To prawda, generalnie nie powinno się pozwolić jednej osobie zepsuć tego dla wszystkich, ale niektórzy zauważyli, że ciasto w ich miejscach pracy kręci się przez chwilę, więc ta biedna osoba musi wykazać się samokontrolą co jeden raz wchodzi do kuchni.

Jeśli ma już wymagającą pracę, w której musi podejmować wiele trudnych decyzji, całkiem możliwe, że wyczerpał już swoją siłę woli w pracy wchodzi do kuchni i znajduje to kuszące ciasto.

Więc ... sprawić, by był szczęśliwy? Uszczęśliwić miłośników ciastek? Może jest sposób, by uszczęśliwić wszystkich!

Oto kilka możliwości:

• Nie trzymaj ciasta w kuchni. Trzymaj go przy biurku, razem z talerzami, widelcami itp. Wyślij e-mail do wszystkich, zapraszając ich na kawałek, ale nie kopiuj tego kolegi. Jeśli się zbliży, patrz na niego lub warcz, dopóki nie wyjdzie. („BEZ CIASTA DLA CIEBIE!” Zakładając, że ma rozsądne poczucie humoru).
• Przyjmuj rezerwacje ciast na podstawie tego, kto będzie tam następnego dnia i jak duży kawałek chce (mały, średni, duże lub jakiekolwiek podziały, które wydają Ci się właściwe). Przynieś dokładnie tyle ciasta, pokrój je dokładnie w ten sposób i umieść imiona na karteczkach pocztowych lub na papierowych talerzach. Twój współpracownik nie ma rezerwacji i nie ma wystarczającej ilości ciasta, jeśli nie ukradnie cudzego.
• Zaplanuj czas na ciasto w sali konferencyjnej lub w innym miejscu, po którym ludzie nie wędrują tak, jak by to robili w kuchni. Piętnastominutowa przerwa na pogawędkę i zjedzenie ciasta, po czym wracasz do pracy. Kolega z ciastem jest moją słabością nie jest zaproszony.
• Oprócz ciasta weź ze sobą zdrową, sycącą przekąskę, aby Twój kolega miał alternatywę, zamiast wybierać między ciastem a niczym.

Oczywiście możesz połączyć niektóre z tych rzeczy: czas na ciasto, rezerwowanie ciasta, i przynieś zdrową alternatywę.

Generalnie nie pozwalasz jednej osobie zepsuć wszystkiego innym bez dobrego powodu. Jeśli twój szef i inni koledzy nie mają problemu, po prostu zignorowałbym prośbę. Nie jesteś odpowiedzialny za brak samokontroli innych ludzi.

Przykro mi, że ciężko to zobaczyć! Ale tak wielu ludziom się to podoba, czułbym się okropnie pozbawiając wszystkich ciasta. Zamiast tego, czy jest coś, co moglibyśmy zrobić, aby pomóc Ci oprzeć się tym smakołykom?

Powiedz to następnym razem, gdy pojawi się temat lub dzień przed przyniesieniem ciasta. Może umieszczenie ciasta w innym miejscu, dalej od kolegi mogłoby się udać? Polecam również przeczytanie tego posta od Ask a Manager, istnieją podobieństwa z Twoją sytuacją. To wspólne danie z cukierkami, a współpracownik był o wiele mniej uprzejmy niż twój, ale może być pomocny (część powyższego scenariusza pochodzi z tego postu).

Podam tutaj dziwną odpowiedź, ale może przyniesiesz też kilka kawałków owoców do ciasta, aby Twój kolega mógł nadal uczestniczyć w tym doświadczeniu bez poczucia winy.

Wiem że to nie sposób, by kogoś zadowolić. Ale prawdopodobnie przyniesie radość im i innym.

Proponuję „pomóc” mu przynieść ciasto. Jeśli grzecznie lub żartobliwie sugerował, żebyś przestał, następnym razem, gdy sięgnie po kawałek, grzecznie lub żartobliwie przypomnij mu, że nie wolno mu go jeść. Jeśli brakuje mu samokontroli, być może twoja kontrola mu pomoże (i przypomni mu, że wszystkim innym to nie przeszkadza).

Wszystkie inne odpowiedzi na to pytanie całkowicie mijają temat IMO. Nie ma nic do zyskania podejmując decyzję na podstawie tego, co uważasz za „dobre” lub „złe” w tym przypadku. Zważ zalety i wady i rób to, co Twoim zdaniem leży w Twoim interesie.

Dobrze i dobrze jest powiedzieć „ta osoba przesadza” lub „ta osoba ma problem i powinienem postarać się ich zaspokoić ”, ale jest to całkowicie subiektywne. Możesz równie łatwo przedstawić argumenty za jednym z nich, tak jak robili to inni.

Co wziąć pod uwagę:

• Jak ważne są dla Ciebie relacje z tą osobą?
• Jaki pozytywny wpływ ma to działanie na Twoje relacje z innymi współpracownikami?

Krótko mówiąc, czy uważasz, że pozytywny wpływ przeważa nad potencjalnym negatywnym wpływem zaprzeczania prośba tej osoby? Czy możesz spróbować złagodzić cios, taktownie wyjaśniając im, dlaczego odrzucasz tę prośbę i czy możesz zaakceptować fakt, że to może nie zadziałać?

Odpowiedz na te pytania i postępuj zgodnie z nimi.

Pokrój ciasto na części równe liczbie osób, które będą go jeść, zawiń je pojedynczo i umieść na nim swoje imiona. Dla niego możesz przynieść mu małą zabawkę do zabawy lub coś, czym nie miałby nic przeciwko jedzeniu bez poczucia winy.

Edytowano z następującymi 26 lutego 1919 roku.

Sugerowane zabawki : Tomagatchi, Fidget Spinner, Slinky (wielokolorowy), Foam Dart Gun.

Możliwe alternatywy żywności: Jerky lub Jerqee (ta ostatnia jest wegańska), taca wegetariańska z dipami.

I Mam wrażenie, że ten facet ma cukrzycę.

Zapytaj współpracownika, czy byłoby dobrze, gdyby po prostu nie został zaproszony na dzielenie się ciastami. Z jakiegokolwiek punktu widzenia odmawiają wszystkim przyjemności, ponieważ nie mogą się kontrolować.

To tak, jakby zabronić ludziom jeździć na rowerze do pracy, ponieważ wiedzą, jaka to zabawa, ale nie chcą pedałować.

Więc musisz wyjaśnić, że to wykluczenie powinno dotyczyć tylko nich, a nie nikogo innego. Więc podziel ciasto tak, że nie będzie dla niego, ale inni będą się nim cieszyć.

Zaburzenia odżywiania to rzeczywistość i to nie jest tak, że twój współpracownik robi z tego głupka.

Być może pójdzie na kompromis - podziel ciasto w domu na sporą liczbę kawałków i umieść je w nieprzezroczysty plastikowy pojemnik (pomyśl o Tupperware itp.). Umieść to w lodówce / na blacie stosownie do potrawy.

Wyślij e-maila do wszystkich oprócz współpracownika z problemem, mówiąc, że plasterki są tam dla ludzi i do samodzielnego podawania , ale proszę nie zostawiać pojemnika na otwartej przestrzeni, patrząc ludziom w twarz. Powiedzmy, że chodzi o czystość czy coś.

Pozostawienie ciasta poza zasięgiem wzroku i niezgłaszanie go na ten temat prawdopodobnie pomoże Twojemu współpracownikowi nie poczuć się zobowiązanym do jedzenia w sposób towarzyski, a nie wpadają w poślizg, gdy wchodzą do pokoju nauczycielskiego z niepowiązanego powodu i widzą ciasto leżące tam i czekające na zjedzenie.

To miły gest, ale jest dość częsty.

Weź pod uwagę inne osoby, które nie się z tobą skontaktowały, prawdopodobnie również docenią konieczność podjęcia świadomej decyzji, czy chcą trochę (w porównaniu z impulsem).

Na szczęście to ciasto - przyjmuj „zamówienia” z samego rana i porcjuj ciasto dokładnie do liczby osób, które o to poproszą. Jeśli kawałki są zbyt duże, nadaj im rozsądny rozmiar i spakuj lub wyrzuć resztę.

I przynosić to trochę rzadziej.

1. A co, jeśli poprosisz swojego szefa o zorganizowanie szkolenia z „samokontroli”? Nie dla tej pojedynczej osoby, dobrze byłoby zrobić tutaj doświadczenie grupowe. Zaskakujące jest to, że w ten sposób możesz pomóc tej osobie znacznie więcej niż tylko „nie przynoszenie tortu” (ponieważ może mieć ten sam problem w innych miejscach i sytuacjach).
2. Inną opcją może być siłownia - czy masz taką w swoim biurze? A może Twoja firma może to zorganizować w inny sposób, na przykład pakiet wynagrodzeń lub plan korporacyjny dla dowolnego pobliskiego obiektu fitness?

Jeśli mimo wszystko zdecydowałeś się przynieść ciasto, możesz:

1. Poinformować osobę, że tak jest, rozważyłaś jej sytuację i nie lekceważyła tego, ale czułaś, że nie przynoszenie ciasta z podanego powodu było nierozsądne.
2. Zapytaj ich, czy są jakieś ciasta lub smaki, do których mają niechęć, i dokonaj odpowiedniego wyboru.

Zastanów się, czy ciasto można podać w nieprzezroczystym pojemniku, takim jak puszka lub klosz. Wtedy ci, którzy muszą się zmusić, aby nie mieć ciasta, mogą przynajmniej nie zobaczyć ciasta. Jeszcze lepiej, jeśli włożysz puszkę do szafki.

Jeśli jesteście zarówno inteligentnymi, jak i rozsądnymi ludźmi (a wygląda na to, że jesteście), proponuję negocjacje. Sprawa jest wyraźnie ważna dla was obojga, więc zarezerwujcie sobie rozsądny czas - powiedzmy dziesięć minut. Może zaprosić ich na kawę.

Pierwszą odpowiedzialność za znalezienie rozwiązania połóż na swoim współpracowniku.

Przykład

Zastanawiałem się, co powiedziałeś o przyniesieniu ciasta. Chcę nadal dzielić się ciastem i chciałbym to zrobić w sposób, który uszczęśliwi wszystkich, łącznie z tobą. Jaki byłby najłatwiejszy sposób, bym to zrobił, nie stawiając ci na drodze pokusy?

Możesz wtedy przeprowadzić cywilizowaną dyskusję. Jeśli nie osiągniesz rozwiązania, zakończ mówiąc:

No cóż, nadal będę przynosić ciasto, ale zrobię co w mojej mocy, aby cię nie kusić. W międzyczasie, jeśli możesz wymyślić inne rozwiązanie, które zadziała dla każdego, daj mi znać.

Plan tworzenia kopii zapasowych

Weź tortownicę z zamkiem.

Zawsze możesz poczekać dzień, kiedy Twojego kolegi nie ma (może on idzie na spotkanie poza siedzibą firmy lub konferencję) i wtedy przynieść ciastka.

Kiedyś pracowałem z kolegą, który nienawidził japońskiego jedzenie. Reszta z nas w zespole bardzo nam się podobała. A na dole ulicy była świetna restauracja. Czekaliśmy więc, aż jeden z kolegów miał wolny dzień (albo spotkanie, czy cokolwiek innego), a potem wszyscy jedliśmy po japońsku.

Możesz zrobić coś podobnego, nie raniąc jego uczuć ani nie kusząc go do jedzenia ciast, kiedy on nie chce.

Może Twój system poczty elektronicznej ma kalendarz, w którym możesz sprawdzić, czy ludzie są dostępni, czy nie, albo listę wakacji lub coś w tym rodzaju.

Możesz być bystry i nie rani niczyich uczuć.

Myślę, że sprawia, że ​​jest to dużo większe, niż powinno być.

Jedzenie ciasta nie jest obowiązkowe, więc to nie tak, że oferujesz paczkę papierosów komuś, kto próbuje Rzuć palenie. Jeśli naprawdę chce, na pewno nie może zjeść ciasta.

Jeśli chodzi o sposób radzenia sobie z tym, powinieneś po prostu, ale stanowczo powiedzieć, że wszystkim innym kolegom się to podoba i że nie zepsujesz tego wszystkim. Możesz zaproponować, że odmówisz mu ciasta, jeśli poprosi o kawałek, zmuszając go do powstrzymania się od tego.

W pracy mam taki sam scenariusz i muszę uważnie obserwować, co jem. Trudno oprzeć się ciastom / słodyczom na stole, kiedy robię kawę, ale to moja odpowiedzialność, a nie ktoś inny. Wcale nie oczekuję od współpracownika, że ​​nie zje ciasta lub nie zostawi go na stole dla wszystkich tylko dlatego, że nie powinienem go mieć. To po prostu niesprawiedliwe.

Żyj i pozwól żyć innym idzie w obie strony, a ja mówię, że będąc w tym samym scenariuszu, co twój współpracownik.

Jeśli ciasto się skończy, wtedy wszyscy obchodzą się bez i tylko jedna osoba zyskuje ... no cóż, oni tak naprawdę nic nie zyskują. Jeśli ciastka będą nadal smakować, ludzie nadal będą czerpać radość z cukierków i tylko jedna osoba będzie musiała zastosować samodyscyplinę. Nie mam na myśli tego, że w pewnym sensie potrzeby wielu przeważają nad potrzebami jednej osoby i czuję współczucie, ale mogą chodzić po sklepach w drodze do domu, iść do supermarketu i kupić jedzenie itp. również tam musimy stosować siłę woli.

Wszyscy musimy stosować siłę woli we wszystkich dziedzinach życia, płacąc rachunki, przychodząc do pracy na czas, co jemy itp. Nie pozwól, aby inni również w Twojej firmie musisz stosować samodyscyplinę w odniesieniu do ciastek? Może ktoś, kto normalnie je ciasto, zjadł poprzedniego wieczoru duży posiłek z deserem i dlatego muszę odmówić temu ciastku.

Chociaż miło jest pomagać innym, gdy tylko możemy, po prostu nie uważam, że ludzie powinni być wystawianym na takie scenariusze tylko po to, aby zaspokoić czyjeś trudności. Mówimy o ciastach, a nie o niepełnosprawności! Na przykład. ktoś walczący o wejście po schodach do biura jest podstawą do zrobienia czegoś, nawet jeśli wszyscy inni mają się dobrze. Ten scenariusz to po prostu ludzie jedzący ciasta, a ja powtarzam, żyj i pozwól żyć w obie strony.

Moja rada jest taka, aby podejść do nich w przyjazny sposób i powiedzieć, że czujesz empatię i rozumiesz, ale nie czujesz, że to sprawiedliwe, aby wszyscy stracili coś, co naprawdę jest po prostu prostym i podstawowe wydarzenie w życiu.

I może zapytaj ich, czy istnieje alternatywa, którą jedzą jako przysmak, który możesz kupić specjalnie dla nich, gdy przynosisz ciasto dla innych.

Proste i logiczne rozwiązanie: nie przynoś ciastek do pracy.

Poważnie, to, co robisz, jest czymś zupełnie nieuzasadnionym, niepożądanym i niezwiązanym z Twoim środowiskiem pracy, w wyniku czego masz problemy z kolegą, a nawet tracisz czas i zdrowie, szukając rozwiązania i publikując w Internecie z prośbą o porady. To zupełnie nielogiczne, nie?

Późniejsza edycja , zanim zaczną padać głosy przeciwne

A co, jeśli jeden z Twoich kolegów zdecyduje się przynieść urządzenie audio w pracy, ale wszyscy lubią muzykę oprócz Ciebie?

A jeśli wszyscy twoi koledzy zdecydują, że dobrze jest zjeść lunch przy biurku, ale możesz znieść ten zapach?

dzień Psa? To znaczy, jeśli przynoszenie psa do pracy sprawia im radość, dlaczego mieliby przejmować się twoimi alergiami? No dalej, to tylko psy, po co to całe zamieszanie?

A jeśli ktoś inny robi w pracy coś zupełnie niepotrzebnego i wszystkim się to podoba oprócz Ciebie? Czy przyjdziesz tutaj, aby zapytać, jak ich powstrzymać, czy też przyjdziesz tutaj, aby zapytać, jak się poprawić, aby inni ludzie nie przejmowali się tobą?

Czy na pewno nie prosi Cię żartobliwie, abyś nie przynosił ciasta? Wydaje się bardziej prawdopodobne, że tak jest, ponieważ byłoby to zupełnie nie na miejscu, gdyby mówił poważnie. Następnym razem, gdy powie, po prostu potwierdź:

hah, żartujesz , prawda?

Osobiście staram się przestrzegać dieta niskocukrowa, więc gdy któryś z moich współpracowników przynosi pączki lub coś podobnego, zwykle robię komentarz podobny do:

Dlaczego musisz mnie tak kusić ?!

Ale nie oskarżam ich o nic poważnie i nigdy bym nie oczekiwał, że nie przyniosą takich rzeczy.

Mam nadzieję, że powie, że to tylko żart, a potem możesz to zaakceptować lub pozwolić on wie, że żart się starzeje.

Jeśli mówi, że mówi poważnie, powiedz mu, że to całkowicie nierozsądna prośba i byłbyś wdzięczny, gdyby przestał go wygłaszać.