oczywiście udzielić „ogólnej odpowiedzi” (tj. Skłamać) na pytanie „dlaczego pozwoliłeś odejść”?

Na szczęście żaden z moich następnych pracodawców nie był na tyle głupi ani niedoświadczony, by zadać pytanie, którego nie powinieneś zadawać, z powodów oczywistych dla kogoś z połową rozumu.

Odrzuć pytanie: „Był kompetentnym pracownikiem i dobrym współpracownikiem (jeśli w to wierzysz). Poza tym nie znam żadnych twardych faktów, więc spekulowanie byłoby niewłaściwe.

Co jest nie tak z tobą, jak i twoim przyjacielem, mówiąc prawdę?

To znaczy:

• Twój przyjaciel powinien był skontaktować się z Tobą wcześniej i zapytać: „Czy mógłbyś być dobrym punktem odniesienia? Co powiesz o moim odejściu? ”
• na co odpowiadasz:„ Powiem prawdę: firma rozwiązała Pana / Pani zatrudnienie z powodów, z którymi niekoniecznie się zgadzam; jednak , Osobiście uważam, że mój kolega jest bardzo zdolnym i produktywnym członkiem naszego zespołu. Byłbym zadowolony z możliwości ponownej współpracy z nim / nią ”.
• Twój przyjaciel powinien wtedy być tak samo szczery, jeśli chodzi o zatrudnianie firmy, wyjaśniając okoliczności najlepiej, jak potrafią i co mogło zrobić inaczej.

Myślenie, że firma zatrudniająca nie powinna kwestionować wcześniejszej historii zatrudnienia pracownika, jest absurdalne. Trzymając się prawdy, firma zatrudniająca wie, że ma do czynienia z uczciwym i otwartym kandydatem.

Jeśli firma tego nie ceni, być może kandydat powinien przekazać tę możliwość. Zrobiłbym.

Możesz sprawdzić w swoim dziale kadr, jakie są zasady Twojej firmy dotyczące udzielania referencji.

Jeśli polityka to Potwierdzamy tylko daty zadziałania , ponieważ jest w wielu miejscach, możesz więc słusznie powiedzieć.

Polityka mojej firmy jest taka, że ​​mogę potwierdzić tylko daty, w których pracowali, od X do Y.

Przepraszam że nie mogę być więcej pomocny.

Jest nawet możliwe, że zasady Twojej firmy mogą w ogóle zabraniać dawania referencji byłemu koledze, w takim przypadku odpowiedzią może być coś na wzór

Przykro mi, ale zwrócono mi uwagę, że zgodnie z polityką firmy dział HR zajmuje się wszystkimi prośbami o referencje.

To może nie być najlepszy wynik dla twojego przyjaciela, ale z pewnością nie najgorszy i spowoduje to mniej sygnałów ostrzegawczych niż najlepsza alternatywa, jeśli jest możliwe .

Złapanie się na kłamstwie może być złe dla twojego przyjaciela, dla ciebie lub e Jest źle dla was obojga!

Ostatecznie moja sugestia dotyczy próby znalezienia wiarygodnego powodu, aby nie odpowiadać na pytanie bez kłamstwa, czy to faktycznego, czy pominięcia.

Moje pytanie brzmi, zamiast wiedzieć, co mój przyjaciel powiedział im o powodach jego odejścia, co mam powiedzieć?

Powiedziałbym, że podałem odniesienie oparte na mojej wiedzy na temat jego pracy i przydatności do roli, jednak nie sądzę, aby omawiać osobiste rozmowy, które odbyliśmy.

Prawdopodobnie powinieneś był powiedzieć, że gdybyś był typem osoby aby ujawnić osobistą rozmowę, z pewnością nie byłbyś kimś, komu koledzy z pracy mogliby zaufać.

Jeśli nalegasz na powiedzenie czegoś więcej (czego nie polecam), ograniczyłbym się do czegoś niejasnego, np. Nie znasz całej historii, ale najwyraźniej był to szok dla twojego przyjaciela z powodu tego, co rozumiesz . Duży problem z pójściem tą drogą polega na tym, że po jednej odpowiedzi może nastąpić więcej pytań. Lepiej jest zrobić jedno oświadczenie, podając poufną i osobistą rozmowę jako powód, aby nie udzielać żadnej odpowiedzi i trzymać się tego sztywno.

Możesz zostać zapytany stanowczo, jeśli ufasz tej osobie. Potrzebujesz gotowej odpowiedzi i pamiętaj, że możesz zostać pociągnięty do odpowiedzialności za swoje poglądy. Oczywiście nikt tutaj nie może Ci powiedzieć, co odpowiedzieć na takie pytanie.

Mógłbym powiedzieć prawdę

Jeśli nalegasz na powiedzenie czegokolwiek, powiedz prawdę jak wiesz. Zmyślanie czegoś nie pomoże tobie ani im i wyrządza szkodę potencjalnemu pracodawcy. W uczciwy sposób wobec pracodawcy albo nic mu nie mówisz („poufna rozmowa”), albo mówisz mu dokładnie to, co wiesz. Kłamstwa wydają się brzmieć jak kłamstwa. Uniki brzmi jak uniki. Albo pozwól pracodawcy podjąć decyzję bez uprzedzeń kłamstwa, albo powiedz mu prawdę.

Twój przyjaciel nie prosi cię o kłamstwo, więc nie rób tego. Twoje kłamstwo mogłoby się różnić od prawdy, gdyby twój przyjaciel powiedział to swojemu potencjalnemu pracodawcy i mogłoby wyglądać, jakby kłamał, kiedy tego nie zrobił. Trzymaj się tego, co wiesz.

„Myślę, że czuł, że nadszedł czas, aby kontynuować swoją karierę i odkrywać nowe możliwości”.

To obejmuje wszystkie okoliczności bez mówienia czegokolwiek, co mogłoby zostać użyte przeciwko niemu, tobie lub twojemu pracodawcy.

Chyba że mówisz coś, co całkowicie uniewinnia kandydata (np. firma zbankrutowała ”), a następnie nic nie mów, ale użyj wielu słów, aby ukryć fakt, że nic nie mówisz.