Dziwię się, że w komentarzach do pytania tak mało uwagi poświęcono sugestii kwestora Lucema:

Wykorzystaj ponownie. Poproś kierownictwo o znalezienie kogoś innego do rozmowy kwalifikacyjnej z tym kandydatem. Masz konflikt interesów: biorąc pod uwagę twoje uczucia, jest prawdopodobne, że będziesz dla niego zbyt surowy, co jest niesprawiedliwe wobec kandydata. Jeśli zatrudnisz faceta, niektórzy ludzie pomyślą, że mogłeś go potraktować. Jeśli go odrzucisz, niektórzy pomyślą, że byłeś dla niego zbyt surowy. Wolałbym, aby nie zadawano takich pytań o moją postać, a dramaty interpersonalne nikomu nie służą.

Interakcje między ludźmi to nie matematyka. Nie można zagwarantować obiektywności, gdy interesuje Cię wynik. Oczywiście zawsze jesteś zainteresowany zatrudnieniem najlepszego kandydata na dane stanowisko, ale ten interes nie koliduje z twoimi obowiązkami jako ankietera. Ten ma.

W tym momencie, jeśli czujesz się z tym tak mocno, nie możesz być uczciwy. „Staraj się naprawdę być obiektywnym” nie działa, ponieważ nie możesz być obiektywny i wszyscy o tym wiedzą. Kiedy ludzie grają w „jak śmiesz sugerować, że jestem poddany ludzkiej słabości ?!” decydują się być nieetyczni. To tylko udawanie. Kiedy masz konflikt interesów, odsuwasz się od pracy, jeśli to w ogóle możliwe, ponieważ 1) nie możesz wykonać zadania w sposób etyczny oraz 2) ze względu na integralność procesu należy postrzegać ludzi jako zachowujących się etycznie. Etyczne zachowanie musi być normą. I mam na myśli autentycznie etyczne, a nie udawane „zaufaj mi, spróbuję obiektywnie, mrugnąć” „etycznie”.

Oczywiście, jeśli żyjesz w kulturze, w której faworyzowanie jest normą, masz do czynienia z inną definicją „etyki”. Ale z tego, co mówisz, wydaje mi się, że to rozwiązanie dobrze pasuje do nakazów twojego osobistego sumienia.

SouravGhosh porusza dobry punkt: możesz stworzyć wiele innych problemów, oskarżając kolegę o wywieranie nacisku, aw tym przypadku nie jest do końca jasne, czy ma on zamiar wywierać nacisk. Jeśli chcesz usunąć się z procesu rozmowy kwalifikacyjnej, musisz znaleźć nieniszczący sposób, aby to zrobić. Nie mam dobrej odpowiedzi na tę część pytania, ale mogę powiedzieć swojemu przełożonemu, że nie chcę być w sytuacji, gdy potencjalnie muszę zawieść nadzieje mojej koleżanki na zatrudnienie jej przyjaciółki. Nie oznacza to dla mnie, że kolega wywiera jakąkolwiek presję. Zastanawiam się, czy inni widzieliby to w ten sam sposób.

Powiedz nie nepotyzmowi lub kumoterstwu!

Osoba, z którą będziesz rozmawiać - niezależnie od wyniku, odpowiadasz za swoją opinię. Uczyń to godnym.

Biorąc pod uwagę, że jest to normalny proces rekrutacji, nie traktuj kandydata na podstawie żadnego innego czynnika niż jego możliwości i kwalifikacja na aplikowaną rolę / stanowisko. Traktuj ich tak, jak traktowałbyś każdego innego kandydata, gdyby nie miał referencji.

Jak mam sobie z tym poradzić, jeśli kandydat nie wypadł dobrze podczas rozmowy kwalifikacyjnej?

Twój osąd należy do Ciebie - jeśli uważasz, że nie są one odpowiednie, masz prawo je odrzucić.

Jeśli chodzi o część dotyczącą tego, jak aby odpowiedzieć koledze, gdy się do ciebie zbliży (ponownie):

• Przed rozmową lub do opublikowania wyników

  Dziękuję, ja Zrobię / zrobiłem, co trzeba .

  Wskazujesz, że zrobisz / zrobiłeś właściwą rzecz.

• Kiedy wynik zostanie oficjalnie opublikowany / zakomunikowany

  • Jeśli wynik jest pozytywny - wspomnij, że kandydat przeszedł rozmowę kwalifikacyjną na własną rękę.

  • Jeśli wynik jest negatywny - wspomnij, że był to rezultat przeprowadzonego wywiadu i nic osobistego. Wszelkie dalsze dyskusje na ten temat powinny odbywać się w obecności HR.

Tak samo jak każdy kandydat

Trudno jest odrzucić każdego kandydata, zawsze staram się to robić delikatnie - nie ma potrzeby być surowym, jeśli nie ze względu na nich, to dlatego, że świat staje się coraz mniejsze miejsce. Traktuj tego kandydata jak każdego innego, a jeśli nie odniesie sukcesu, a członek rodziny wyrzuci to na ciebie, to on zachowuje się nieprofesjonalnie.

Na razie potraktuj go jak każdego innego kandydata , wszelkie odstępstwa od profesjonalizmu będą po stronie Twojego współpracownika, a nie Ciebie.

Powiedz koledze tak mocno, jak to możliwe, że ten kandydat zostanie przeprowadzony rozmowę kwalifikacyjną i zostanie zatrudniony lub nie zostanie zatrudniony, dokładnie tak, jak zrobiłby to każdy inny kandydat. I to właśnie robisz w wywiadzie.

Istnieją dwa powody: po pierwsze, nie chcesz być odpowiedzialny za zatrudnianie kogoś, kto jest niekompetentny. Po drugie, jeśli zatrudniasz osobę, możesz jej z czystym sumieniem powiedzieć, że została zatrudniona na własną rękę, a nie dlatego, że ktoś ją dostał, mimo że był niekompetentny. To sprawi, że ta osoba poczuje się lepiej, ale też jasno pokaże, że oczekujesz od niej kompetentnej pracy.

Jeżeli osoba nie zostanie zatrudniona, a następnie kolega złoży skargę do Ciebie, powinieneś powiadomić HR.

Wyjątki: jeśli właściciel firmy Cię o to poprosi, być może i tak będziesz musiał zatrudnić tę osobę. Ale ja mówię „właściciel firmy”, czyli osoba, która wypłaca pensję z własnej kieszeni. Nie twój menedżer, szef, dyrektor generalny, tylko właściciel. Lub jeśli kolega powie ci, że jeśli są jakieś niedociągnięcia z kandydatem, twój kolega naprawi to poza czasem pracy, możesz to wziąć pod uwagę.

Chociaż rozumiem stanowisko Eda Plunketta (zwłaszcza jeśli chodzi o prawie niemożliwe zadanie pozostania obiektywnym, gdy podejdzie się do ciebie w sposób, który opisujesz), może to nie być wykonalna opcja, zwłaszcza jeśli jesteś ekspertem w danej dziedzinie potrzeba oceny umiejętności technicznych i bystrości kandydata. Komentarz Ali786 przedstawia podejście pośrednie między całkowitą odmową a próbą zachowania obiektywizmu - to znaczy, jeśli jest to stanowisko techniczne, poinformuj HR, że przeprowadzisz tylko techniczny aspekt rozmowy, udzielając informacji zwrotnej na temat technicznych możliwości kandydata; wszystkie inne aspekty związane z rozmową kwalifikacyjną powinny być rozpatrywane niezależnie przez dział HR.

Dodatkowo, w celu przetestowania umiejętności kandydata, zestawienie (i udokumentowanie odpowiedzi kandydata) szereg zadań, niezbędna wiedza i rozwiązanie problemu pytania bezpośrednio odnoszące się do stanowiska byłyby obiektywnym sposobem określenia przydatności kandydata na to stanowisko; Idealnie, gdybyś miał wystarczająco dużo czasu, mógłbyś uspołecznić pytania na rozmowę kwalifikacyjną ze swoim współpracownikiem, aby upewnić się, że niezależnie od wyniku, uznają proces za sprawiedliwy i zdobędą umiejętności / wiedzę niezbędne do pracy. Gdyby to była pozycja nietechniczna, a Twój wkład byłby tak samo znaczący, jak kogokolwiek innego, myślę, że odmowa przyniosłaby najmniej bólu głowy między tobą a twoimi współpracownikami.

Taka sama sytuacja, w której byłem!

Pamiętaj: równie ważne jest, aby zająć się własną sytuacją w biurze z kolegą, jak sama rozmowa kwalifikacyjna ponieważ czasami okazuje się brzydki na dłuższą metę.

1. Przydziel ocenę każdemu kandydatowi, z którym rozmawiałeś, lepiej dodawaj notatki do każdego kryterium.
2. Porównaj tę ocenę za każdym razem po rozmowie kwalifikacyjnej.

Przed rozmową kwalifikacyjną: uśmiechnij się i powtarzaj: Zdecydowanie nie mogę się doczekać, jeśli kandydat się zakwalifikuje, jeśli polecasz, musi być tak dobry, jak go znasz Skoncentruj się z powrotem na jego / jej referencjach niż na sobie i skup się bardziej na kryteriach wyboru.

Wspieraj swoją akceptację i odrzucenie liczbami i faktami. Pokaż swoje zdolności / niezdolności za pomocą liczb i przejrzystych faktów popartych kryterium przyjęcia kandydata.

Nie bądź wyrozumiały, ale raczej bądź szczery w wywiadzie, tak jak w każdym innym wywiadzie.

Po rozmowie kwalifikacyjnej: Jeśli wynik nie jest pozytywny, okaż szacunek i uzasadnij kolegę smutnym tonem i niemożnością dokonania wyboru.

Czasami w biurze lepiej jest brać pod uwagę uczucia innych, podczas gdy komunikacja, nawet jeśli wiesz, o co cię proszą, nie jest etyczna.